ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း သို ့ ထပ္ဆင့္တုံ ့ျပန္ခ်က္

ဘိုိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက ဆရာႀကီးေလသံနဲ႔့ က်ေနာ့္ကို စတင္ထိုးႏွက္ေရးသားလာတဲ့အတြက္၊ ဘိုဘိုေက်ာ္ျငိမ္းနဲ ့စကားမေျပာခ်င္ အျငင္းအခုန္မလုပ္ခ်င္တဲ့ၾကားထဲကေန၊ မလြဲမကင္းသာ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္စြာနဲ႔ပဲ ပထမဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ ‘ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းသို႔တုံ႔ ျပန္ခ်က္’ကို ျပန္ လည္ေရးသား ရွင္းလင္းျပခဲ့ၿပီးပါ ၿပီ၊၊ ဒါေလာက္ဆိုရင္ လုံေလာက္ၿပီလို႔လဲ ေဖၚျပခဲ့ပါတယ္၊၊ ဟို လူနဲ ့ျပႆနာေဖၚလိုက္၊ ဒီလူနဲ ့ျပႆနာဖန္တီးလိုက္-ျဖစ္ေနတဲ့ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ ့ တကယ့္ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ ့ပကတိရုပ္ပုံမွန္ကို အတိုင္းသားျမင္မိ ေတြ႔မိေနလို႔ပါပဲ၊၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ ေခတ္က ဘာလို႔ေအာင္ပြဲခံနိုင္ခဲ့ၾကသလဲ-ဆိုတာကိုေျပာသလိုလိုနဲ႔့ အေဖျဖစ္သူ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို အေရာင္တင္ေပါလစ္တိုက္ေပးရင္း၊ က်ေနာ့္ကိုပါလွမ္းၿပီး ထိကပါးရိကပါး ထိုးႏွက္ လာခဲ့တာ ေတြ႔ရပါတယ္၊၊ အဲဒီ သူ႔ေဆာင္းပါးကို ဖတ္မိလိုက္သူေတြလဲ သိလိုက္ၾကမွာပါ၊၊

က်ေနာ္က ယဥ္ေက်းစြာနဲ ့ပဲ၊ ဦးေပၚဦး ေလ်ွာက္ထုံးထဲကလို - ကၽြန္းကို ပါေစခ်င္တဲ့ ဦးေပၚဦး က ‘ပိေတာက္လဲေကာင္းပါတယ္ - ကၽြန္းလဲေကာင္းပါတယ္’၊ ‘ပ်ဥ္းကတိုးလဲ ေကာင္းပါတယ္- ကၽြန္းလဲ ေကာင္းပါတယ္’ လို႔ခ်ည္း ေလ်ွာက္တင္ေနတာကို အမွတ္ရခ်င္စရာပဲလို႔့ေျပာခဲ့ပါ တယ္၊၊ တကယ္က ‘ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေတာ္ပါတယ္- က်ဳပ္အေဖ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းလဲ ေတာ္ပါတယ္’ ‘ဦးနုႀကီးတို႔ ဦးရာရွစ္တို႔လဲ ေတာ္ပါတယ္- က်ဳပ္အေဖဦးေက်ာ္ၿငိမ္းလဲ ေတာ္ပါတယ္’လို႔ ေျပာခ်င္ေနတာကို အယဥ္ေက်းဆုံး ပမာခိုင္းၿပီး ေျပာခဲ့ပါတယ္၊၊ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း ေဖၚထုတ္ ေျပာဆိုလာတဲ့၊ က်ေနာ္နဲ ့တိုက္ရုိက္ပတ္သက္ေနတဲ့ အခ်က္(၃)ခ်က္ကိုလဲ က်ေနာ့္ဖက္က ျပန္လည္ရွင္းလင္းျပခဲ့ပါတယ္၊၊

ေဟာ အခုတခါ - ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက ထပ္လုပ္လာျပန္ပါတယ္၊၊ က်ေနာ့္ရဲ ့တုံ ့ျပန္ခ်က္အၿပီး တပတ္အၾကာမွာပဲ၊ မဇၩိမ ထဲမွာပဲ -‘ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ႏွင့္ တိုင္း ၆ ’- တဲ့၊၊


ေရႊမန္းတင္ေမာင္ ရဲ ့ျပဇာတ္၊ ဓါတ္ျပားေတာင္ သြင္းထားၿပီး က်ေနာ္တို႔့ေတာသူေတာင္သား ေက်းလက္ေနျပည္သူလူထုအမ်ားစုႀကီးၾကားမွာ နားရည္ကို ေတာ္ေတာ္ဝေနရတဲ့ ဇာတ္လမ္း၊ ‘ရြဲကုန္သည္ ဇာတ္’ ကို သတိရခ်င္စရာလို႔ပဲေျပာရဦးမွာပါပဲ၊၊ မေတာ္ေလာဘႀကီးလွတဲ့ ‘ရြဲကုန္ သည္’ ရဲ ့ “ မေပး ေပးေပး - ငါ့ ေရႊခြက္ေပး၊ မေပးေပးေပး- ငါ့ ေရႊခြက္ေပး ” ဆိုၿပီး၊ ဟစ္ဟစ္ ၿပီး ငိုလိုက္ဆိုလိုက္ ေတာင္းဆိုလိုက္တဲ့ အသံကို ၾကားဖူးၾကမွာပါ၊၊ အခုလဲ- ‘မေပး ေပးေပး-ငါ့ေရႊခြက္ေပး၊ မေပးေပးေပး- ငါ့ေရႊခြက္ေပး-’ ဆိုသလို၊ ‘ မသြား သြားသြား- တိုင္း ၆ နိုင္ငံေရး မွဴး ’ ‘ မသြား သြားသြား-တိုင္း ၆ နိုင္ငံေရးမွဴး ’ လို႔ခ်ည္း အတင္းကိုေျပာဆိုေနေတာ့တာပါပဲ၊၊

ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက ‘အခ်က္အလက္-အခ်က္အလက္’ ဆိုတာကို တြင္တြင္ေျပာၿပီး၊ ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရးမွာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက တိုင္း(၆) နိုင္ငံေရးမွဴးဆိုတာကို အရွင္ရရအေသရရ က်ားပိန္ တြယ္ တြယ္ေတာင္းဆိုေနတာျဖစ္ပါတယ္၊၊ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း ေျပာေနတဲ့အခ်က္အလက္(facts) ဆိုတာက အစည္းအေဝးမွာ တိုင္းတာဝန္ေတြခြဲၾကစဥ္က သေဘာတူစာရင္းပါ အခ်က္အလက္ ကိုပဲ အခ်က္အလက္လို ့ေျပာေနတာျဖစ္ပါတယ္၊၊ ဟုတ္ကဲ့-က်ေနာ္ကလဲ အခ်က္အလက္နဲ ့ပဲ အတိုခ်ဳပ္အျဖစ္နဲ႔ေရးပါတယ္၊၊ က်ေနာ္ေရးတဲ့အခ်က္အလက္က အျဖစ္မွန္အခ်က္အလက္ (တကယ့္အမွန္တကယ္ လက္ေတြ႔အခ်က္အလက္)နဲ႔ပဲ သမိုင္းမွန္အျဖစ္ေရးပါတယ္၊၊ဦးေက်ာ္ ၿငိမ္းဟာ ဘယ္တိုင္းမွကိုသြားျခင္းမရွိတဲ့အတြက္ ဘယ္တိုင္းရဲ ့နိုင္ငံေရးမွဴးအျဖစ္နဲ႔မွ မေဖၚျပ ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္၊၊ ဒါ တကယ့္သမိုင္းမွန္ လက္ေတြ႔အခ်က္အလက္ျဖစ္ပါတယ္၊၊

လက္ေတြ႔အရ- တိုင္း(၆)နိုင္ငံေရးမွဴးအျဖစ္က ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း မသြားတဲ့အတြက္၊ တိုင္း (၆) နိုင္ငံ ေရးမွဴးအျဖစ္ ျဖစ္သြားရတာက-သခင္တင္ထြန္း(ကြန္ျမဴနစ္) ျဖစ္သြားရပါတယ္၊၊ ဒါျဖင့္ - ဦးဗ ေဆြနဲ႔ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို ဘာလို႔ရန္ကုန္တာဝန္ခံလို႔ေရးရတာလဲ၊၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ ကလဲ ေျပာင္းၿပီး ေရးခဲ့တာမဟုတ္ပါ၊၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာရဲ ့ေရးသားခ်က္ေတြကို အေလးထားၿပီး ကိုးကားေရးသားခဲ့တဲ့ က်ေနာ္(ဝင္းတင့္ထြန္း)ကလဲ မလိုတမာေျပာင္ၿပီး ေရးခဲ့တာမဟုတ္ပါ၊၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာက သူ႔ရဲ႕့ကိုယ္တိုင္ေရးအတၱဳပၸတၱိ စာမ်က္ႏွာ (၈ဝ) မွာ- မွတ္ခ်က္(၂) ဆို တာမွာ ေရးထားတာက “ တိုင္း (၆) တာဝန္က်ေသာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို တိုင္း(၆)သို႔ မပို႔ေတာ့ပဲ ရန္ကုန္တြင္ ကိုဗေဆြ နဲ ့တြဲဘက္တာဝန္ေပးသည္”လို ့ေရးပါတယ္၊၊ အဲဒါကိုု ( သခင္တင္ျမ ၏ တိုင္းႀကီး ၁ဝတိုင္း၊ ႏွာ ၄၄ ) လို႔လဲ ေဖၚျပပါတယ္၊၊ အဲဒီေတာ့ သခင္တင္ျမရဲ ့တိုင္းႀကီး (၁ဝ) တိုင္းကို အင္မတန္မွ ဖတ္ထားသေယာင္ ေျပာဆိုေနတဲ့ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းပဲ ျပန္ရွာျပန္ဖတ္ ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္၊၊ က်ေနာ္ကေတာ့ က်ေနာ့္စာအုပ္ျပဳစုေရးသားစဥ္က အဲဒီစာအုပ္ကို ကိုး ကားခဲ့ျခင္းမရွိေတာ့၊ ရုိးရုိးသားသားပဲ အဲဒီသခင္တင္ျမရဲ ့ တိုင္းႀကီး(၁ဝ)တိုင္းကို မကိုးကားခဲ့ပါ လို႔့ေျပာခဲ့ပါတယ္၊၊ က်ေနာ့္ရဲ ့ကိုးကားစာအုပ္စာရင္းမွာလဲ ထည့္ထားျခင္း မရွိခဲ့ပါ၊၊ မကိုးကား ခဲ့တာကို မကိုးကားခဲ့ဘူး-ေျပာတာဟာ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း ဆြဲခ်ေျပာ ေကာက္ခ်က္ခ်သလို-ကိုယ့္ ဟာကိုယ္ ဆင္ဆာလုပ္ခဲ့တာလဲမဟုတ္ပါ၊၊ က်ေနာ္ သခင္တင္ျမကို နိုင္ငံေရးအရ မႀကိဳက္ေပ မဲ့၊သခင္တင္ျမ ေရးတာေတြကိုလဲ၊ က်ေနာ္ အဆင္ေျပသလို ဖတ္တာ ရွိပါတယ္၊၊ ဘိုဘိုေက်ာ္ ၿငိမ္းပဲ အတြင္းသိျဖစ္လို ့ သခင္တင္ျမရဲ ့စာအုပ္ကိုဖတ္ရမယ္လို ့ေျပာေနေတာ့၊ ဖတ္ၾကည့္ လိုက္ပါဦး၊၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ ရဲ ့မွတ္ခ်က္ (၂)ဆိုတာဟာလဲ၊ အဲဒီသခင္တင္ျမရဲ ့ တိုင္းႀကီး (၁ဝ)တိုင္းထဲက ေအာက္ေျခမွတ္စု (၂)နဲ ့အတူတူပါပဲ၊၊ သခင္တင္ျမရဲ ့ တိုင္းႀကီး(၁ဝ)တိုင္း ေအာက္ေျခမွတ္စု (၂) မွာက- ‘တိုင္း ၆ တြင္တာဝန္က်ေသာဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို တိုင္း(၆) သို႔မပို ့ ေတာ့ဘဲ ရန္ကုန္တြင္ ကိုဗေဆြႏွင့္တြဲဖက္တာဝန္ေပးသည္၊၊ တိုင္း၆ နိုင္ငံေရးမွဴးအျဖစ္ သခင္ တင္ထြန္း ( ယခုေတာခို ကြန္ျမဴနစ္)ကို တာဝန္ေပးသည္၊၊ (စာေရးသူ)- တဲ့၊၊ အဲဒါ - သခင္တင္ ျမရဲ ့ “ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးဌာနခ်ဳပ္ ႏွင့္ တိုင္း(၁ဝ)တိုင္း” စာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ (၆၂) မွာ ေရး ထားတာေတြ႔ရပါတယ္၊၊ က်ေနာ့္ဆီက စာအုပ္ကေတာ့- က်ဳံ ေပ်ာ္စာအုပ္တိုက္က ထုတ္တဲ့၊ ‘၂၃ႀကိမ္ေျမာက္ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန ့အတြက္ ’ဆိုျပီး ထုတ္တဲ့ ၁၉၆၈၊ ဇူလိုင္-ႀသ၈ုတ္လ ဒုတိယအႀကိမ္ အုပ္ေရ (၃ဝဝဝ) ထုတ္စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္၊၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ ယူတာက ဘယ္အႀကိမ္ထုတ္လဲမသိပါ၊၊ ဒါေႀကာင့္-အဲဒီအခ်က္ပါ စာမ်က္ႏွာနံပတ္ေတာ့ ကြဲေနတာေတြ ့ ရပါမယ္၊၊ အဲဒီမွာ-( ဦးဗေဆြက ရန္ကုန္တာဝန္ခံအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ရန္ ) လို ့ ေဖၚျပထားေလ ေတာ့၊ ဦးဗေဆြနဲ ့တြဲဖက္တာဝန္ေပးလိုက္တဲ့ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို - က်ေနာ္က ‘ရန္ကုန္တာဝန္ခံ’ လို ့ေဖၚျပကာ ‘ဦးဗေဆြနဲ ့ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ရန္ကုန္တာဝန္ခံျဖစ္ပါတယ္’ လို႔ေရးတာဟာ ဘယ္ မွာမွားပါသလဲ၊ဦးဗေဆြက ရန္ကုန္တာဝန္ခံ - ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ရန္ကုန္တြဲဖက္တာဝန္ခံလို ့ ေဖၚ ျပေပးရမွာလား၊၊ က်ေနာ္ မလိုတမာစိတ္နဲ႔ေရးသားခဲ့တာမဟုတ္ပဲ၊ သမိုင္းအမွန္အတိုင္း၊သမိုင္း လက္ေတြ ့အခ်က္အလက္အစစ္အမွန္အတိုင္း ေရးသားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္၊၊ သမိုင္းကိုေရးၾက တဲ့အခါမွာစာရင္းပါ အေထာက္အထားထက္၊ လက္ေတြ႔အစစ္အမွန္အေထာက္အထားကိုပါ ၾကည့္ရွဴ႕ၿပီး စိစစ္ေဝဖန္မွဳပါပါအျမင္နဲ ့ေရးသားနိုင္ေရးဟာအင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္၊၊ ဘို ဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ ့အေဖ- ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကိုယ္တိုင္ ဝိဓူရသခင္ခ်စ္ေမာင္နဲ ့ပတ္သက္ျပီး ေဟာဒီလို ေရးသားခဲ့တာေတာင္ ရွိတယ္မဟုတ္လား၊၊

“(အမ်ိဳးသားအာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး သခင္ျမ) အတၱဳပၸတၱိစာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ (၃၁၄) တြင္ ထိုေခတ္သာယာဝတီခရုိင္ ေျမေအာက္ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ ့တြင္ ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သည္ဟု ဝိဓူရသခင္ခ်စ္ေမာင္က ေရးသားထားေသာ္လည္း၊ ထိုေတာ္လွန္ေရးအခ်ိန္၌ သူ႔ကိုမေတြ႔ရပါ၊၊ သူ ပါသည္ဟုလည္းမၾကားဖူးပါ၊၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းအသိျဖစ္သည္၊၊ (ဤအခ်က္ကို ေဖၚျပသည္ မွာ သမိုင္းမွန္အတိုင္းျဖစ္ေစလို၍ျဖစ္သည္၊၊ အာဃာတ ရွိ၍မဟုတ္ပါ၊၊ ) တဲ့၊၊ အဲဒါ ဦးေက်ာ္ ၿငိမ္းက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ ့ ‘ (၁၉၃၆ - ၁၉၄၅ )ေျမေအာက္သူပုန္အဖြဲ ့ဆိုင္ရာမွတ္စု ’ စာမ်က္ႏွာ (၈)မွာ ေရးသားထားခ်က္ျဖစ္ပါတယ္၊၊ ဝိဓူရသခင္ခ်စ္ေမာင္ဟာ သခင္ျမေခါင္းေဆာင္တဲ့ ဗဟို