Friday, November 28, 2008

အေမမ်ားသို႕

ဝမ္းနည္းမေနပါနဲ႕ အေမရယ္
ျပည္တြင္းစစ္ ႏွစ္ ၆၀
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္
ေထာင္ ၆၅ နွစ္...။
ဂုဏ္ယူလိုက္ပါအေမရယ္
မတရားမႈ အာခံတုခဲ့ၾကတဲ့
လြတ္ေျမာက္ေရး လမ္းမေတြေပၚမွာ
ေသြးရိုင္းႏွင္းဆီေတြ
ေဝခ်င္တိုင္းေဝေစဘို႕
တရားတဲ့သူပုန္
ပုန္ကန္တဲ့သားေတြပါ…။
ေႁခြခ်င္တိုင္း ေႁခြရရိုးလားအေမရယ္
ကမၻာေပၚမွာ
ဘယ္ အာဏာရွင္မွ
ဇာတ္သိမ္းမေကာင္းခဲ့ပါ
အမွန္တရားကိုထုဆစ္
ျမင့္ျမတ္တဲ့သူေတြကသာ
အဆံုးသတ္ေအာင္ပြဲကို ယူခဲ့ၾကတာပါ…။
ထပ္ၿပီးသာ ဂုဏ္ယူလိုက္ပါေတာ့အေမ
အေမ့သားေတြ ေျပာခဲ့သလိုပ
ဓမၼက အဓမၼကိုႏိုင္တဲ့ေန႕
အမွန္တရားက ေအာင္ပြဲခံတဲ့တေန႕
ေက်ာင္းနံရံမွာသာမက
ေဒါင္းအလံ တေဝေဝ
ျပည္သူ႕ရင္ျပင္ႀကီးမွာေလ
အေမျမင္ေတြ႕ရမွာပါ အေမရယ္…။

ဂင္ႀကီး

(ဒီမိုကေရစီ ေတာ္လွန္ေရးအဆက္ဆက္တြင္ ေပးဆပ္ခဲ့ၾကေသာ၊ ေပးဆပ္လွ်က္ရွိေသာ သားမ်ားအတြက္ ရင္နာနာနဲ႕ဂုဏ္ယူခဲ့ၾကေသာ အေမမ်ားအားလံုးအတြက္။)

Posted by ဦးဂင္ႀကီး at 1:20 AM , 4 comments
Labels:

Friday, November 21, 2008

အေဖာ္မဲ့့ငွက္တေကာင္ရဲ႕...ဘဝ ( ယဥ္ထြန္း )

