၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ အခြင့္အေရး ေတာင္းဆိုမႈကို ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရၿပီး တန္းတူအခြင့္အေရး၊ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္တို႔ ေတာင္းဆိုမႈမ်ား ရွိခဲ့သလို ဖယ္ဒရယ္မူကိုလက္ခံသူမ်ား၊ ဖယ္ဒရယ္မူကိုလက္မခံဘဲ ကိုယ့္ကံၾကမၼာကိုယ္ဖန္ တီးခြင့္ေတာင္းၿပီး ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ေသာႏိုင္ငံထူေထာင္လိုသူမ်ား ေပၚထြက္လာခဲ့ၿပီး ျပည္ တြင္းစစ္မီး ေတာက္ေလာင္လာခဲ့ရသည္။
ယေန႔အေျခအေနသည္ တိုင္းရင္းသားအေရး၊ ျမန္မာ့အေရးဟူ၍ ခြဲျခားေျပာေနရမည့္ အခ်ိန္မဟုတ္ေပ၊ တိုင္းရင္းသားမ်ားအေရးသည္ ျမန္မာ့အေရးျဖစ္သလို၊ ျမန္မာ့အေရးသည္ လည္း တိုင္းရင္းသားမ်ားအေရးပင္ျဖစ္သည္၊ ျပည္တြင္းစစ္သည္ တိုက္ခိုက္ေနသည့္ဘက္မ်ား အားလုံးသို႔ အက်ဳိးထက္အဆိုးကိုသာျဖစ္ေစခဲ့သည္ကို ျမန္မာ့သမိုင္းက သက္ေသျပခဲ့ၿပီးျဖစ္ သည္။
ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္မႀကဳံစဖူးေသာ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ဆိုး ေအာက္တြင္ ေရာက္ရွိေနခဲ့ရသည္၊ ျမန္မာျပည္သူတို႔သည္ မိမိလူမ်ဳိးျခင္းကြ်န္ျပဳမႈကို ခါး စည္းခံစားေနရသည့္အေျခအေနတြင္ရွိသည္၊ ေျမျပန္႔တြင္ေနထိုင္သည့္ ဗမာလူမ်ဳိးမ်ားမွအစ ေတာင္တန္းေဒသတြင္ေနထိုင္ၾကသည့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ားအားလုံး စစ္အာဏာရွင္စ နစ္၏ခါးသည္းမႈကို တန္းတူညီမွ်ခံစားေနရသည္မွာ ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား၏ ပကတိအ ေျခအေနျဖစ္သည္။
စစ္အာဏာရွင္တို႔သည္ (ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုလိုလားသူမ်ားျဖစ္သည္..) ဟူေသာ ေႂကြး ေၾကာ္ခ်က္ျဖင့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း(၂၀)တိုင္ပင္ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ထိုကဲ့သို႔လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ ရည္ရြယ္ ခ်က္မွာ အမွန္တကယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရရွိရန္အတြက္ထက္ ၎တို႔ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ရင္ ဆိုင္ေနရသည့္ အနီးဆုံးရန္သူအျဖစ္ စစ္အုပ္စုမွသပ္မွတ္ထားေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္သည့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္အား ႏွိမ္ႏွင္းသည့္အခါတြင္ လြတ္လြတ္လပ္ လပ္ NLD ကိုသာ ဦးတည္တိုက္ႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
