အေဖာ္မဲ့့ငွက္တေကာင္ရဲ႕...ဘဝ ( ယဥ္ထြန္း )

ပန္းခ်ီ ေပါ့အိုင္း

ေမာင္ေရ…
အခုေမာင့္ခ်စ္သူဟာ ဘဝကို အေကာင္းဆံုးျဖတ္သန္းေနပါၿပီေမာင္ရယ္..၊ အခု ‘ျမင့္‘ ေရာက္ ေနတာေလ ေသာင္ရင္းျမစ္ကမ္းနားမွာပါ ေမာင္..၊ ဒီမွာလြိဳင္ကထံု (မီးေမွ်ာပြဲ) ေရာက္ျပန္ ၿပီေလ ေမာင္တေယာက္ ဟို……ႏိုင္ငံမွာ အခုေလာက္ဆို ေနသားက်ေနေရာေပါ႔…။ ေမာင့္သူငယ္ခ်င္း နဲ႔ေတြ႕လိို႔ ေမာင္အိမ္ေထာင္က်သြားတာ ေလးလေလာက္ရွိေနၿပီဆိုတာ ျမင့္ သိပါတယ္ ေမာင္ရယ္၊ ဒီကေန႔ သူငယ္ခ်င္းေတြေခၚလို႕ လိုက္လာတာ၊ ေမာင့္ဘဝ သာယာေျဖာင့္ျဖဴး ေစဘို႔ မီးေမွ်ာရင္း ျမင့္ ရဲ့အလြမ္းေတြကိုပါ ရုတ္သိမ္းရေအာင္လာခဲ့တာ၊ စိတ္ထဲကေတာ့ မေပ်ာ္ပါဘူးေမာင္ရယ္…။
က်မနဲ႔ေမာင္နဲ႔စေတြ႔တာ ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ သံုးႏွစ္က တန္ေဆာင္မုန္းလမွာပါ၊ က်မက မဲ့ေဆာက္ က…ရံုမွာ..အလုပ္လုပ္ေနတာပါ၊ ဝါသနာပါလို႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူးလို႕ က်မတို႔ေျပာရင္ လူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ခပ္ေပါ႕ေပါ႕ပါပဲ ေအာ္ဟုတ္လားေပါ႕။ က်မ ဒါေတြဂရုမစိုက္ပါဘူး က်မ ဘဝက ရွစ္တန္းႏွစ္မွာ ေဖေဖဆံုးသြားတယ္၊ ေမေမကကြမ္းယာေရာင္းရင္း က်မတို႔ ေမာင္ႏွမကို ေက်ာင္းထားေပးတယ္၊ ေမာင္ေလး ႏွစ္ေယာက္နဲ႔က်မ က ေက်ာင္းတက္တယ္။ ေနာက္ က်မဆယ္တန္းေအာင္ေတာ့ တကၠသိုလ္ ဆက္မတက္ႏုိင္ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ မဲ့ေဆာက္ေရာက္ၿပီး စက္ရံုမွာအလုပ္လုပ္တယ္၊ အဆင္မေျပဘူး။ ေမေမ့ကိုျပန္ပို႕ ဖို႕ေတာင္ မနည္း..၊ သိၾကတဲ့အတိုင္း ေငြေလ.. က်မ သိသေလာက္ လူကိုအမ်ားဆံုးဒုကၡ ေပးတာ..ေငြပဲ၊ က်မလဲမလြန္ဆန္ႏိုင္ဘူး။ ထားပါ ေတာ့ေလ.. ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဝင္ေငြမ်ားမ်ား ရတဲ့ ရံု.. ဆိုတဲ့အလုပ္ဘဝထဲကို က်မ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။
အိမ္ကို အရင္ကထက္ ေလးဆေလာက္ပို႔ႏိုင္တယ္။ ကိုယ္လည္းအေနအစား အမ်ားႀကီးသာ တယ္ စက္ရံုမွာလုပ္တာထက္စာရင္ေျပာတာပါ။ ေမာင္နဲ႕စေတြ႕တာေျပာရရင္ က်မ အဲ့ဒီ႕ေန႕ က မဲ့ေဆာက္ရဲလိုင္းမွာ အလွည့္ၾက လာအိပ္ရတဲ့ေန႕ပါ။ က်မတို႕ဒီအလုပ္လုပ္ရတာ ထိုင္းရဲကို ပိုက္ဆံတင္မဟုတ္ဘူး လိုအပ္ရင္သူတို႕နဲ႕ လာအိပ္ေပးရတယ္ တျပားမွမရဘူး ပိုင္ရွင္ကိုယ္တိုင္က သြားခိုင္းတာ။ လူတိုင္းလဲမသြားရဘူး က်မတို႕ရံုမွာ ရုပ္သိပ္မဆိုးတဲ့၊ ေဆးစစ္ခ်က္ ေထာက္ခံစာရွိတဲ့ ဆယ္ေယာက္ေလာက္ပဲ အလွည္ၾက သူတို႕လိုရင္ သြားေပးၾကရတာ။ ေျခာက္လၾကာရင္ တခါ ေဆးရံုႀကီးမွာ ေဆးစစ္ရတယ္၊ ေဆးမေအာင္ရင္ အလုပ္ဆက္လုပ္လို႕မရဘူး။ က်မတို႕ အလုပ္ရွင္ထိုင္းက အဲ့ဒါေတာ့ဂရုစိုက္တယ္၊ ထားလိုက္ပါေလ..၊ ေမာင္နဲ႕ေတြ႔ပံုက က်မက မနက္ကြတ္တီယိုစားၿပီးျပန္လာ လမ္းမွာ ဆိုင္ကယ္တစီးကို ရဲကဖမ္းေနတာ၊ သိတဲ့အတိုင္းေလ ေငြညွစ္မလို႕ေပါ႔။ က်မလဲ လွမ္း ေတာ့ၾကည့္ျဖစ္တယ္..။ ျပီးေတာ့ဆက္ေလွ်ာက္ လာတာပဲ က်မတို႔မွာက သူေဌး လုပ္ေပးထားတဲ့ အလုပ္သမားလက္မွတ္ရွွိတယ္ေလ။ ေအးေအးေဆးေဆးေပါ႕ ေဟာ..ျဖစ္ခ်င္ ေတာ့ရွင္ အနားေရာက္မွ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မိတာ၊ ဘသားေခ်ာရဲက ညက က်မနဲ႕.. သူပါ လား..၊ အဲ့ဒီရဲကလဲ ႏႈတ္ဆက္တယ္ က်မလဲဲအလိုက္ သင့္ျပန္ႏႈတ္ ဆက္ရင္း တဖက္က အဖမ္းခံရတဲ့သူကို (ေနာက္က်မရဲ႕..ေမာင္ျဖစ္လာမဲ့ သူ႕ကိုေလ) လွမ္းၾကည့္လိုက္ မိတယ္။


ရုပ္ရည္က သနားကမား ထိုင္းစကားလဲ ေကာင္းေကာင္းမတတ္၊ ဆိုင္ကယ္ျခင္း ထဲမွာလဲ ဟင္းခ်က္ စရာေတြနဲ႕။ ဟုတ္ပါတယ္.. ဒီလူကဗမာပါပဲ၊ သူ႕ဖုန္းကို လဲ ရဲက ယူထားတယ္။ သိတဲ့အတိုင္းပဲေလ.. က်မတို႕ႏိုင္ငံသားေတြဟာ ထိုင္းမွာ ေအာက္က်ရ တာပဲ။ သူ႕မွာပါလာ တဲ့လက္မွတ္ကို ထုတ္ျပေနတာ၊ ဒါေပမဲ့ မရဘူးေလ ထိုင္းမွာ ယာဥ္ေမာင္း လိုင္စင္ မရွိရင္မရဘူး။ က်မလဲ ကိုယ့္အလုပ္မဟုတ္ပါဘူးေလ ဆိုၿပီးဆက္ေလွ်ွာက္သြားမလို႕ပဲေလ၊ သူ႕ကိိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာပ်က္ေနတာေတြ႕ရတယ္။ ေရွးေရစက္ဆိုတာ မွန္သလား မဆိုတတ္ပါဘူး…။
က်မသူ႕ကို ကူညီခ်င္စိတ္ျဖစ္သြားတယ္္။ နင့္မို႕ရင္လဲကူညီျဖစ္မွာမဟုတ္ပါဘူး ဖမ္းေနတဲ့သူက ညက က်မနဲ႕ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးခဲ့တာကလား။ က်မ ခ်က္ခ်င္းပဲ အဲ့ဒီ့ရဲကို ထိုင္းလို ေျပာလိုက္ တယ္၊ က်မကူညွိေပးရမလားလို႕..၊ ရတယ္တဲ့.. ဟုတ္တယ္ေလ ထိုင္းရဲေတြ လိုခ်င္ေနတာ ပိုက္ဆံပဲ။ ၿပီးေတာ့သူတို႕က ဆိုင္ကယ္ကို ဟိုရွာသလိုလို ဒီရွာသလိုလို လုပ္ေနၾကတယ္။ က်မသေဘာေပါက္လိုက္တယ္ေလ ဒီေတာ့..