ေမာင္ေရ…
အခုေမာင့္ခ်စ္သူဟာ ဘဝကို အေကာင္းဆံုးျဖတ္သန္းေနပါၿပီေမာင္ရယ္..၊ အခု ‘ျမင့္‘ ေရာက္ ေနတာေလ ေသာင္ရင္းျမစ္ကမ္းနားမွာပါ ေမာင္..၊ ဒီမွာလြိဳင္ကထံု (မီးေမွ်ာပြဲ) ေရာက္ျပန္ ၿပီေလ ေမာင္တေယာက္ ဟို……ႏိုင္ငံမွာ အခုေလာက္ဆို ေနသားက်ေနေရာေပါ႔…။ ေမာင့္သူငယ္ခ်င္း နဲ႔ေတြ႕လိို႔ ေမာင္အိမ္ေထာင္က်သြားတာ ေလးလေလာက္ရွိေနၿပီဆိုတာ ျမင့္ သိပါတယ္ ေမာင္ရယ္၊ ဒီကေန႔ သူငယ္ခ်င္းေတြေခၚလို႕ လိုက္လာတာ၊ ေမာင့္ဘဝ သာယာေျဖာင့္ျဖဴး ေစဘို႔ မီးေမွ်ာရင္း ျမင့္ ရဲ့အလြမ္းေတြကိုပါ ရုတ္သိမ္းရေအာင္လာခဲ့တာ၊ စိတ္ထဲကေတာ့ မေပ်ာ္ပါဘူးေမာင္ရယ္…။
က်မနဲ႔ေမာင္နဲ႔စေတြ႔တာ ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ သံုးႏွစ္က တန္ေဆာင္မုန္းလမွာပါ၊ က်မက မဲ့ေဆာက္ က…ရံုမွာ..အလုပ္လုပ္ေနတာပါ၊ ဝါသနာပါလို႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူးလို႕ က်မတို႔ေျပာရင္ လူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ခပ္ေပါ႕ေပါ႕ပါပဲ ေအာ္ဟုတ္လားေပါ႕။ က်မ ဒါေတြဂရုမစိုက္ပါဘူး က်မ ဘဝက ရွစ္တန္းႏွစ္မွာ ေဖေဖဆံုးသြားတယ္၊ ေမေမကကြမ္းယာေရာင္းရင္း က်မတို႔ ေမာင္ႏွမကို ေက်ာင္းထားေပးတယ္၊ ေမာင္ေလး ႏွစ္ေယာက္နဲ႔က်မ က ေက်ာင္းတက္တယ္။ ေနာက္ က်မဆယ္တန္းေအာင္ေတာ့ တကၠသိုလ္ ဆက္မတက္ႏုိင္ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ မဲ့ေဆာက္ေရာက္ၿပီး စက္ရံုမွာအလုပ္လုပ္တယ္၊ အဆင္မေျပဘူး။ ေမေမ့ကိုျပန္ပို႕ ဖို႕ေတာင္ မနည္း..၊ သိၾကတဲ့အတိုင္း ေငြေလ.. က်မ သိသေလာက္ လူကိုအမ်ားဆံုးဒုကၡ ေပးတာ..ေငြပဲ၊ က်မလဲမလြန္ဆန္ႏိုင္ဘူး။ ထားပါ ေတာ့ေလ.. ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဝင္ေငြမ်ားမ်ား ရတဲ့ ရံု.. ဆိုတဲ့အလုပ္ဘဝထဲကို က်မ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။
အိမ္ကို အရင္ကထက္ ေလးဆေလာက္ပို႔ႏိုင္တယ္။ ကိုယ္လည္းအေနအစား အမ်ားႀကီးသာ တယ္ စက္ရံုမွာလုပ္တာထက္စာရင္ေျပာတာပါ။ ေမာင္နဲ႕စေတြ႕တာေျပာရရင္ က်မ အဲ့ဒီ႕ေန႕ က မဲ့ေဆာက္ရဲလိုင္းမွာ အလွည့္ၾက လာအိပ္ရတဲ့ေန႕ပါ။ က်မတို႕ဒီအလုပ္လုပ္ရတာ ထိုင္းရဲကို ပိုက္ဆံတင္မဟုတ္ဘူး လိုအပ္ရင္သူတို႕နဲ႕ လာအိပ္ေပးရတယ္ တျပားမွမရဘူး ပိုင္ရွင္ကိုယ္တိုင္က သြားခိုင္းတာ။ လူတိုင္းလဲမသြားရဘူး က်မတို႕ရံုမွာ ရုပ္သိပ္မဆိုးတဲ့၊ ေဆးစစ္ခ်က္ ေထာက္ခံစာရွိတဲ့ ဆယ္ေယာက္ေလာက္ပဲ အလွည္ၾက သူတို႕လိုရင္ သြားေပးၾကရတာ။ ေျခာက္လၾကာရင္ တခါ ေဆးရံုႀကီးမွာ ေဆးစစ္ရတယ္၊ ေဆးမေအာင္ရင္ အလုပ္ဆက္လုပ္လို႕မရဘူး။ က်မတို႕ အလုပ္ရွင္ထိုင္းက အဲ့ဒါေတာ့ဂရုစိုက္တယ္၊ ထားလိုက္ပါေလ..၊ ေမာင္နဲ႕ေတြ႔ပံုက က်မက မနက္ကြတ္တီယိုစားၿပီးျပန္လာ လမ္းမွာ ဆိုင္ကယ္တစီးကို ရဲကဖမ္းေနတာ၊ သိတဲ့အတိုင္းေလ ေငြညွစ္မလို႕ေပါ႔။ က်မလဲ လွမ္း ေတာ့ၾကည့္ျဖစ္တယ္..။ ျပီးေတာ့ဆက္ေလွ်ာက္ လာတာပဲ က်မတို႔မွာက သူေဌး လုပ္ေပးထားတဲ့ အလုပ္သမားလက္မွတ္ရွွိတယ္ေလ။ ေအးေအးေဆးေဆးေပါ႕ ေဟာ..ျဖစ္ခ်င္ ေတာ့ရွင္ အနားေရာက္မွ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မိတာ၊ ဘသားေခ်ာရဲက ညက က်မနဲ႕.. သူပါ လား..၊ အဲ့ဒီရဲကလဲ ႏႈတ္ဆက္တယ္ က်မလဲဲအလိုက္ သင့္ျပန္ႏႈတ္ ဆက္ရင္း တဖက္က အဖမ္းခံရတဲ့သူကို (ေနာက္က်မရဲ႕..ေမာင္ျဖစ္လာမဲ့ သူ႕ကိုေလ) လွမ္းၾကည့္လိုက္ မိတယ္။

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္>>>
Posted by ဦးဂင္ႀကီး at 12:35 AM , 5 comments
Labels:

Thursday, November 20, 2008

အေႂကြေစာတဲ့ ပြင့္သစ္သို႔...( ဝင္းတင့္ထြန္း )


ပန္းေႂကြတိုင္း
မုန္တိုင္းေၾကာင့္ခ်ည္း မဟုတ္ေပမဲ့ -

မုန္တိုင္းေအာက္မွာ
ပန္းေႂကြတာ
မုန္တိုင္းကိုပါ ျမင္ရမယ္ …

ပြင့္ဦးေတြ …
ေႂကြသြားၾက
ရင္နာခဲ့ရသလို -

ပြင့္သစ္ေရ …
မင္းေႂကြ ရ
ႏွေမ်ာ တသ မိပါတယ္ ။ ။

( ၀င္းတင့္ထြန္း )
၂၀-၁၁-၂၀၀၈
( ၁၉-၁၁-၀၈ ေန႔က ဆုံးပါးသြားရရွာတဲ့- ပြင့္သစ္(ကရိန္ကန္) သို႔ … )

Posted by ဦးဂင္ႀကီး at 2:30 AM , 2 comments
Labels:

သားသားႀကီး၊ ေနလ၊ ေမာင္ျမင့္ေအာင္၊ ဂုရု (ကိုေအးဝင္း)