(၁) တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားကို ယာယီၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူ၍ ဦးစြာ NLD ကို ႏွိမ္ႏွင္းရန္။
(၂) NLD ကို ႏွိမ္ႏွင္းၿပီးေနာက္ ၎တို႔ဆက္လက္အာဏာရရွိေရးအတြက္ အရပ္သား အစိုးရကို ဖန္းတီးရန္။
(၃) ၿငိမ္းတပ္ဖြဲ႕မ်ားကို တဖြဲ႔ခ်င္းမ်ဳိးျဖဳတ္၍ တျပည္လုံးကို စစ္ကြန္ယက္ေအာက္တြင္ထားရွိရန္။
ဆိုသည့္ အဆင့္သုံးဆင့္ကိုခ်မွတ္ၿပီး စံနစ္တက်လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
(ပထမ)အဆင့္အေနျဖင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပစဥ္ ျပင္ပအသိုင္းအ၀ိုင္းတြင္ မရွိေစရန္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်ထားျခင္း၊ ၿငိမ္းအဖြဲ႕မ်ားကို ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မွီ နယ္ျခားေစာင့္တပ္အသြင္ေျပာင္းလဲရန္ တပ္ဖြဲ႕၀င္ဦးေရကိုေလ်ာ့ခ်ရန္ ဖိအားေပးျခင္းတို႔ုကို တၿပိဳင္နက္ျပဳလုပ္လာခဲ့ေပသည္။
(ၿငိမ္း)အဖြဲ႕မ်ားကိုဖိအားေပးရာ၌ အင္အားနည္းေသာအဖြဲ႕မ်ားကို စတင္ျပဳလုပ္လာၿပီး ေနာက္ဆုံးကိုးကန္႔အဖြဲ႕အားဖိအားေပးရာတြင္ လက္မခံသည့္အတြက္ ဥကၠ႒ ဖုံၾကားရွင္ႏွင့္ ဒုဥကၠ႒ ပိုင္းဆုံခ်ိန္တို႔ၾကား သပ္လ်ဳိၿဖိဳခဲ့သည္။ KNUႏွင့္ DKBAတို႔ကြဲ႕ခဲ့ရသည့္ကို ကိုးကန္႔ အဖြဲ႕မွ နမူနာယူသင့္လ်က္မယူႏိုင္ခဲ့ျခင္းသည္ နအဖ၏ Divide and Rule Policy ကို ပိုမို အားေကာင္းသြားေစခဲ့ေပသည္။
သို႔ရာတြင္ ဖုန္ၾကားရွင္တို႔၏ ကိုးကန္႔လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ ဒီမိုကရက္တစ္မဟာမိတ္ တပ္မေတာ္ (MNDAA) သည္ ၀ျပည္ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးပါတီ (UWSA) ႏွင့္ ကခ်င္လြတ္ လပ္ေရးအဖြဲ႔ (KIO) တို႔ပူးေပါင္း၍ မဟာမိတ္ဖြဲ႕ထားျခင္းေၾကာင့္ တဖြဲ႕ကိုတိုက္လွ်င္ က်န္အဖြဲ႕ မ်ားကိုပါတိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ယူဆထားျခင္းကို ခိုင္မာမႈရွိမရွိ စမ္းသပ္လိုက္ျခင္းလည္းျဖစ္ ႏိုင္ေပသည္။
ကိုးကန္႔ကိုတိုက္သည္ကို (ဝ) မွလက္ပိုက္ၾကည့္ေနလိုက္ပါက ေနာင္တြင္ အင္အား ႀကီးေသ(၀)ကိုခ်န္၍ KIO ကိုတိုက္ေပလိမ့္မည္၊ KIO ျပဳတ္သြားလွ်င္ (၀)ကို ေနာက္ဆုံးထား ေျခမႈန္းဘို႔ ရွိေပသည္။
မည္သူႏိုင္မည္နည္း?