ရွင့္မွာ ပိုက္ဆံ ၂၀၀ ေလက္မပါဘူူးလား၊ က်မေျပာေပးမယ္.. ရဲစခန္းေခၚသြားရင္ပိုေပးေနရလိမ့္မယ္၊ လို႕ဆိုေတာ့ က်ေနာ္မွာ ဘတ္၄၀ ပဲက်န္ေတာ့တယ္ဗ်ာ၊ ရံုးမွာခ်က္ဘို႕ ေစ်းသြားဝယ္ၿပီးျပန္လာတာ။ ေနပါအံုးရွင္က ဘယ္မွာေန တာလဲ ဆိုေတာ့.. သူက်မကို တခ်က္အကဲခတ္ရင္း… ထံုေထာင္ထဲက …… ရံုးကပါတဲ့။ သူေျပာတာ ကူညီေစခ်င္တဲ့သေဘာပါပါတယ္။ (အဖမ္းခံရမွာ ေၾကာက္တာလဲပါမွာေပါ႕) က်မၾကားဘူးတယ္၊ အစိုးရအတိုက္အခံေတြ မဲ့ေဆာက္မွာရွိတယ္္ဆိုတာ။ က်မတို႕နဲ႕စကား ေျပာဘူးတာကေတာ့ က်မ စာအုပ္သြားသြား ငွားဖတ္ေနၾက စာၾကည့္တိုက္ကအမေတြပဲ။ အမ်ိဳးသမီးအဖြဲ႔လိို႔ေျပာတာပါပဲ၊ သေဘာ ေကာင္းၾကပါတယ္၊ က်မတို႕က စာအုပ္သြားငွားဖတ္ ရင္းသိေနၾကတာပါ။ က်မလဲေလ ဘာေၾကာင့္မသိပါဘူး ထိုင္းရဲကို က်မတို႕ရြာကပါလို႕ေျပာၿပီး ေငြ ၁၀၀ ေပးလိုက္ပါေရာ။ ဘသားေခ်ာေတြ ပိုက္ဆံ ၁၀၀ ယူၿပီး ဆိုင္ကယ္ေမာင္းထြက္ သြားၾကတာပဲ.. ေသျခင္းဆိုး ေတြလို႕ စိတ္ထဲကက်ိတ္က်ိန္ဆဲလိုက္ေသးတယ္။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ အခုလိုကူညီတာ၊ ဘယ္မွာေနတာလဲဆိုေတာ့ ဘတ္ႏူဝါ ဘက္မွာ ေနတာ ဟုတ္လားက်ေနာ္လဲအဲ့ဒီ့ဘက္မွာပဲ လာအမ ဆိုင္ကယ္ေပၚတက္ က်ေနာ္ လိုက္ပို႕ေပးမယ္တဲ့ ဘသာေခ်ာအခုမွ စကားေျပာႏိုင္တာေျဖာင့္လို႕။ က်မစိတ္ထဲေတာ့ သူစကားေျပာတာ ဆြဲေဆာင္မႈရိွတယ္လို႕ထင္မိတယ္ အဲ့ဒါေမာင္နဲ႔စေတြ႕ရတဲ့ အျဖစ္ပါ ဆက္ေျပာရအံုးမယ္ သူက ဆိုင္ကယ္ေမာင္းလာရင္း လၻက္ရည္ဆိုင္တဆိုင္ကို ဝင္လိုက္တယ္။ လာပါ အစ္မ တဲ့က်ေနာ္ေက်းဇူးတင္လို႕ပါတဲ့ မလိုပါဘူး လို႕ဆိုေတာ့ က်ေနာ္လဲဘာမွ မစားရေသးဘူးတဲ့ သူစကားေျပာတာရိုးတာေလးၾကည့္ၿပီး ေခါင္းညိမ့္လိုက္မိတယ္။ သူနဲက်မနဲ႔ လဘက္ရည္ဆိုင္ထဲ ဝင္လာေတာ့ လူတခ်ိဳ႕က အကဲခတ္တယ္၊ က်မအခုမွသတိ ထားမိတယ္ သူအထဲမွာခံဝတ္လာတဲ့ အကၤ်ီီက HIV တိုက္ဖ်က္ေရး၊ က်မဝတ္လာတာလဲ အတူတူပဲ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပါလားေနာ္။္ သူေတာ့ဘယ္လိုရတာလဲမသိဘူး က်မက (SAW) အဖြဲ႕က လာၿပီးက်မတို႕ရံုမွာ ပညာေပးလာရင္းနဲ႕ ေပးသြားတာ၊ က်မဝတ္လာတာက မဲ့ေဆာက္က ဗမာမိန္းခေလးေတြထဲမွာဆို အဆင့္မဆိုးဘူးလို႕ေျပာလို႕ရတယ္။ ေနာက္က်မက ဆံပင္လဲ ေျဖာင့္ထားတာ ရံုမွာလုပ္တယ္ဆိုေပမဲ့ က်မတို႕သူေဌးက ဝတ္စားတာ ေသသပ္မွ ႀကိဳက္တာ အခုက်မအသက္က ၂၅ ႏွစ္ ရံုမွာလုပ္တာ တႏွစ္ခြဲေလာက္ရွိေနၿပီ။ က်မအဲ့ဒီ့ရံုမွာ အလုပ္ရတာ က်မရုပ္နဲ႕ ခႏၱာကိုယ္ ေျပျပစ္မႈေၾကာင့္လဲပါတယ္၊ အတူတူထိုင္လိုက္မွ ေသေသ ခ်ာခ်ာၾကည့္ မိတာ သူကအသားလတ္လတ္ အရပ္က အတန္ငယ္ျမင့္တယ္ အထူးသျဖင့္ သူ႕မ်က္လံုး ေတြမွာ ဆြဲေဆာင္မႈပါတယ္ (က်မထင္ေနတာလဲဲျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္)။ က်မက.. ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ အေပ်ာ္မယ္လုပ္ေနေတာ့ အေတြ႕အႀကံဳေတာ့ မ်ားတယ္၊ ဒါေပမဲ့ က်မဘဝမွာ ရည္းစား တေယာက္ပဲ ထားခဲ့ဘူးတယ္ ၁၀ တန္းတုန္းကပါ…၊ အခုေမာင့္ကို ေတြ႔တာက ဒုတိယ အႀကိမ္ေပါ့ (ေနာက္မွ က်မျပန္ေတြးတယ္ က်မအဲ့ဒီ့ကတည္းက ေမာင့္ကို စိတ္ဝင္စားခဲ့ တာျဖစ္မယ္)။ ေမာင့္နံမည္က ျမင့္စိုးသူတဲ့ အကိုတေယာက္နဲ႕ပါတ္သက္ၿပီး ဒီဘက္က အဖြဲ႕ေတြကိုေရာက္ခဲ့တာတဲ့ တတိယ ႏွစ္ YIT တက္ေနတာတဲ့ သူ႕အေၾကာင္း ေတြကို အဲ့ဒိလို မိတ္ဆက္ပါေရာ က်မရင္ထဲမွာ တမ်ိဳးႀကီးခံစားလာရတယ္ သူနဲ႕ငါ ရြယ္တူ ေလာက္ရွိမယ္၊ သူကတကယ္လူေတြအတြက္ အလုပ္လုပ္တဲ့ အဖြဲ႕ေတြမွာလုပ္ေနတယ္ ငါၾကေတာ့….. က်မ အေတြးရပ္လိုက္တယ္။ အေဒၚ တေယာက္နဲ႕ေနတာ မဲ့ေဆာက္ေစ်းထဲ မွာ အေဒၚ႕ဆိုင္ရွိတယ္ ဘာညာေပါ႕ ရႊီးလိုက္မိတယ္၊ သူကေခါင္းညိမ့္တယ္ က်မနံမည္ေမး တယ္ က်မသူ႕ကို အမွန္အတိုင္း အေမေမြးတဲ့နံမည္ ေျပာျပလိုက္တယ္၊ ျမင့္ျမင့္ႏိုင္လို႕။ အမက တယ္ဟုတ္ပါ လား ခုနကရဲေတြနဲ႔က အသိေတြလား တဲ့ က်မရွက္သြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခတ္တည္တည္နဲ႔ပဲ အင္းေစ်းထဲက အေဒၚ့ ဆိိုင္မွာ လစဥ္ေၾကးလာ ေကာက္ ေနၾကမို႕လို႕ပါလို႕ ေျပာသာေျပာလိုက္ရတာ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိဘူး အားနာသြား သလိုမ်ိဳးပါ ခံစားလိုက္ရတယ္။
က်မအဲ့ဒီေန႔က အိပ္လို႔မေပ်ာ္ျဖစ္ရတယ္ ေအာ္..ငါတို႔ဘဝက လတ္တေလာအေျခအေနကိုပဲ ေျဖရွင္းေနတာပါကလား၊ တကယ္တန္းအိမ္ေထာင္ရက္သားၾကရင္ ဘဝကိုဘယ္လိုရပ္တည္ မလဲ စတာေတြ စံုေနတာပါပဲ။ ျမင့္စိုးသူ ကိုလိမ္ေျပာလိုက္ရတာကိုလဲ လိပ္ျပာမလံုသလို ခံစား ေနရတာ ဘာေၾကာင့္မွန္းက်မစဥ္းစားလို႔ အဲ့ဒီတုန္းကမရခဲ့ပါဘူး၊ ေမာင့္အေၾကာင္း (ျမင့္စိုးသူ) ဆက္ရရင္ က်မတို႔ ဖံုးအဆက္အသြယ္ရသြားၾကတယ္။ က်မေလ ေမာင့္ဆီက (သူနဲ႔က်မ ခ်စ္သူေတြမျဖစ္ေသးပါဘူး) ဖံုးလာရင္ အလိုလိုရႊင္ျပေနတာေလ၊ အလုပ္အတူလုပ္တဲ့ သူေတြ ကေတာင္ က်မကိုက်ိတ္ပံုးတဲ့ စၾကတယ္၊ တခါက ေမာင့္ကိုေတြ႔ခ်င္လို လၻက္ရည္ဆိုင္မွာ ခ်ိန္းလိုက္တယ္။ သူေရာက္လာတယ္ က်မသူ႕ကိုေတြ႕လိုက္ေတာ့ ရင္ထဲမွာ တမ်ိဳးေလးျဖစ္ သြားတယ္ က်မသိလိုက္ပါတယ္..