လက္ရွိေတာ္လွန္ေရးတာဝန္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ရင္းေႃကြလြင့္သြားရွာတဲ့ ရဲေဘာ္ႀကီးဂုရု..ရဲေဘာ္ႀကီးေကာင္းရာသုဂတိ လားပါေစ...(ဂင္ႀကီး)

သားသားႀကီး၊ ေနလ၊ ေမာင္ျမင့္ေအာင္၊ ဂု႐ု
ေရးသူ- ေမာင္ေအး၀င္း

"ေနလ (ဦးေအာင္ခင္သား အၾကီး) ႐ုတ္တရက္ ဦးေႏွာက္ေသြးေၾကာေပါက္ၿပီး မဲေဆာက္ေဆးရံုကို ဒီညေနမွာ တင္ထားလိုက္ပါသည္။ အေျခအေနမေကာင္းပါ။" လို႔ မဲေဆာက္ ယမံုနာေက်ာင္းကို ဦးစီးလုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ရဲေဘာ္တေယာက္က အီးေမလ္ ပို႔တယ္။ ကိုလဲ အလုပ္သြားရဘို႔ အခ်ိန္ကပ္ေနေတာ့ သူ႔ရဲ႔ contact ဖံုးနံပါတ္ကို ကမန္းကတန္း ေရးခ်ပီး၊ အလုပ္ကို ထြက္လာခဲ့တာ။ အလုပ္ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ သူတို႔ဆီ ဖံုးဆက္လိုက္ တယ္။ ကိုေပါက္ ဆိုတဲ့ရဲေဘာ္ေလးက "အကိုေရ.. မနက္တနာရီေလာက္ကဘဲ ဆံုးသြားပီ" တဲ့။
႐ုတ္တရက္ ရင္ထဲ ဆို႔သြားတယ္။ ခ်က္ခ်င္း ဆက္စရာ႐ွိတဲ့ လူေတြဆီ ဖံုးေခၚလိုက္တယ္။ 'ဂု႐ု မနက္ တနာရီမွာ ဆံုးသြားဘီ' လို႔။
သူတို႔မိသားစုမွာ သူက သားအႀကီးဆံုး။ သူ႔မိဘေတြက သူ႔ကို သားသားႀကီးလို႔ ေခၚေတာ့ က်ေနာ္တို႔လဲ လိုက္ပီး သားသားႀကီးလို႔ ေခၚၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔ဆိုတာက ကိုသက္ခိုင္(ခ)ကိုလတ္၊ မ်ိဳးသန္း(ခ)ဂ်ပ္ႀကီး(ခ)ခြန္းခ၊ နဲ႔ က်ေနာ္။ သူ႔အေဖက ကိုေအာင္ခင္။ က်ေနာ္တို႔ ရဲေဘာ္။
သူ႔ အိမ္နာမည္ 'ေနလ'၊ သူ႔ေအာက္က အငယ္ေကာင္က 'သီလ'။ သီလေအာက္မွာ 'မႏွင္းေဖြး' ဆိုတဲ့ ညီမေလးတေယာက္ ႐ွိတယ္။ ေနာက္ေတာ့မွ အငယ္ဆံုးေကာင္ေလးကို ေမြးတာ။ အဲဒီ အငယ္ဆံုးေကာင္ကို ေမြးေတာ့ ဆရာဒဂုန္တာရာက 'ဗညားေမာ္' လို႔ နာမည္ ေပးလိုက္တယ္။ ေအာ္လြန္းအားႀကီးလို႔ က်ေနာ္တို႔က 'တအားေအာ္တဲ့-ဗညားေမာ္' လို႔ ဘြဲ႔ေပးထားတဲ့ ကေလးေပါက္စ။
ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ေမာင္ႏွမေလးေယာက္။
'ေနလ' က လူေအး။ မ်က္မွန္ေလးနဲ႔။ စာႀကိဳက္တဲ့ စာဂ်ပိုး။ 'သီလ' က သြက္သြက္ လက္လက္။ ငေမ်ာက္။ 'ေနလ' ေတာခိုလာတယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ အံ့ၾသသြားတယ္။ ဒါမိ်ဳးကို လုပ္မယ့္လုပ္ရင္ သီလ လုပ္မယ္ထင္တာ။ ေနာက္ပီး စိတ္မေကာင္းလဲ ျဖစ္မိတယ္။ အေဖက က်ေနာ္တို႔ ကိစၥမွာသူလဲပါေတာ့ အဖမ္းခံသြားရတယ္။ သားအႀကီးဆံုးကလဲ ေတာထဲ ေရာက္ရတယ္။ မေရာက္ရင္လဲ သူလဲ သူ႔အေဖလို ေထာင္ထဲေရာက္မွာ။ ႐ိုး႐ိုးေအးေအး မဒမ္ေအာင္ခင္ (ေဒၚေအး) ေတာ့ လူမမယ္ ကေလးသံုးေယာက္နဲ႔ ဒုကၡပါဘဲ။
'ေနလ' အဖို႔ရာ သူဖတ္ခဲ့တဲ့ စာေတြက သူရလိုက္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြဟာ သူ႔လက္ေတြ႔ ဘဝကို ျပဌာန္းေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္။ ေတာ္လွန္ေရးနယ္ထဲေရာက္လာပီး ေတာ္လွန္ေရးသမားဘဝကို သူ ခံုခံုမင္မင္ ျဖတ္သန္းတာဘဲ။ စာသင္ခန္းကိုစြန္႔၊ ေက်ာင္းလြယ္ အိတ္ကိုခ်၊ AK 47 ေမာင္းျပန္ေသနတ္ကို သူကိုင္ခဲ့တယ္။