KNUသည္ DKBAခြဲထြက္သြားၿပီးေနာက္ အင္အားခ်ိနဲ႔သြားခဲ့ရသည္။ထို႔အျပင္ (နအဖ) ၏ တံခါးဖြင့္စီးပြားေရး၀ါဒေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံေရး သမားတို႔အတြက္ ယခင္နယ္စပ္ကုန္သြယ္ ေရးထက္ အက်ဳိးအျမတ္ႀကီးမားေသာ (နအဖ) ထံမွ တရား၀င္ကုန္သြယ္ေရးကို ဦးစားေပး လာခဲ့ၿပီး KNU ႏွင့္ စီးပြားေရး၊စစ္ေရးအဆက္္အသြယ္မ်ား ျဖတ္ေတာက္ပစ္ခဲ့ၿပီး၊ လက္နက္ ေရာင္း၀ယ္မႈကို တင္းၾကပ္စြာထိန္းခ်ဳပ္လာခဲ့သည့္အတြက္ KNU တို႔မွာ အားနည္းသည္ထက္ နည္းလာခဲ့ရသည္။
သို႔ရာတြင္ KNUသည္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ ဆက္လက္၍ ခုခံတိုက္ပြဲ၀င္ေနတုံး ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ (နအဖ)အေနႏွင့္ ၀, ကိုးကန္႔, ေကအိုင္ေအတို႔၏တပ္ေပါင္းစုကို တိုက္ မည္ဆိုလွ်င္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ အတြင္း ႏိုင္ေအာင္မတိုက္ႏိုင္ေခ်၊ ထို႔ျပင္ ကိုးကန္႔ႏွင့္ ၀ တိုင္းရင္း သားမ်ားသည္ ကရင္ႏွင့္ မတူညီၾကေခ်။ ကရင္ႏွင့္ (ယိုးဒယား) ထိုင္းလူမ်ဳိးတို႔ မ်ားစြာကြဲျပား ၾကပါသည္၊ ရုပ္ရည္၊ အသားအေရာင္၊ ဘာသာစကားမတူညီၾကပါ။
သို႔ရာတြင္ ကိုးကန္႔, ၀ႏွင့္ ကခ်င္ တိုင္းရင္းသားမ်ားသည္ တရုတ္ျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိး၊ ဘာသာစကား၊ ရုပ္သြင္မွအစ ဆက္စပ္ေနၾကပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၀မ်ား ကိုးကန္႔မ်ား၊ ကခ်င္မ်ား ရွိသကဲ့သို႔ တရုတ္ျပည္တြင္လည္း ၀ မ်ား ကိုးကန္႔မ်ား၊ ကခ်င္မ်ားရွိပါသည္။ ယူနန္ နယ္တြင္ေနထိုင္ေသာ ၀ မ်ား ကခ်င္(ဂ်ိမ္းေဖာ)၊ ကိုးကန္႔လူမ်ဳိးမ်ား အမ်ားစုရွိပါသည္။ ျမန္မာ ျပည္တြင္းမွလူမ်ဳိးစုမ်ားႏွင့္လည္း ဘာသာစကားတူပါသည္။ ယူနန္ၿမိဳ႕ေတာ္ကူမင္းၿမိဳ႕တြင္ တိုင္းရင္းသားေက်းရြာသို႔ စားေရးသူသြားေရာက္လည္ပတ္ဖူးပါသည္၊ ျမန္မာျပည္တြင္းရွိ တိုင္း ရင္းသားမ်ားနည္းတူ ယူနန္နယ္တြင္ အမ်ားအျပားမွီတင္း ေနထိုင္ၾကပါသည္။
ယူနန္နယ္ကို တရုတ္ျပည္၏ “ ေတာင္ပိုင္းမွ မိုးတိမ္မ်ား” (South of the Clouds) ဟု တင္စားေခၚေ၀ၚပါသည္။ ယူနန္နယ္သည္ စတုရန္းမိုင္ေပါင္း ၁၅၂,၀၀၀ ရွိၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ကူမင္းျဖစ္ပါသည္၊ (၈)ရာစုႏွစ္တြင္ ယူနန္ျပည္နယ္အား တိဘက္တို႔ဘားမင္းစကားေျပာ မင္းဆက္ျဖစ္သည့္ နန္ဇုိ (Nanzhoo) မ်ား အုပ္စိုးခဲ့ဖူးပါသည္၊ နန္ဇိုသည္ လူမ်ဳိးစုေပါင္းစပ္ ထားသည့္မ်ဳးိဆက္ျဖစ္ၿပီး ယီ (Yi) ႏွင့္ ျမန္မာမ်ဳိးႏြယ္စကားေျပာသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ (Yi and Modem Burma)