က်မသူ႕ကို…ခ်စ္ေနမိၿပီဆိုတာ။ သူလဲေပ်ာ္ေန တဲ့ပံုေတြ႕ရ တယ္ က်မအားတက္မိတာေပါ႕ ဒီလိုနဲ႕ ေမာင္နဲ႕က်မရင္းႏွီးမႈေတြပိုလာခဲ့ၾကတာ၊ က်မဘယ္ လိုလုပ္ရမလဲ ေမာင္ကက်မဘဝကို သိေသးတာမဟုတ္ဘူး သိသြားရင္ေကာ …က်မကိုသူ
ခ်စ္ပါအံုးမလား…က်မကေရာ လက္ရွိဝင္ေငြနဲ႔ု..အလုပ္ကိုစြန္႕လိုက္ရင္.. အေမ နဲ႕ေမာင္ ေလးေတြကို ေထာက္ပံႏိိုင္ဘို႕။ အခုဆိုေမာင္အႀကီးေကာင္ေလးက ေမာ္လၿမိဳင္မွာ ေကာလိပ္ တက္ေနတာ၊ အငယ္ေကာင္က ၁၀ တန္း ဒီေက်ာင္းစရိတ္ေတြအတြက အေမဘယ္ လိုရုန္း ကန္ႏိုင္မွာလဲ ေမာင့္ဘဝကသန္႕တယ္ က်မကမသန္႕ရွင္းတာ….။
ဒါေပမဲ့ရွင္ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အခ်စ္ကို ဘာနဲ႕မွတားဆီးလို႕မရခဲ့ပါဘူး။ က်မေလ ပိုသတိ ထားလာခဲ့ရတယ္ သြားတာ၊လာတာ အလုပ္လုပ္တာကအစ ေမာင္လံုးဝမသိႏိုင္ေအာင္..ေပါ႕ ေမာင္ကမသိရွာပါဘူး။ က်မနဲ႕သူခ်စ္သူေတြျဖစ္တာကိုေတာင္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က လြဲရင္ ဘယ္သူမွွေပးသိတာမဟုတ္ပါဘူး၊ က်မေလေမာင့္ေနာက္ကေန ဆိုင္ကယ္လိုက္စီး ရတာ..ေမာင္နဲ႕စကားေတြေျပာရတာ..ေနာက္ဆံုးရွင္ ေမာင္အနမ္းေလးေတြ ေပးတာကအစ သိပ္သာယာခဲ့တာကလား…။ ေအာ္ အခ်စ္..အဲ့ဒါအခ်စ္ပါလားေနာ္..ေနာက္က်မ ေမာင့္ကို ပိုေလး စားရတာက ေမာင္ကေလက်မတို႕လိုမဟုတ္ဘူး၊ ႏိိုင္ငံေရးအေၾကာင္းေတြေတာ္ေတာ္ သိတယ္ သူေျပာျပမွ က်မတို႕ဟာ တကယ္ေတာ့စံနစ္ဆိုးရဲ႕ သားေကာင္ေတြျဖစ္ေနရတယ္ ဆိုတာ က်မ သေဘာေပါက္ေတာ့တယ္။ ေမာင္ဆက္သာလုပ္ ေမာင္လုပ္ေနတဲ့အလုပ္က ျမင့္ ျမတ္ပါတယ္လိို႕၊ က်မေလ ေမာင္လိုအပ္တာမွန္သမွ် ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ လိုက္ေရာကူညီခဲ့ တယ္။ တခုေတာ့ ရွိတယ္ က်မခႏၱာကိုယ္ကိုေတာ့ က်မလံုးဝျဖဴစင္သန္႕ရွင္းတဲ့ေန႔ က်မနဲ႕ ေမာင္နဲ႔လက္ထပ္ တဲ့အခ်ိန္အထိေပါ႕။ က်မက ေမာင့္ကိုတန္ဘိုးထား ေမာင္နဲ႕ လက္တြဲၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ ဘဝကို အေကာင္းဆံုးတည္ေဆာက္ၿပီး၊ ေမာင့္ကိုပါရမီျဖည့္ခ်င္တာ ဒါေၾကာင့္က်မ ထိမ္းသိမ္းခဲ့တာပါ.. အဲ့ဒါေမာင့္ကိုသိတ္ခ်စ္လြန္းလို႕ပါေမာင္ရယ္..။