က်ေနာ္ ဘန္ေကာက္မွာတုန္းက သူ ဘန္ေကာက္ကို တက္လာေသးတယ္။ သူ႔ကို က်ေနာ္က ဘန္ေကာက္မွာ ေနမလားေမးေတာ့ က်ေနာ္ စစ္ပဲ တိုက္ခ်င္တယ္ဆိုပီး နယ္စပ္ကို ျပန္ဆင္းသြားတယ္။ တပ္နီေတာ္ရဲ႔ စည္းကမ္းႀကီး (၈) ခ်က္ကို လိုက္နာတဲ့ ABSDF ရဲ႔ စံျပတပ္သားေကာင္းတေယာက္ သူျဖစ္လာတယ္။ ႏိုင္ေအာင္တို႔တပ္က သူတို႔ [(၆၀)ေလာက္႐ွိ မယ္ထင္တယ္] ခြဲထြက္လာၾကတယ္။
သူ႔တို႔ ငယ္ဘဝေလးကို က်ေနာ့္မ်က္စိထဲမွာ ျပန္ျမင္လာတယ္။ ဒင္းတို႔ ညီအကိုႏွစ္ ေယာက္ကို ဘယ္လက္ညာလက္မွာ ဆြဲပီး၊ ေစာ္ဘြားႀကီးကုန္းကေန ၿမိဳ႔ထဲမွာ ႐ုပ္႐ွင္ၾကည့္ဘို႔ ေခၚလာရတာ။ ႐ုပ္႐ွင္ကအျပန္ က်ေနာ့္ စာအုပ္ဆိုင္ကို၀င္၊ မင္းတို႔ ဖတ္ခ်င္တဲ့စာအုပ္ႀကိဳက္တာ ယူဆိုေတာ့၊ 'သီလ'က ကာတြန္းစာအုပ္ပဲ။ 'ေနလ' ကေတာ့ ဘာသာျပန္စာအုပ္ ေကာင္းေကာင္း ေတြကိုပဲ ေ႐ြးတယ္။
သူတို႔ အိမ္မွာ က်ေနာ္ အိပ္တဲ့အခါ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ျခင္ေထာင္ တလံုးစာပဲ က်ယ္တဲ့ သူတို႔အိမ္ေ႐ွ႔ခန္း ၀ါးႀကမ္းခင္းရဲ႔ ဖ်ာၾကမ္းေပၚ ဖ်ာေခ်ာ ထပ္ခင္းပီး ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ရယ္၊ က်ေနာ္ရယ္ သံုးေယာက္ အိပ္ၾကတယ္။ တခါတေလ မ်ိဳးသန္း(ခ)ဂ်ပ္ႀကီးေတာင္ ပါလိုက္ ေသး။ ဒီကေလးေတြက အအိပ္ေဆာ့ေတာ့ ျခင္ေထာင္ထဲကို ျခင္ေတြ၀င္၊ မနက္ဆိုရင္ ေသြးဝေနတဲ့ ျခင္ေတြ၊ ျခင္ေထာင္ထဲ သီးေနလိုက္တာ၊ ႐ိုက္လို႔မကုန္ဘူး။
တခါတေလ မ်ိဳးသန္းက 'ေနလ' ဂစ္တာကို ယူတီးတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အမ်ားဆံုး ဆိုတီးၾကတာ စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ႔ 'သိတ္ခ်စ္ရတဲ့ ႏြဲ႔တင္'။ တခါေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔ မ်ိဳးသန္း ေရာက္သြား တုန္း သူ႔အေမက က်ေနာ္တို႔ကို သူ႔ သားအေၾကာင္း တိုင္တယ္။ ဘာလဲေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ ဘူး။ မ်ိဳးသန္းကလဲ နဲနဲ မူးလာေတာ့ ဆူေနတာ မဆံုးေတာ့ဘူး။ ဓါတ္ျပားက အပ္ေၾကာင္း ထပ္ေနပီ။ ဆူတာကလဲ အတည္ေပါက္နဲ႔ ဆူခ်င္ဟန္ေဆာင္ပီး၊ တဖက္က က်ေနာ္ကို မ်က္စိ မွိတ္ျပေနေသးတယ္။ ၾကာေတာ့ အဆူခံရတဲ့ ေမာင္ေနလ စိတ္ညစ္ နားညည္းပီး ငိုပါေလေရာ။ သူကငို က်ေနာ္က စ။ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသား လူပ်ိဳေပါက္အ႐ြယ္ေတာင္ ေရာက္ေနပီ။
၁၉၈၈ လူထုအံုႂကြမႈမွာ သားသားႀကီး(ခ)ေနလ(ခ)ေမာင္ျမင့္ေအာင္ဟာ အထက္တန္း ေက်ာင္းသားျဖစ္ေနပီ။ အင္းစိန္ၿမိဳ႔နယ္အေျခခံပညာေက်ာင္းသားသမဂၢမွာ လႈပ္႐ွားေနတာ ေတြ႔မိတယ္။ အာ႐ုဏ္ဦးသတင္းစာအတြက္လဲ သူတို႔ ေက်ာင္းသားလႈပ္႐ွားမႈ သတင္းေတြ သူ႔ဆီက ရတယ္။
ေက်ာင္းသားလႈပ္႐ွားမႈေတြ၊ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲေတြနဲ႔ အႏွစ္ ၂၀ နီးပါး ျဖတ္သန္း လာၿပီး အသက္ ၃၆ႏွစ္ (၄၀ နားနီးမွ) အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္။ ဘဝကို အသစ္ျပန္စဖို႔ ရည္႐ြယ္တာမွ ေလးလေလာက္ပဲ ႐ွိေသးတယ္။ မေႂကြသင့္ပဲ ေႂကြခဲ့ရပါေရာလား။ ကိုယ့္မ်က္စိထဲမွာေတာ့ မင္းကို ကေလးလို႔ပဲ ျမင္ေနတုန္း။ တူလိုသားလို ခ်စ္ပီး၊ ရဲေဘာ္တေယာက္လို ေလးစားတဲ့ သားသားႀကီး'ေနလ' အေၾကြေစာလို႔ ႏွေျမာရပါတယ္။