ထို႔ေၾကာင့္ ၀,ကခ်င္ႏွင့္ကိုးကန္႔တို႔သည္ ျမန္မာျပည္ဖြားမ်ားျဖစ္သလို၊ တရုတ္ျပည္ဖြား မ်ားလည္းျဖစ္ပါသည္။ ယေန႔ႏွစ္(၂၀)တိုင္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ ေဆာက္ထားမႈကို (နအဖ)မွ ခ်ဳိးေဖာက္ၿပီး တိုက္ခိုက္လာမႈေၾကာင့္ ယူနန္နယ္သို႔ ကိုးကန္႔ လူမ်ဳိးသုံးေသာင္းေက်ာ္ ထြက္ေျပးလာမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ တရုတ္အစိုးရမွ နအဖအား ေဒသ တြင္းတည္ၿငိမ္ေရးကို ထိခိုက္လာသည့္တိုက္ခိုက္မႈမ်ားကို ရပ္တန္႔ရန္ႏွင့္ ျမန္မာျပည္တြင္းရွိ တရုတ္လူမ်ဳိးတို႔ကိုလည္း မႏွိပ္စက္ရန္ တရား၀င္သတိေပးလာျခင္းသည္ တရုတ္ႏို္င္ငံအေနႏွင့္ ၀၊ ကခ်င္၊ ကိုးကန္႔မ်ားကို ၎တို႔ႏိုင္ငံသားမ်ားအျဖင့္ လက္ခံထားေၾကာင္း အကာကြယ္ေပး ရန္အဆင္သင့္ရွိေၾကာင္း သြယ္၀ိုက္၍ ေျပာဆိုလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ (နအဖ)မွ တိုက္ပြဲမ်ားကို တရုတ္နယ္စပ္ တေလွ်ာက္ ၀၊ ကခ်င္နယ္ေျမအထိ တိုးခ်ဲ႕စစ္ဆင္လာပါက တရုတ္၏ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚထားရွိေသာေပၚလစီ ေျပာင္းလဲေကာင္းေျပာင္းလဲသြားႏိုင္သည္။
ဗကပ လႊမ္းမိုးခဲ့စဥ္က ၎ဗကပ တပ္မွဴးမ်ားသည္ ၀၊ ကခ်င္္ ကိုးကန္႔မ်ားျဖစ္ၾကၿပီး ၎တို႔သည္ တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ေကဒါသင္တန္းဆင္းမ်ားလည္း ျဖစ္ၾကသည့္အတြက္ တရုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္ ရင္းႏွီးၾကသူမ်ား (ရဲေဘာ္မ်ား)ဆိုလွ်င္ မမွားဟုေျပာႏိုင္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) အပစ္အရပ္စဲထားျခင္းကို (နအဖ)မွ စတင္ခ်ဳိးေဖာက္လိုက္ ျခင္းျဖင့္ ေဒသတြင္း၏တည္ၿငိမ္မႈကို ခ်ိမ္းေျခာက္လာခဲ့ပါသည္၊ တရုတ္အစိုးရမွ (နအဖ)အေပၚ ေထာက္ခံမႈသည္ မိမိတိုင္းျပည္ကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ထိန္းထားႏိုင္သျဖင့္ ေထာက္ခံေနျခင္းျဖစ္ ေၾကာင္း တဖြဖြေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ “တဦးျပည္တြင္းေရး တဦး၀င္မစြက္ဖက္ေရး” မူ၀ါဒအရ တရုတ္က (နအဖ)အားကူညီေထာက္ခံခဲ့မႈသည္ ယေန႔တြင္ ေမးခြန္းထုတ္ရေတာ့မည္ျဖစ္ သည္၊ (နအဖ)ႏွင့္ ကိုးကန္႔တိုက္ပြဲေၾကာင့္ တရုတ္ျပည္သို႔ လူသုံးေသာင္းေက်ာ္၀င္ေရာက္လာ ခဲ့သည့္အေပၚ တရုတ္အစိုးရမွ ေနရာထိုင္ခင္းမ်ားကို လူမေနေသာအစိုးရအိမ္ယာမ်ားတြင္ ခ်ေပးျခင္းကိုၾကည့္လွ်င္ တရုတ္အစိုးရသည္ ထြက္ေျပးလာသည့္ ၀၊ ကခ်င္၊ ကိုးကန္႔မ်ားကို ၎တို႔လူမ်ဳိးမ်ားသဖြယ္ ဆက္ဆံေၾကာင္းေတြ႕ရွိရသည္။ ထို႔အျပင္ ၎အခ်က္သည္ ေဒသ တြင္းတည္ၿငိမ္မႈမရွိေတာ့ေၾကာင္း သက္ေသျပခ်က္တခုပင္ျဖစ္သည္။ ၎အခ်က္သည္ ယိုးဒ ယား(ထိုင္း)တို႔မွ ကရင္စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ားအေပၚဆက္ဆံပုံႏွင့္ လြန္စြာျခားနားေၾကာင္းေတြ႕ ရမည္ျဖစ္သည္။ ကရင္ဒုကၡသည္မ်ား ကိုယ္အိမ္ကိုယ္ေဆာက္၍ ေတာထဲတြင္ ေနထိုင္ရန္ ယိုးဒယားတို႔က ေနရာေပးခဲ့ျခင္းႏွင့္ တရုတ္တို႔ ကိုးကန္႔စစ္ေျပးတို႔အေပၚ ေႏြးေထြးစြာလက္ ခံျခင္း အိုးအိမ္၊အ၀တ္အထည္၊ေဆး၀ါး အိမ္ခန္းတို႔မွအစ ကူညီခဲ့ျခင္းသည္ ကိုးကန္႔တို႔ႏွင့္ တရုတ္အာဏာပိုင္တို႔ မည္မွ်နီးစပ္ၾကေၾကာင္းကိုပါ ေဖာ္ျပေနခဲ့ေပသည္။ (နအဖ) တို႔သည္ လက္နက္ကိုင္တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕မ်ားတြင္ အားအားအႀကီးဆုံးျဖစ္ေသာ UWSA (ဝ) တပ္မ်ား ကို ေလ်ာ့တြက္၍မရေခ်၊ ၎၀တပ္၊ ကခ်င္တပ္မ်ားေနာက္တြင္ တရုတ္ကရွိေနေပသည္။ တရုတ္ႀကီးထံ (နအဖ)မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရႊမန္း တိတ္တဆိတ္ (၃)ႀကိမ္ေျမာက္သြားေရာက္ေဆြး ေႏြးေနေၾကာင္းလည္းသိသျဖင့္ (နအဖ)သည္ တရုတ္ႏွင့္ကိုးကန္႔ကိစၥကို ညွိႏႈိင္းေနသည္ဟု ယူဆရေပသည္။
တိုင္းရင္းသားအေရး အားလုံးအေရး။
တိုင္းရင္းသားမ်ားအေရး မေၾကလည္သမွ်၊ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာမေျဖရွင္းသမွ် ျမန္မာျပည္တြင္ ျပည္တြင္းစစ္မီး ဆက္လက္ေလာင္ေနမည္သာျဖစ္သည္။ တိုင္းရင္းသားမ်ား တိုင္းရင္းသား အေရးသက္သက္ကိုသာၾကည့္ေနလွ်င္လည္း နအဖသည္ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ေရးနည္း (Divide and Rule) အရ ေသြးခြဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေနဦးမည္ျဖစ္သည္၊ အထူးသျဖင့္ ၀တပ္မႈးမ်ားအၾကား၊ ကခ်င္တပ္မႈးမ်ားအၾကားတြင္ သပ္လ်ဳိၿဖိဳခြဲ၍ အိမ္ၾကက္ခ်င္း အိုးမဲသုတ္္မႈမ်ားကို အထူးသတိ ထားၾကရန္ ေလးနက္စြာ တိုက္တြန္းလိုက္သည္။
မည္ကဲသို႔ ျပင္ဆင္ သင့္သနည္း
ယိုးဒယားနယ္စပ္ အေျခခံ၍ ထိုးစစ္ဆင္လာေသာ နအဖတပ္မ်ားအား KNU မွ တိုက္ ေနသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း (၆၀)ေက်ာ္ၿပီျဖစ္သည္၊ တဖန္တရုတ္နယ္စပ္မွ ဗကပမွ တိုက္ေနသည္ မွာလည္း ၁၉၈၉ခုႏွစ္ ပန္ဆိုင္းက်ၿပီးေနာက္မွသာ ရပ္တန္႔သြားခဲ့သည္၊ ထူးျခားေသာ ေအာင္ပြဲ ရရွိခဲ့ျခင္းမရွိခဲ့ေပ။