ကံၾကမၼာ..ဆိုတာဟာေလ က်မတို႔လိုလူေတြအတြက္ သိတ္ဘက္လိုက္တတ္ၾကတာပါလား… ။ ေနာ္ ေလာကမွာေလအေကာင္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အဆိုးပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ဘဝထဲကုိ ဝင္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ ဝင္ေရာက္တတ္ပါလားေနာ္။ က်မနဲ႔ေမာင္နဲ႔ ခ်စ္သူေတြျဖစ္လာတာ ၁၀ လေလာက္ရွိေနပါၿပီ က်မလဲ ေမာင္နဲ႕လက္တြဲၿပီးေတာ့၊ ဘဝတခုကို ထူေထာင္ဘို႕စဥ္းစားလာတယ္။ ဟုတ္တယ္ ေလ လူ႕ဘဝမွာ ပိုက္ဆံေၾကာင့္ ဘဝကို ဒီအထိဆြဲခ်မိခဲ့တဲ့ က်မကိုယ္က်မလဲ၊ ငါ႕ႏွယ္ေနာ္ ငါလူည့ံံျဖစ္သြားတာပါကလားလို႔။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ငါခ်စ္တဲ့ေမာင္၊ ဟုတ္တယ္ ငါဒီဘဝကို ေမာင္ ေျပာတဲ့စကားနဲ႔ေျပာရရင္၊ ေတာ္လွန္ေျပာင္းလဲပစ္ရမယ္ေပါ႕။ က်မကသာ ဒီလို ဘဝကို ျပဳျပင္ ေျပာင္လဲၿပီး ေမာင္နဲ႕လက္တြဲဘို႔စဥ္းစားေနတာ ကံၾကမၼာက ခြင့္မျပဳခဲ့ပါဘူးရွင္၊ က်မမွာ ေလ HIV ပိုးေတြ႕တယ္တဲ့၊ ျဖစ္မွျဖစ္ရေလရွင္ က်မေလ ဘဝကိုေကာင္းေအာင္ ျပဳျပင္ၿပီး… ေမာင္နဲ႔..က်မ..က်မေလကိုကိုယ္ကိုေတာင္ အဆံုးစီရင္ခ်င္စိတ္ေပါက္ပါတယ္ရွင္၊ ဘဝရယ္.. က်မေလ စိတ္သိတ္ထိခိုက္လြန္းလို႔…။
က်မအလုပ္ထြက္ရတယ္ က်မမွာပိုက္ဆံနည္းနည္းရွိေတာ့ အိမ္ခန္းေလးတခန္းအရင္ငွား လိုက္တယ္၊ က်မတေယာက္တည္းပဲေနခ်င္ေတာ့တာကိုး။ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အားေပးပါတယ္ အနာသိရင္ေဆးရွိပါတယ္တဲ့၊ အနာသိၿပီးေဆးမရွိေတာ့ေကာ..။က်မစိတ္ ေတြ.. ဟုတ္တယ္ က်မေလစိတ္ေတြကို ထိမ္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ရမယ္၊ က်မစိိတ္ကိုေလ်ာခ် လိုက္တယ္ က်မဘယ္သူနဲ႕မွအေတြမခံပဲ အေရးအေၾကာင္းဆို လူေတြရဲ႕ျဖစ္ေလ့ရွိတဲ့အတိုင္း က်မ ျမတ္စြာဘုရားကိုအားကိုးလာမိတယ္။ က်မနဲ႕ရင္းႏွီးတဲ့ ဆရာေတာ္တစ္ပါးက က်မကို တရားထိုင္ဘို႕ ေျပာတယ္၊ က်မတရားထိုင္တယ္ ႏွစ္ပါတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ က်မေနသား နည္းနည္းက်လာတယ္။ ျဖစ္လာမွေတာ့ ေလာကဓံကို ခါးစည္းခံံရုံပါပဲလို႕ စိတ္ေလးနည္းနည္း ထားတတ္လာပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ရွင္ က်မေမာင့္အေၾကာင္းေတြးတိုင္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္၊ ေမာင္အခုေလာက္ဆို က်မကိုရွာေနေရာမယ္ က်မဒီဘဝနဲ႕ ေမာင့္ကိုဘယ္လိုလုပ္ လက္တြဲရမ လဲေမာင္ရယ္။ က်မေၾကာင့္ေမာင္…အို.. က်မေလ.. ရင္နဲ႕အမွ် ေၾကကြဲခဲ့ရပါတယ္ေမာင္ရယ္၊ တကယ္ေတာ့ က်မရဲ႕ အိမ္မက္ကမၻာေလးၿပိဳကြဲခဲ့ရတာပါေမာင္ရယ္…။