ေမာင္ေအးဝင္း
ႏို၀င္ဘာ ၁၉၊ ၂၀၀၈။

Posted by ဦးဂင္ႀကီး at 12:18 AM , 2 comments
Labels:

Friday, November 14, 2008

ဗဟုဇာတ္စံု


ပန္းခ်ီ ပိအိုင္း
ဗဟုဇာတ္စံု

ေဟာ့ဒီ့ေတာင္တန္းေတြဆီကို
က်ေနာ္လာခဲ့တယ္…၊
ေတာ္လွန္ကဗ်ာေတြ ရွိသလို
မေလ်ာ္္ကန္တာေတြ ရွိတယ္…၊
ေပးဆပ္သူေတြ ရွိသလို
ေစးကပ္သူေတြ ရွိတယ္…။

ေတာ္တာေတြ ျမင္ရသလို
ေမွာ္ဆရာေတြ ဂြင္က်တယ္…၊
ေဘာ္ဒါေတြ ျပန္ေတြ႕ရသလို
မေတာ္တာေတြ အမွန္ေတြ႕ရတယ္…။

အေသ.. ျမတ္ခဲ့သူေတြ ရွိသလို
အေန..တတ္ခဲ့သူေတြ ရွိတယ္…၊
ေျခ..ျပတ္တဲ့သူေတြ ရွိသလို
ေငြ..တပ္မက္ေနသူေတြ ရွိတယ္…။

ေဟာ့ဒီ့ေတာင္တန္းေတြဆီကို
က်ေနာ္လာခဲ့တယ္…၊
သမိုင္း..ေရးတဲ့သူေတြ ရွိသလို
သမိုင္း..ေကြးခဲ့သူေတြ ရွိတယ္…၊
လမ္း..ေဖာက္တဲ့သူေတြ ရွိသလို
စမ္း..ေလွ်ာက္ေနတဲ့သူေတြ ရွိတယ္…။

ဒုကၡသည္ေတြ ရွိသလို
အထုတ္မ ဝယ္သူေတြရွိတယ္…၊
အသက္အရြယ္ ေထာက္သူေတြ ရွိသလို
အရက္ဝယ္ ေသာက္ေနသူေတြ ရွိတယ္…။

အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးသူေတြ ရွိသလို
အႀကံသမားကို လာဘ္ထိုးေနသူေတြ ရွိတယ္…၊
ႀကိဳးစားေနတဲ့ သူေတြရွိသလို
မရိုးမသား ေလတဲ့သူေတြလဲ ရွိတယ္…။

ေဟာ့ဒီ့ေတာင္တန္းေတြဆီကို
က်ေနာ္လာခဲ့တယ္…၊
မီဒီယာေတြ ရွိသလို
စီမီနာေတြ ရွိတယ္…၊
ပညာ.. တတ္သူေတြ ရွိသလို
ဂြင္ရွာ.. ျမတ္ေနသူေတြ ရွိတယ္…။

အၾကင္နာ ေပးေနသူေတြ ရွိသလို
တမင္တကာ ေရြးယူေနသူေတြ ရွိတယ္…၊
ရင္းႏွီးေနတဲ့ သူေတြရွိသလို
အျပင္းႀကီးေနတဲ့ သူေတြရွိတယ္…။

မိတ္ေဆြ…
အဲ့ဒီ့ေတာင္တန္းႀကီးဟာေလ
ဗဟုစံုခင္း ရင္းထားခဲ့ၾကရတာပါ
ရာဇဝင္ ေက်ာက္သားေတြနဲ႕
ထုသားရင့္ ေပသားနင့္ ေနတာပါကြယ္…
မယံုရင္ၾကည့္…
တေန႔မွာ မေကာင္းမႈေတြကို
ေမာင္းထုေၾကျငာလိမ့္မကြဲ႕…
ၿပီးေတာ့ သူ႕ရင္ကိုဖြင့္ၿပီး
ေပးဆပ္သူတို႕ရဲ႕ ေအာင္ပြဲကြလို႔
မာန္ပါပါနဲ႔ ဟစ္ေႄကြးပါလိမ့္မယ္…။

မိတ္ေဆြ…အဲ့ဒီ့ေတာင္တန္းႀကီးေတြဆီ
က်ေနာ္ေရာက္ခဲ့တယ္…။ ။

ယဥ္ထြန္း

Posted by ဦးဂင္ႀကီး at 5:13 AM , 7 comments
Labels:

Wednesday, November 12, 2008

နာနာထုေလ ဓါးေကာင္းေလပါပဲ…


နာနာထုေလ ဓါးေကာင္းေလပါပဲ…

ေပေပၚတင္ထု ထုခ်င္ထု
မီးေပၚတင္ရႈိ႕ ရႈိိ႕ခ်င္ရႈိ႕
သံမဏိသား ေႃကြမသြားဘူး
နာနာထုေလ ဓါးေကာင္းေလ…


ကဗ်ာဆရာ ကိုလြမ္းဏီ ရဲ႕ကဗ်ာပိုဒ္ေလးပါ ၁၉၉၀ တဝိႈက္က စပ္ဆိုခဲ့တယ္လို႕မွတ္မိပါတယ္၊ က်ေနာ္အထက္ဗမာျပည္ဘက္ကို ပါတီအလုပ္တခုနဲ႔ ခရီးထြက္ေနရာကေနျပန္လာတာပါ မွတ္မိေနပါေသးတယ္ မိုးကဖြဲဖြဲရြာေနတာ ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္းေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႕ၿမိဳ႕ NLD က သူငယ္ခ်င္းတေယာက္နဲ႕ ေတြ႕ပါေရာ ဂ်ပန္ႀကီး (ေက်ာ္မ်ိဳးသန္႕) ေထာင္ထဲမွာ က်သြားၿပီတဲ့ က်ေနာ္ ဒီသတင္းေၾကာင့္ သိပ္စိတ္ထိခိုက္သြားခဲ့ရပါတယ္၊ ေအာ္..ေပးဆပ္လိုက္ ရျပန္ပါၿပီေပါ႔ ဂ်ပန္ႀကီးက က်ေနာ္တို႕ငယ္ငယ္ကတည္းကသူ႔ကိုေခၚခဲ့တဲ့ နံမည္ေျပာင္ပါ သူ႔နံမည္ရင္းက ေက်ာ္မ်ိဳးသန္႕ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ ဘိုကေလးၿမိဳ႕မွာ သူ႕ကိုဂ်ပန္ႀကီးလို႔ပဲ သိႀကတာမ်ားပါတယ္၊ ဘိုကေလးၿမိဳ႕နယ္ လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီရဲ႕ တြဲဘက္ အတြင္းေရးမႉးပါ ေထာင္က်သြားရတာက စစ္အစိုးရက ၈၈၈၈ ေလးလံုးကာလက သပိတ္ တိုက္ပြဲေတြမွာပါခဲ့တဲ့ သမဝါယမဝန္ထမ္း(၄၀)ကို အလုပ္ျဖဳတ္ပစ္တဲ့ကိစၥနဲ႕ ေဝါ ၿမိဳ႕နယ္မွာ လယ္သမားေတြကို ေသနတ္ေဖါက္ၿပီး အတင္းစပါးေရာင္းခိုင္းတဲ့ကိစၥေတြကို က်ေနာ္တို႕ ျမိဳ႕နယ္မွာ စာေတြျဖန္႕ၾကပါတယ္ ကန္႕ကြက္ေၾကာင္းလည္း မဝတ ကိုစာတင္ၿပီး တရားဝင္ ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲဝင္တာပါ။
အဲ့ဒီ့အခ်ိန္က ပါတီဗဟိုကလဲ နဝတ ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ကန္႔ကြက္ခဲ့တာပါ က်ေနာ္တို႕ ပါတီကအဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ၾကားျဖတ္အစိုးရေပၚေပါက္ေရး ေတာင္းဆိုေနတဲ့အခ်ိန္ပါ စစ္အုပ္စုက ျပည္သူလူထုကို မတရားလုပ္ေဆာင္မႈမွန္သမွ် ဖြင့္ခ်တိုက္ပြဲဝင္တာပါပဲ ပါတီဟာအဲ့ဒီအခ်ိန္က အင္အားေကာင္းေကာင္းနဲ႕ တစည္းတလံုးတည္းတိုက္ပြဲ ဝင္ၾကတာပါ ဗဟို၊ျမိဳ႕နယ္၊ တုိင္း ေျပာစရာမလိုေလာက္ေအာင္ ညီညြတ္ပါတယ္ အားလံုးတသားတည္းပါ စုေပါင္းေခါင္းေဆာင္မႈ ကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ က်င့္သံုးတာပါ ဆက္ရရင္ေတာ့ဗ်ာ မဝတ ဥကၠဌက ေဆြးေႏြးစရာ ရွိလို႕ပါဆိုၿပီး က်ေနာ္တို႔ ၿမိဳ႕နယ္ရံုးကိုစာပို႕လာပါတယ္၊ က်ေနာ္တိုဆီက ၿမိဳ႕နယ္ပါတီဥကၠဌ ကိုအံေဇာ္၊ကိုတင္ႏိုင္ထြန္း (၂၀၀၃-ခုႏွစ္တြင္ေတာထဲတြင္က်ဆံုး)၊ ကိုေက်ာ္တင့္ေမာင္၊ ကိုုေက်ာ္္ေမႊး တို႕ေလးဦးသြားေတြ႕ပါတယ္၊ ဒီစာေတြျဖန္႕ေနတာရပ္ပစ္ဘို႕ ေျပာပါတယ္ က်ေနာ္ တို႕ရဲေဘာ္ေတြက မတရားလုပ္တာကိုရပ္ေပးရင္ စာထုတ္တာရပ္ေပးမယ္ မတရားဆက္လုပ္ ေနရင္စာေတြထုတ္ ဆက္လက္ကန္႕ကြက္လႈပ္ရွားေနပါပဲလို႕ ေျပာပါတယ္ ဒါဆိုမင္းတို႕ကို ဖမ္းမယ္ဆိုေတာ့ ဖမ္းစမ္းဆိုၿပီး အားလံုအဖမ္းခံခဲ့ၾကတာပါ။