ေျမေအာက္ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ ့ကေန ေျမေအာက္ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ ့ခြဲေတြအျဖစ္ ခရုိင္(၂ဝ) အျဖစ္ ဖြဲ႕စည္းတာဝန္ေပးအပ္ရာမွာ အမွတ္(၁ဝ)ျဖစ္တဲ့ သာယာဝတီခရုိင္အဖြဲ ့ရဲ ့အဖြဲ႕ဝင္စာ ရင္းမွာ အဖြဲ ့ဝင္အျဖစ္ပါပါတယ္၊၊ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ ့ပါဝင္လွဳပ္ရွားခဲ့တာ မေတြ႕့ရတဲ့အတြက္၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကသမိုင္းမွန္ျဖစ္ေစေရးအတြက္ အထက္မွာေဖၚျပထားသလို အတိအလင္းေရး သားထားတာ ရွိပါတယ္၊၊ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းသိမွာပါ၊၊ အဲဒီေတာ့….အခုလဲ က်ေနာ္က ဦးေက်ာ္ ၿငိမ္းက စာရင္းမွာသာပါေပမဲ့၊ ဘယ္တိုင္းကိုမွ နိုင္ငံေရးမွဴးအျဖစ္သြားေရာက္ခဲ့ဖူးတာ လက္ ေတြ႕အားျဖင့္ မရွိတဲ့အတြက္၊ သမိုင္းျဖစ္ရပ္မွန္အတိုင္းေရးသားခဲ့တာ ဘာမွ နာလိုခံခက္ျဖစ္ စရာမလိုပါဘူး၊၊ ဒါဟာ သမိုင္းမွန္ပဲေလ၊၊ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းအေနနဲ ့ဓမၼဓိဌာန္က်က် စဥ္းစားသုံး သပ္ေျပာဆိုသင့္ပါတယ္၊၊

ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက “ -- ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက စစ္တိုင္း(၁)တာဝန္ကို ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္ကို လြွဲေပးလိုက္တဲ့အခါ နိုင္ငံေရးမွဴး ကိုဗဟိန္းလဲ တာဝန္က်ရာတိုင္းကို ေရာက္မလာေတာ့ဘူး၊၊ ဒါဆို ကိုဗဟိန္းေရာ သူရဲေဘာနည္းတာလား..စသည္ စသည္ျဖင့္ ေတြးမယ္..ေမးမယ္..၊ ခရစ္တီကယ္ေတြးေခၚမွဳ ရွိခဲ့ရင္ေပါ့လို႔ သေရာ္ေတာ္ေတာ္ေဖၚျပထားရင္း၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း-တာဝန္က်တိုင္း(၆) ကို မသြားတာနဲ ့ သခင္ဗဟိန္း - တာဝန္က် တိုင္း(၁) မသြားခဲ့တာကို အတူတူပါပဲ သေဘာမ်ိဳး၊ ညီမ်ွျခင္းထိုးျပထားတာလဲမွတ္မွတ္ထင္ထင္ေတြ႔ရပါတယ္၊၊မသိသား ဆိုးဝါးလွခ်ည္လား-ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း၊၊ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းအေဖ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း တာဝန္က်တိုင္းကို ေရာက္ေအာင္မသြားခဲ့တာနဲ ့ သခင္ဗဟိန္း-တိုင္း(၁)ကို မသြားခဲ့တာဟာ နိုင္ငံေရးသေဘာအရ ေရာ လက္ေတြ ့ျဖစ္စဥ္အရပါ လုံးဝလုံးဝကိုမတူညီဘူး၊၊အဲဒီဟာကိုညီမ်ွျခင္းထိုးျပဖို ့ႀကိဳးစားရင္ ၊အတူတူပဲလို႔ထင္ရင္၊ လူရယ္စရာ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္၊၊ သခင္ဗဟိန္း တိုင္း(၁)ကို မသြားေတာ့ တာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ေျပာင္းလဲေပးလိုက္တာ၊၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္ တိုင္လဲ အေျခအေနအရ တိုင္း(၁)ကိုမသြားေတာ့ပဲ၊ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ရုံးကိုကြပ္ကဲၿပီး၊ တိုင္း(၇) နယ္ ေျမထဲမွာ အေျခစိုက္ရင္း တိုင္းအသီးသီးရဲ ့တိုက္ပြဲေတြကို ေရွ ့ေဆာင္သြားဖို ့ ဆုံးျဖတ္လိုက္ တာျဖစ္တယ္၊၊ ျဖဴးျမိဳ ့နယ္ထဲကို အေစာႀကီးကတည္းက ေရာက္ေနတဲ့ သခင္ဗဟိန္းကိုလဲ ရန္ကုန္ကို လာရန္မလိုေတာ့ပဲ ျဖဴးမွာပဲ ဆက္လက္ေနထိုင္ၿပီး၊ ေတာင္ငူခရုိင္ထဲက ‘ရဲေခါင္ ေျပာက္က်ား’ေတြကို ဦးစီးသြားေစဖို ့ေျပာင္းလဲတာဝန္ေပးလိုက္တာ ျဖစ္တယ္၊၊ အခ်က္အ လက္ အေထာက္အထားေတြကို သိခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ‘ရဲေဘာ္ျမ’ ရဲ ့ ‘ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ ေရး ျပည္သူ ့ရဲေခါင္ေျပာက္က်ား’ ဆိုတဲ့ စာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ (၁၃၅)ထဲမွာလဲ ရွိပါတယ္၊၊ မယုံရင္ ဘိုဘိုေက်ာ္ျငိမ္းဖာသာ ရွာဖတ္နိုင္ပါတယ္၊၊ စာေတြကို အပိုဒ္လိုက္ခ်ေရးျပေနရရင္ မၿပီးနိုင္ မစီးနိုင္ျဖစ္ေနမွာ စိုးလို ့၊၊ သခင္ဗဟိန္းဟာ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးမစခင္ အေစာႀကီး ကတည္းက ( ၁၉၄၄ ႀသ၈ုတ္)ကတည္းက၊ ပဲခူးစံျပတပ္ရင္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာရဲ ့အိမ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရယ္၊ သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္းတို ့ (၃)ဦးတည္းပဲ ဘယ္သူမွမသိေအာင္ လ်ွိဳ ့ဝွက္ေတြ ့ဆုံႀကျပီး ေနာက္ပိုင္းကတည္းက အဲဒီ ျဖဴးေဒသထဲသြားၿပီး ေျပာက္က်ားစစ္ အတြက္ အစီအစဥ္ရွိရွိ တာဝန္ယူျပင္ဆင္ေနခဲ့တာျဖစ္တယ္၊၊ သြားလိုက္ျပန္လိုက္နဲ ့ လ်ွိဳ႕ွဝွက္ စည္းရုံးေရးေတြလုပ္၊ သင္တန္းေတြေပး၊ ေျပာက္က်ားစစ္နည္းသစ္ေတြကို ေရးသားျပဳစုျပင္ ဆင္ေပးနဲ ့ အေျခခံစခန္းျဖစ္ေအာင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ပ်ိဳးေထာင္တည္ေဆာက္ထားခဲ့ျပီးသား ျဖစ္တယ္၊၊ ေျပာရရင္ အေစာႀကီးကတည္းက သခင္ဗဟိန္းရဲ ့အေျခခံစခန္းဟာ ျဖဴးနယ္ထဲမွာ နိုင္ငံေရးအရ၊ စည္းရုံးေရးအရ တည္ေဆာက္ထားခဲ့ၿပီးသားျဖစ္တယ္၊၊ ဒါကို အဓိကအားျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္စိုးတို ့ေလာက္ပဲ လူအနည္းစုေလာက္ပဲ သိထား ၾကတယ္၊၊ တရုံး၊တဌာနတည္းအတူတူေနေနတဲ့ သခင္နု(ဦးနု)ေတာင္မသိသလို၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း လဲမသိပါဘူး၊၊ ဒါေႀကာင့္လဲ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးဆင္ႏြဲခါနီးအခ်ိန္ နီးေနၿပီျဖစ္တဲ့အခါမွာ ျဖဴးမွာေရာက္ေနတဲ့ သခင္ဗဟိန္းကို ရန္ကုန္ကိုတက္မလာေစေတာ့ပဲ၊ ျဖဴးနယ္ထဲမွာေနဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ေျပာင္းလဲေပးလိုက္တာ ျဖစ္တယ္၊၊ ေျပာင္းလဲလာတဲ့အေျခအေနေတြ အရ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္က အစီအစဥ္ေတြကို ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ တယ္၊၊ ဒါ့ေၾကာင့္ မသြားတာျဖစ္တယ္၊၊တကယ္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးဆင္ႏြဲၾကၿပီ ဆို ေတာ့လဲ သခင္ဗဟိန္းဟာ ကိုယ္တိုင္ကာဘိုင္လြယ္ၿပီး၊ လက္ေတြ႔စစ္ေျမျပင္မွာ လက္ေတြ ့ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့သူမ်ိဳး ျဖစ္တယ္၊၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ႔ဘာမွမဆိုင္ဘူး၊ မတူဘူး၊၊ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး အတြင္းမွာ သခင္ဗဟိန္းေခါင္းေဆာင္တဲ့ ေတာင္ငူခရုိင္အတြင္းက ရဲေခါင္ ေျပာက္က်ားေတြရဲ ့ ရြပ္ရြပ္ခၽြံခၽြံတိုက္ျပခဲ့ၾကတဲ့ တိုက္စြမ္းအားဟာလဲ ဘယ္ေလာက္ႀကီးမားခဲ့သလဲဆိုရင္၊ ႀကိဳက္တဲ့ စစ္တိုင္းေတြနဲ ့ယွဥ္ၾကည့္လိုက္-ထိပ္တန္းက ျဖစ္ေနတာကိုေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္၊၊ ၾသဂုတ္လ (၁၄)ရက္ေန႔အထိ တိုက္ပြဲစာရင္းခ်ဳပ္အရ - ရန္သူဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေပါင္း( ၇၁၅၉ ) ေယာက္ က် ဆုံးေစခဲ့ျပီး၊ ရန္သူဒဏ္ရာရ ( ၂၇၇၃ )ေယာက္၊ သုံ ့ပန္းအျဖစ္နဲ ့က (၅၃၈)ေယာက္ေတာင္ ရွိခဲ့တယ္၊၊ ဖက္ဆစ္ရန္သူ(၅၃၈)ေယာက္အထိ သုံ႔့ပန္းအျဖစ္ ဖမ္းဆီးနိုင္ခဲ့တယ္ဆိုတာဟာ အင္မတန္ကို ထူးျခားတဲ့ တိုက္စြမ္းရည္ပါပဲ၊၊ တျခားလူမ်ိဳးေတြနဲ႔စစ္တိုက္ရတဲ့အခါ သုံ႔ပန္း အျဖစ္ရဖို႔လြယ္ေပမဲ့ ဂ်ပန္ကိုသုံ႔ပန္းရဖို႔ဆိုတာမလြယ္ဘူး၊၊ ဒီအခ်က္ကို မဟာမိတ္ေတြကိုယ္ တိုင္ကေတာင္ အသိအမွတ္ျပဳႀကတယ္-ဆိုၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ ေဖၚထုတ္ေျပာ ဆိုခဲ့ရတယ္၊၊ ဒီအခ်က္ေတြဟာ သခင္တင္ျမရဲ ့ တိုင္းႀကီး(၁ဝ)တိုင္းစာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ (၂၆၈) မွာလဲ ပါသလို၊ ‘ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးရဲေခါင္ေျပာက္က်ား’ ဆိုတဲ့စာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ (၃၃၆) မွာလဲ ပါပါတယ္၊၊
“အဲဒီေတာင္ငူရဲေခါင္ေျပာက္က်ားေတြကိုဦးစီးၿပီး ေခါင္းေဆာင္တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့တာဟာ သခင္ဗ ဟိန္းနဲ ့သခင္သန္းေဖပါပဲ၊၊ အဓိက နံပတ္တစ္ေခါင္းေဆာင္က သခင္ဗဟိန္းပါပဲ၊၊”

ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးကာလအတြင္း ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ဘာလုပ္ေနခဲ့သလဲ၊၊ လက္ေတြ ့အားျဖင့္ ဘာလုပ္ေနခဲ့သလဲ၊၊ တိုင္း(၆) ကိုလဲ မသြားပဲ ဘာေတြလုပ္ေနခဲ့သလဲ၊၊ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး အတြက္ မတ္လ (၂၅)ရက္ေန ့လို ့ ပထမ ရက္ခ်ိန္းသတ္မွတ္ခဲ့ႀကတယ္၊၊ ေနာက္ ဧၿပီ (၂)ရက္ ေန႔လို႔သတ္မွတ္တယ္၊၊ အဲဒီလိုသတ္မွတ္ခ်က္အရ၊ မတ္လ(၁၇)ရက္ေန႔မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္းက ေရႊတိ၈ုံဘုရားအနီး ( ယခု-ေတာ္လွန္ေရးပန္းျခံ) မွာ တပ္မေတာ္စစ္ေရးျပအခမ္း အနားလုပ္ျပီး ‘ရန္သူကို အနိုင္တိုက္ႀက ’ဆိုတဲ့ စစ္ထြက္မိန္ ့ခြန္းတိုတိုေျပာျပီး စစ္ထြက္အခမ္း အနားကိုလုပ္လိုက္တယ္၊၊ မတ္လ(၁၈)ရက္ေန႔မွာ သခင္သန္းထြန္းက စစ္တရားေဟာဖို႔ဆို တာအေၾကာင္းျပၿပီး သူစီစဥ္ျပင္ဆင္ထားတဲ့လ်ွိဳ ့ဝွက္စခန္းရွိရာ ျဖဴးေတာင္ငူဖက္ကိုထြက္သြား တယ္၊၊ မတ္လ(၂၃)ရက္ေန႔မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ရန္ကုန္ ကေန-ျပည္-ေရႊေတာင္ဖက္ကို ထြက္သြားတယ္၊၊ ဦးဗေဆြကေတာ့ ရန္ကုန္တာဝန္ခံမို ့ ရန္ကုန္ မွာပဲ ရွိေနတယ္၊၊ ဦးဗေဆြ အဖမ္းမခံရေသးပါ၊၊

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုယ္တာဝန္က်ရာ စစ္တိုင္းစစ္နယ္ေျမေဒသေတြကို နည္းလမ္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ အသီး သီးထြက္သြားေနၾကတာကိုလဲ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းသိေနပါလ်က္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက တာဝန္က်တိုင္း (၆)ရွိရာ ပ်ဥ္းမနားကိုမသြားပဲ ရန္ကုန္မွာပဲဆက္ရွိေနတယ္၊၊ ကိုယ္သြားရမွာကိုမသြားပဲ ဦး ေက်ာ္ၿငိမ္းဘာလုပ္ေနတာလဲ၊၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းအေၾကာင္းျပတာကေတာ့ ‘ေဒါက္တာဗေမာ္နဲ႔့ သစၥာရွိဟန္ေဆာင္ေနရမယ့္ သခင္ျမကို ဂ်ပန္က မယုံပဲသတ္မွာမ်ားတယ္၊၊ ဒါေၾကာင့္ သခင္နု၊ ကိုလွေမာင္နဲ႔ သူ(ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း)တို႔ဟာ ေတာမခိုသင့္ေတာ့လို႔စဥ္းစားၿပီး၊ အားလုံးညီညီညြတ္ ညြတ္နဲ ့ သခင္ျမနဲ ့အတူ ၈်ပန္အလိုေတာ္ရိဟန္ေဆာင္ျပီး ေနသင့္တယ္ဆိုတာကို ဦးလွေမာင္ နဲ ့ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက သခင္နုကို ေဆြးေႏြြးၿပီး ဦးနုကလဲသေဘာတူလိုက္တဲ့အတြက္ ေနလိုက္တာ လို ့ဆိုပါတယ္၊၊ အဲဒီအခ်က္အလက္ေတြဟာ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းရဲ ့ ‘ေျမေအာက္သူပုန္အဖြဲ ့ဆိုင္ရာ မွတ္စု’မွတ္တမ္းထဲမွာ ပါပါတယ္၊၊ အဲဒီေန႔ဟာလဲ မတ္လ(၂၃)ရက္ေန႔ပါပဲ၊၊ အဲဒီရက္ပိုင္း ေတြအေတာတြင္းမွာပဲ ‘တျပည္လုံးအတြက္ ေတာ္လွန္ေရးရက္ကို ဧၿပီ (၂)ရက္ေန ့အျဖစ္က ေန မတ္လ(၂၇)ရက္ေန ့လို ့ ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္လိုက္တာကိုလဲ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းသိပါတယ္၊၊ ဦးဗေဆြ ဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္ရဲ ့အဖမ္းကို ခံရတာက၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ ့အဲဒီမွတ္တမ္းအရ မတ္လ (၂၉)ရက္ေန ့မွ ျဖစ္တဲ့အတြက္၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း အဲဒီေန႔အထိ တိုင္း(၆)ကို မသြားပဲေနေနတာ ဟာ ဦးဗေဆြလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္မဟုတ္ပဲ၊ သခင္ျမအတြက္ပဲျဖစ္ေနတာ ထင္ရွားပါ တယ္၊၊ တကယ္က ဦးဗေဆြလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ရန္ကုန္မွာ ေနေနတာ-ဆိုတဲ့ ေဖၚျပ ခ်က္ကိုကမွားယြင္းေနပါတယ္၊၊ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္တို႔၊ သခင္တင္ျမတို႔ရဲ႕ စာအုပ္ပါအ ခ်က္အလက္ကိုက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းအတြက္ ဖာဖာေထးေထးေဖၚျပေပးထားရဘိသကဲ့သို ့ ျဖစ္ေန ပါတယ္၊၊ ဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္က ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းအိမ္ကိုလာေမးလို႔ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ေနာက္ေဖးေပါက္ ကေနထြက္ေျပးရၿပီး သခင္ျမအိမ္သြားပုန္းေနရတဲ႔ေန႔ဟာ မတ္လ(၂၇)ရက္ေန႔ျဖစ္ပါတယ္၊၊ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာတို ့တိုင္း(၄)ရွိရာ ပဲခူးဖက္နဲ ့တျပည္လုံးေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရးကို မတ္လ(၂၇)ရက္ေန႔မွာပဲ စတင္ဆင္ႏြဲေနၾကၿပီျဖစ္ပါတယ္၊၊ အဲဒီေတာ့ ဦး ေက်ာ္ၿငိမ္း ဘာလုပ္ပါသလဲ၊၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကိုယ္တိုင္ေရး ‘ေျမေအာက္သူပုန္အဖြဲ႔ဆိုင္ရာ မွတ္စု ’ မွာ - ‘မတ္လ (၂၈)ရက္ ကင္ေပတိုင္လာရာကိစၥအတြက္ သခင္ျမကတဆင့္ အဓိပတိထံအ ကူအညီေတာင္းသည္၊၊ ဂ်ပန္ျပည္သို႔အတူအလည္သြားစဥ္က ခင္မင္ရင္းႏွီးလာေသာ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ကေလး အီခ်ီဒါ ကိုလဲ တယ္လီဖုန္းဆက္အကူအညီေတာင္းရာ ၊မၾကာမီ ေမဂ်ာဂ်င္နရယ္ က မစိုးရိမ္ပါႏွင့္၊ သူအကာအကြယ္ေပးမည္ဟု အဓ႔ိပတိ၏စကားျပန္ ‘ဆိုင္တို’ထံမွ စကားျပန္ လာပါသည္၊၊

မတ္လ (၂၉) ရက္ ထိုေန႔နံနက္ ကိုဗေဆြႏွင့္ကိုတင္ညြန္႔ကို ဂ်ပန္ကဖမ္းသြားသည္၊၊ ေတာ္ လွန္ေရးလုပ္ရန္အခ်ိန္က်ၿပီ၊ ေတာ္လွန္ေရးေန ့မွာ ဧၿပီ (၂)ရက္ေန ့မဟုတ္၊ မတ္လ (၂၇)ရက္ ျဖစ္သည္၊၊ ပဲခူးႏွင့္တျပည္လုံးတြင္ (၂၇)ရက္ေန႔က ထခ်ေနၾကၿပီ၊၊ ပဲခူးသခင္ခ်စ္ထံမွ ဆက္ သားလာသည္၊၊ ခင္ဗ်ား ယေန႔ပုန္းေတာ့မွ ျဖစ္မည္ဟု ကိုေက်ာ္ညြန္႔က ကိုဗေဆြကိုေျပာျပီး အိမ္ေပၚမွ ဆင္းလာၿပီးခ်ိန္၌ ကိုဗေဆြကို ဂ်ပန္ကတက္ဖမ္းသည္ဟု ေနာင္မွ ကိုေက်ာ္ညြန္ ့ ေျပာျပ၍ သိရသည္၊၊’ - တဲ့၊၊ ဦးဗေဆြ အဖမ္းခံရၿပီးေနာက္ ဦးဗေဆြလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ဘာေတြမ်ားေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသလဲ၊၊ မတ္လ (၂၉)ရက္ကေန- ဧၿပီလ (၂၂)ရက္ေန႔ အထိ( ဂ်ပန္ေတြ ရန္ကုန္က ဧၿပီ (၂၃)ရက္ေန ့မွာ ဆုတ္ခြါမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္-မဆုတ္ခြါခင္ တရက္အလိုအထိအတြင္း ) ဦးဗေဆြ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ဘာေတြမ်ား ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသလဲ၊၊ ဘာတခုမွ မေတြ႔ရပါ၊၊