က်မဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္ ေမာင့္ကိုအေတြ႔မခံေတာ့ဘူးလို႕၊ ေမာင့္ကိုေတြ႔ခ်င္ေနတဲ့စိတ္ေတြကို က်မရဲ႕ ကြဲေၾကေနတဲ့ ေဟာ့ဒီရင္ပတ္ထဲမွာပဲ သိမ္းထားလိုက္ပါေတာ့မယ္္။ က်မေနာက္ဆးံုအ ေနနဲ႕ ေမာင့္ဆီကိုဖံုးေခၚလိုက္တယ္…။ ေမာင္… ဟာ ျမင့္ကြာ ဘယ္ေပ်ာက္သြားတာလဲ ေမာင္ ျဖင့္ရွာလိုက္ရတာကြာ၊ ေမာင့္အသံက က်မရင္ကို ဆို႕နင့္ မြေခ် ပစ္လိုက္သလိုပါပဲ.. ေမာင္..။ ျမင့္နဲ႔လက္ထပ္ဘို႔ လူႀကီးေတြကိုေျပာထားၿပီးၿပီတဲ့၊ ထပ္မံၿပီးေၾကမြရျပန္ပါေပါ႕ေမာင္ရယ္..။ က်မအံကိုတင္းတင္က်ိတ္ထားၿပီး မယိုင္လဲသြားေအာင္ မနည္းအားယူထိမ္းထားရတာပါ၊ က်မ ေနာက္ဆံုးအားယူၿပီး ေမာင့္ကိုတခြန္းပဲေျပာလိုက္ႏိုင္ပါတယ္….၊ ေမာင္…… က်မကိုေမ့လိုက္ပါ ေတာ့ လို႔…။
ဒီ့ေနာက္မွာေတာ့ က်မ နယ္စပ္ကထိုင္းရြာေလးတရြာမွာ က်မအသိတေယာက္နဲ႔ သြားေနရင္း၊ ထိုင္းသူေဌးတေယာက္ဆီမွာ လယ္ယာလုပ္သားဘဝနဲ႕ က်မဘဝကိုက်မဘာသာ ကုစားေနမိ ေတာ့တယ္။ တႏွစ္ေလာက္အၾကာမွာေတာ့ က်မငွက္ဖ်ားအႀကီးအက်ယ္ ဖ်ားပါေလေရာ၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ က်မ မဲ့ေဆာက္က ဆရာမစင္သီယာေမာင္ရဲ႕ေဆးခန္းကိုေရာက္လာတယ္၊ ငွက္ဖ်ားပိုးကိုေသြးေဖာက္စစ္ရင္းနဲ႕ က်မေသြးကိုထပ္မံဓါတ္ခြဲၾကည့္ရာကေန HIV ပိုးရွိေနတာ ေဆးခန္းကသိသြားတာေပါ႕။ ဆရာမေတြကအားေပးပါတယ္ အားမငယ္ပါနဲ႕တဲ့၊ ဒီမွာအမ်ိဳး သမီးေတြကို ကူညီီေစာင့္ေရွာက္ေပးေနတဲ့ SAW အဖြဲ႕ဆီကိုပို႕ေပးမယ္တဲ့။ ေအာ္..ေမာင္ေရ.. ဒီအဖြဲ႕ဆီကရတဲ့ အက်ီၤေလးဝတ္တဲ့ေန႔က ေမာင္နဲ႕စဆံုျဖစ္ခဲ့ၾကတာေနာ္၊ က်မသိတာေပါ႕ သူတို႕က ခေလးေတြ၊ ခိုကိုးရာမဲ့ေတြ၊ HIV ပိုးစြဲကပ္ေနတဲ့ အထူးသျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေနတာေလ။ က်မဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္ ဟုတ္တယ္ ငါဟာ လူ႕ေလာကႀကီး မွာ အဓိပၸါယ္မဲ့ေနသြားမလား၊ ရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ အက်ိဳးရွိရွိေနသြားမလား၊ က်မဆံုးျဖတ္ခ်က္ ကိုခိုင္ခိုင္မာမာခ်လိုက္တယ္။ အဲ့ဒီ့ေနာက္မွာေတာ့ က်မေျခလွမ္းေတြက SAW အဖြဲ႔ရဲ႕ save house လို႕ေခၚတဲ့ ေဂဟာာေလးဆီကိုသာ….။