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္>>>
Posted by ဦးဂင္ႀကီး at 8:29 AM , 3 comments
Labels:

Thursday, November 6, 2008

ဓါတ္ပံု


ဓါတ္ပံု

က်ေနာ္ညက
က်ေနာ့္ဓါတ္ပံုနဲ႕ေတြ႕တယ္..
ဓါတ္ပံုက..
အေရာင္ရွိတယ္
ခံစားခ်က္ရွိတယ္
အရုပ္မရွိဘူး
က်ေနာ္ေမးတယ္..
သူျပန္ေျဖတယ္
မင္းအရုပ္ေပၚခ်င္ရင္
မင္းကိုယ္ေပၚက
အတၱၿခံဳလႊာႀကီး
ဝတ္မလာပါနဲ႕တဲ့
က်ေနာ္…
ေစာဒကတက္တယ္
သူထပ္ရွင္းျပတယ္
အတၱဆိုတာ
လူတိုင္းထမ္းထားၾကတာပဲ..
မင္းထမ္းထားတာမ်ားေနလို႕တဲ့
က်ေနာ္ထပ္ေမးတယ္
ခင္ဗ်ားေရာဗ်ာ
ငါ႕အတၱေတြကို
လာလာသယ္သြားၾကတာပဲတဲ့
ဘယ္သူေတြလဲဆိုေတာ့…
မင္းတို႕လိုေကာင္ေတြပဲတဲ့….။

ဂင္ႀကီး

မွတ္ခ်က္။ ။ တခုခုကိုသိပ္အာရံုစိုက္လြန္းေသာ အခါ မိမိျဖစ္တတ္ေသာ ကမူးရွဴးတိုးအက်င့္အား ဒီကဗ်ာေလးျဖင့္..ဆံုးမတာပါ..။

Posted by ဦးဂင္ႀကီး at 11:59 PM , 3 comments
Labels:

Wednesday, November 5, 2008

ေထာ္ေလး...(ဂင္ႀကီး)


ပန္းခ်ီ စိုးမိုး ဟုသိရပါသည္။
(ေထာ္ေလး)