စားေရးသူအေနႏွင့္ “ Sometimes if you want peace, you have to make war” ဆိုသည့္ တခါတရံ သင္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို လိုခ်င္ပါက၊ စစ္ကိုျပဳရမည္ဆိုသည့္ ေဆာင္ပုဒ္ကို လက္ခံပါ သည္။ စစ္အာဏာရွင္တို႔သည္ ျပည္တြင္းစစ္မီးကိုေမႊးၿပီး ၎တို႔တပ္၏အေရးပါမႈကို ထင္ရွား ေစလွ်က္ ျပည္သူကိုအုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့ၾကေပသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ျပည္တြင္းစစ္ကို ရပ္ေစလိုလွ်င္ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ကို အားလုံးလက္တြဲ၍ ေခ်မႈန္းၾကရမည္ျဖစ္သည္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဘို႔ စစ္ တိုက္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။
နယ္စပ္အေျချပဳ ရပ္တည္ေရးသည္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္သလို ျပည္တြင္းအင္အားစုမ်ားကို တည္ေဆာက္ျခင္း။ လက္နက္တပ္ဆင္ျခင္းတို႔သည္လည္း အေရးပါေသာအခန္းက႑တြင္ ရွိသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားသည္
(၁) ခိုင္မာေသာ လက္နက္ကိုင္တပ္ေပါင္းစုႀကီးကို ဖြဲ႕စည္းႏိုင္ဘုိ႔ လိုသည္။
(၂) ထိုတပ္ေပါင္းစုႀကီး၏မူသည္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ တည္ေဆာက္ေရးမူျဖစ္ ရမည္။
(၃) ထိုတပ္ေပါင္းစုႀကီးမွ ျပည္တြင္းျပည္ပအင္အားစုမ်ားႏွင့္ ေပါင္းစပ္၍ “တိုက္ပြဲ၀င္အစိုးရ တရပ္”ကို တပ္ေထာက္ခံမႈျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းရမည္။
(၄) ၎အစိုးရ၏ ႀကီးၾကပ္မႈျဖင့္ ၿမိဳ႕တြင္း၌ ျပည္သူမ်ားအုံၾကြလာသည့္အခါ ျပည္သူမ်ားအား ေၾကစားတပ္မ်ားမွ ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းသတ္ျဖတ္လာပါက ၿမိဳ႕ျပေပ်ာက္က်ားမ်ားအျဖစ္ ကာကြယ္ ရန္ စီစဥ္ႏိုင္ရမည္။
သို႔မွသာ နယ္စပ္တိုက္ပြဲမ်ားကို နအဖ တပ္မ်ားအာရုံစိုက္ မဲ၍တိုက္ျခင္းမ်ဳိးမွ ကာကြယ္ ရန္ စစ္မ်က္ႏွာ(၂)ဖက္ဖြင့္၍ တိုက္ႏိုင္ရန္စီမံဘို႔လိုသည္။
တဖန္ ျမန္မာျပည္သူတို႔လိုလားသည့္ ဒီမိုကေရစီစံနစ္ကို လက္ျဖန္႔ေတာင္းေနရုံႏွင့္ စစ္အာဏာရွင္မ်ားက လိုက္ေလ်ာလာမည္မဟုတ္ေခ်။ ၎တို႔ေၾကာက္သည္မွာ ၎တို႔အား လက္တုံ႔ျပန္ႏိုင္သူမ်ားကိုသာျဖစ္သည္။ “ရရင္ရ မရလွ်င္ခ်” ဆိုသည့္မူကိုကိုင္စြဲ၍ တိုင္းရင္း သားမ်ားအားလုံး ညီညြတ္ၾကဘို႔ လိုၿပီဟု ႏႈိးေဆာ္လိုက္ပါသည္။
ထြန္းေအာင္ေက်ာ္
ၾသဂုတ္လ (၂၈) ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္။
အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္>>>
ျပန္ေခါက္ထားခဲ့ပါ>>>