အခုေတာ့က်မေလ က်နဲ႕ဘဝတူ ေရာဂါအေျခအေနေတြဆိုးတဲ့ တျခားအမ်ိဳးသမီီးေတြကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္တဲ့သူတေယာက္ ျဖစ္လို႕ေနပါၿပီေမာင္ရယ္..။ တရက္ေစ်းထဲမွာ အမွတ္မ ထင္ေမာင့္သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ေတြ႕လို ေမာင္ႏိုင္ငံျခားထြက္သြားတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း၊ အိမ္ေထာင္ ရက္သားက်သြားၿပီဆိုတဲ့အၾကာင္း သိရပါတယ္ေမာင္ရယ္။ ျမင့္… ေမာင့္အတြက္ဝမ္းေျမာက္ ပါတယ္ ေမာင္ရယ္..ေမာင္ကေတာ‘့ျမင့္‘ ကို သစၥာမရွိတဲ့သူလို႕ ထင္ေနမွာပါ။ ရပါတယ္ေမာင္ ရယ္ ျမင့္..ေလ..အခုဆိုရင္ ဘဝတူေတြကို ျပန္လည္ေစာင့္ေရွာက္တဲ့ လူမႈေရးလုပ္သား တဦးျဖစ္ေနပါၿပီ။ ျမင့္နားလည္တာေတာ့ေမာင္ရယ္ လူမႈေရးဆိုတာ၊ ႏိုင္ငံေရးစံနစ္ရဲ႕ အေျခခံ ေလးေတြလို႕ လုပ္ရင္းနဲ႔သိလာရတယ္ ဒါေၾကာင့္ ဒီဘဝနဲ႕ပဲ ျမင့္ရဲ႕ဘဝ တေန႕အဆံုးသတ္တဲ့ အထိ ေနထိုင္သြားပါေတာ့မယ္ေမာင္။ ေမာင့္ကိုလြမ္းတဲ့စိတ္ေတြကိုလည္း လူမႈေရးလုပ္ငန္း ေတြမွာ တစ္တတ္တစ္အားလုပ္ကိုင္ေနရင္း ေနတတ္လာပါၿပီေမာင္ရယ္….။
ညီမေရ..ျမင့္ သြားၾကရေအာင္ေလ၊ အတူတူလာတဲ့ အေဖၚအမႀကီး မေမၾကည္ လွမ္းေခၚမွပဲ က်မဘယ္ေလာက္အထိ အေတြးေရယာဥ္ေၾကာမွာ ေမ်ာေနမိသလဲမသိေတာ့ပါ။ ဘာလဲ.. ညီး ေမာင့္ကို လြမ္းေနတုန္းပဲလားေဟ့၊ မဟုတ္ပါဘူးအမႀကီးရယ္..၊ က်မအမႀကီးအေမးကိုျပန္ေျဖ ရင္း ေသာင္ရင္းျမစ္ကမ္းကေန ျပန္လာခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။ ရံုးနားေရာက္ေတာ လၻက္ရည္ ဆိုင္က ႏႊဲ႔ယဥ္ဝင္း သီဆိုထားတဲ့သီခ်င္းေလးက က်မႏွလံုးသားထဲအထိ ျပန္ႏွံဝင္ေရာက္လာ ခဲ့ပါတယ္ရွင္…။

ေမာင္လိုအင္ေတြကိုxxxxx
ညိဳညင္တာမရွိဘူးxxxxxမxကxခြင့္လႊတ္ခဲ့တယ္xxxx- ေမာင့္အတြက္နဲ႕မႏွလံုးသားxxxေျမ့ေျမ့
ကၽြမ္းၿပီကြယ္xxxx-xxxx

ဟူ၍သာ…..။

(မဲ့ေဆာက္ရွိ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေလးဦးရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္တခ်ိဳ႕အား မွီျငမ္းဇာတ္အိမ္ဖြဲ႕ပါသည္။)


က်ိဳးစားပါအံုးမည္။
ယဥ္ထြန္း