က်ေနာ္ခင္မင္ရတဲ့ ခ်ာတိတ္ေလးတေယာက္ရွိပါတယ္၊ သူ႕နံမည္က ေထာ္ေလး လို႕ေခၚပါ တယ္ နံမည္ေျပာင္ေလးပါ နံမည္အရင္း ျမတ္မင္း လို႕ေခၚပါတယ္၊ သူနဲ႕က်ေနာ္ စေတြ႕ေတာ့ သူက တႏွစ္နဲ႕ သံုးလသားေလးပဲရွိေသးတာ ဒါေပမဲ့အရြယ္နဲ႔မလိုက္ေအာင္ အင္မတန္ တတ္တဲ့ခေလးပါ ရုတ္ေျပာင္ေတြအမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ျပတတ္ေတာ့ က်ေနာ္လဲေတြ႕ၿပီးသိတ္မၾကာ ပါဘူး တအားခင္သြားတာပါပဲ၊ သူ႔အေဖနံမည္ကေထာ္ႀကီး ဒါလဲနံမည္ေျပာင္ပဲခင္ဗ် ဒီေကာင္ ကႏႈပ္ခမ္းနဲနဲေထာ္ေတာ့ဗ်ာ အဲ့ဒါေထာ္ႀကီးျဖစ္သြားရတာပါ က်ေနာ္တိ္ု႕ ေတာ္လွန္ေရးရဲေဘာ္ ေတြမွာက နံမည္ေျပာင္ေတြ နံမည္ေျပာင္းထားရတာေတြ (အေျခအေနကိုလိုက္လို႕ပဲဗ်ိဳ႕) က်ေနာ့္ကိုလဲေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဂင္ႀကီးဆိုတဲ့နံမည္ေျပာင္ပဲ ေခၚၾကတာမ်ားတယ္ ရုတ္စြ အဆံုးမေဟသီကေတာင္(ဦးဂင္)လို႕ေခၚတယ္ဗ်ိဳ႕ ထားလိုက္ပါေတာ့ဗ်ာ အဲ့ဒါဆက္ေရးရရင္ ရွည္တယ္ဗ်ိဳ႕။
ေထာ္ေလးတို႕အိမ္ကို က်ေနာ္ေရာက္သြားရတာကေတာ့ဗ်ာ ေဆးကုရင္းနဲ႕ပါ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ေထာ္ႀကီးက အလယ္ပိုင္းေဒသမွာ တာဝန္က်ေနတာေလ က်ေနာ္တို႕ကဗမာျပည္မွာက တည္းက လူ႕ေဘာင္သစ္မွာ အတူတူလုပ္ခဲ့ၾကေတာ့ ဒီေရာက္လို႕ျပန္ေတြ႕ၾကေတာ့လဲ ရဲေဘာ္ ရဲဘက္ေတြဆိုေတာ့ ခင္မင္တယ္ဗ်ိဳ႕ က်ေနာ္ေဆးနားေနေတာသူတို႕ခ်က္စားတာပဲ စားရ တာဗ်ိဳ႕ ၾကက္သားစားခ်င္တယ္ဆိုရင္လဲ ့ ေထာ္ႀကီးကေမြးထားတဲ့ၾကက္ ရိုက္ခ်က္တာပဲ တခါတေလ အသီအႏွံေလးေတြဘာေတြ သူတို႕လင္မယားသြားရွာရင္ က်ေနာ္တို႕က ေထာ္ ေလးထိန္းေပါ႕ဗ်ာ သိတယ္မဟုတ္လား ရဲေဘာ္ေတြေလဗ်ာ ေထာ္ေလးကိုအကုန္သင္ ေကာင္ မေလးေတြ႕ရင္မ်က္ေစ့မွိတ္ျပတာကအစ ဒီကေလးကသိပ္တတ္လြယ္တာဗ် သင္လိုက္ခဏပဲ ေတာ္ေတာ့ကို တတ္တာဗ်ိဳ႕ က်ေနာ္တို႕မွာျပင္းရင္သူနဲ႕ပဲအပန္းေျဖရတာ ဒီခေလးရုပ္္ေျပာင္ တာ ဗီဇသေဘာပါမယ္ထင္တယ္ သူ႕အေဖေထာ္ႀကီးကရုပ္ေျပာင္ဟာသ ဝါသနာထုံေလ့ရွိ တယ္ တခါတေလဒီေကာင္ေတြေျပာတိုင္အတည္ယူရင္ ခင္ဗ်ားၾကပ္ခံထိၿပီလို႕သာမွတ္လိုက္ ဗ်ာ က်ေနာ္အိမ္ေထာင္္ၾကတာ သူတို႕နားမွာေနရင္းဗ်ိဳ႕ ေျပာလက္စနဲ႕ နည္းနည္းဆက္ေျပာ ရရင္ က်ေနာအမ်ိဳးသမီးကအဲ့ဒီ့္အခ်ိန္က အဲ့ဒီေဒသမွာရွိတဲ့ မိိဘမဲ့ခေလးေတြကိုစာသင္ေပးတဲ့ ေတာေက်ာင္းေလးမွာ ခေလးေတြကိုစာျပေပးေနရင္း ေတာ္လွန္ေရးတာဝန္ယူေနတာဗ်ိဳ႕ သူနဲ႕ ေထာ္ႀကီးက မကဒတ က်ေနာ္ကအဲ့ဒီအခ်ိန္က လူ႕ေဘာင္သစ္မွာ ဆရာမေတြဆီသြားလည္ ဆရာမေတြက ျပန္လာလည္ ေနာက္ေတာ့ညားၾကတာေပါ႕ဗ်ာ ေထာ္ႀကီးတခါတေလ က်ေနာ္႔ ကိုၾကပ္ရင္က်ေနာ္က ေအးငါကမင္းတို႕ကိုတဂိုးသြင္းထားတာကြလို႕ ေျပာလိုက္ရင္ သူၿငိမ္ရ တာပဲ အဲ့ဒါနဲ႕ဆက္ရရင္ဗ်ိဳ႕ ေထာ္ေလးအေမအေၾကာင္းေလးလဲေျပာမွျဖစ္မယ္ ေအးႏုတဲ့ ကယန္းအမ်ိဳးသမီးေလးပါ ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမမွာ ေထာ္ႀကီးနဲ႕ေတြ႔ၿပီးအိမ္ေထာင္ၾကတာ ေတာ္ေတာ္ရိုးၿပီး အေနေအးတဲ့သူေလးပါ သူေထာ္ႀကီးနဲ႕ရေတာ့ က်ေနာ္ထင္တာေတာ့ ၁၈ ႏွစ္မျပည့္ဘူးထင္တာပဲ ေထာ္ႀကီးကေတာ့ ၁၉ ႏွစ္ရွိၿပီးေျပာတာပဲဗိ်ဳ႕ က်ေနာ္တို႕တခါတေလ ေသာက္တဲ့အခါ မင္းကခေလးမုန္႕ေပးႀကိဳက္တာမဟုတ္လားဆို အသက္္ျပည့္ပါၿပီလို႔ ပဲေျပာတာပဲဗ်ိဳ႕ အခုထက္ထိ ေအးႏုအသက္ ေထာ္ႀကီးမွလြဲၿ႔ပီးဘယ္သူမွအတိအက်မသိပါဘူး...။

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္>>>
Posted by ဦးဂင္ႀကီး at 5:19 AM , 3 comments
Labels:
Subscribe to: Posts (Atom)

  © ဦးဂင္ႀကီး ျမန္မာ သို႕မဟုတ္ ေတာ္လွန္ဘေလာ္ဂါ ၂၀၀၈

ေအာက္မွ အေပၚသို႕