ဒါျဖင့္….. ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ရန္ကုန္မွာ ဘာေတြလုပ္ေနသလဲ၊၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ေရး မွတ္ စုထဲကအတိုင္းပဲ ေရးထားခ်က္အတိုင္းပဲ ၾကည့္ၾကရေအာင္ -၊၊ ဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္က လာရွာတဲ့ မတ္လ(၂၇)ရက္ေန ့က စၿပီး ေဟာဒီလိုေရးထားပါတယ္၊၊ [ ကၽြန္ေတာ္သည္ မတ္လ(၂၇)ရက္ ေန႔မွစ၍ မိမိအိမ္သို႔မျပန္ေတာ့ဘဲ ဂိုးဒင္းဘီဘီလမ္း နိုင္ငံျခားေရးရုံး၌သာေနေတာ့သည္၊၊ ည အခါစားပြဲေပၚ၌အိပ္သည္၊၊ အိမ္သားမ်ားကိုလည္း တိုးေၾကာင္ႀကီးရြာသို႔ိုပို႔ထားသည္၊၊ ညအခ်ိန္ တြင္ ရန္ကုန္တၿမိဳ ့လုံးမွာ စစ္ကားထရပ္ကားႀကီးမ်ားစြာ ဥဒဟိုသြားလာေနသည္ ကိုေထာက္၍ မိတၱီလာစစ္မ်က္ႏွာဖက္၌ အဘယ္မ်ွ စစ္အေရးႀကီးေနသည္ကို သိသာသည္၊၊ နိုင္ငံျခားေရးရုံး မွာရွိေသာေရဒီယိုမွာလည္း နိုင္ငံျခားသတင္းကို ခိုးနားေထာင္ရာတြင္ မၾကားတခ်က္ၾကားတ ခ်က္ျဖစ္ေနသည္၊ညအခ်ိန္၌ ရုံးေရွ ့ျဖတ္သြားေနေသာ ဂ်ပန္စစ္ကားႀကီးမ်ားကိုၾကည့္၍ ဘယ္ ကားသည္ ၈်ပန္ကင္ေပတိုင္ေမာင္းလာၿပီး ငါ့ကိုဖမ္းမည္နည္းဟု တထိတ္ထိတ္ျဖစ္ေနရသည္၊၊ စစ္ရွဳံးခါနီးတြင္ ဂ်ပန္စစ္တပ္က မရမ္းကားဘူးဟု မည္သူေျပာနိုင္မည္နည္း၊၊ ဂ်ပန္လက္တြင္း၌ အက်ယ္ခ်ဳပ္မိေနေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးသမားတို႔က စိတ္ေသာကေရာက္ ၍ ေၾကာက္ေနၾကေသာ္လည္း ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားတို႔က အသြားအလာပ်က္ဟန္မတူၾကေခ်၊၊ ထို ႏွစ္ ဧၿပီ (၁၃)ရက္မွ (၁၆)ရက္ေန ့အထိ မဟာသႀကၤန္ပြဲတြင္ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားမ်ားသည္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ေစာ္ကားဖ်က္ဆီးႀကသည့္ ဂ်ပန္မ်ားကို သေရာ္ၾကသည္၊၊

(အေမနိုးပါ့မယ္ မာစတာရဲ႕ ၊ ေယာ္ေရာရွိ ေယာေရာရွိ)
(ဘီးက်ိဳးပါ့မယ္ မာစတာရဲ႕ ၊ ေယာ္ေရာရွိ ေယာေရာရွိ)
(ၾကမ္းက်ိဳးပါ့မယ္ မာစတာရဲ႕၊ ေယာ္ေရာရွိ ေယာေရာရွိ)

ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေပါင္းမ်ားစြာတို႕ကဤသံခ်ပ္ကို ထိုးၾကသျဖင့္ ဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္တို ့လည္း ဘယ္ သူ႕ကိုဘာမ်ွ အေရးယူ၍မရေတာ့ေခ်၊၊ ဘယ္သူ႕လက္ခ်က္ဟု တရားခံေဖၚ၍မရေခ်၊၊ ဤ နည္းျဖင့္ ရက္ေတြကုန္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ၁၉၄၅ ဧၿပီ(၂၂)ရက္ေန႔တြင္ နံက္(၉)နာရီေလာက္၊ ဂ်ပန္ တပ္မ်ား ရန္ကုန္ၿမိဳ႕့မွ ေနာက္တေန႔တြင္ထြက္ခြါရေတာ့မည္၊၊ ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔ကလည္း ဂ်ပန္ႏွင့္ ေမာ္လၿမိဳင္သို ့လိုက္ရေတာ့မည့္ ဝန္ႀကီးအဖြဲ ့ ခ်က္ခ်င္းစည္းေဝးေတာ့မည္ဟု သခင္နုထံမွ ကၽြန္ေတာ္သိရသည္၊၊ သူက နိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး၊ ကၽြန္ေတာ္ကနိုင္ငံျခားေရးအတြင္းဝန္ ျဖစ္ သည္၊၊ ထိုေန႔့နံနက္တြင္ ကိုလွေမာင္(သံအမတ္ႀကီးေဟာင္း)ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔စိတ္အပူၾက ဆုံးမွာ ကိုဗေဆြကိစၥျဖစ္သည္၊၊ ဝန္ႀကီးအဖြဲ႕ေမာ္လၿမိဳင္မေျပာင္းမီ ဂ်ပန္ဖမ္းထားေသာ ကိုဗ ေဆြကို လြတ္ေအာင္မလုပ္နိုင္လ်ွင္ ဂ်ပန္အသတ္ခံရမွာေသခ်ာသည္၊၊ ကိုဗေဆြကို ဝန္ႀကီးအ ဖြဲ႔ႏွင့္ေခၚသြားနိုင္ခြင့္ ဂ်ပန္ကိုေတာင္းရမည္ျဖစ္သည္၊၊ ထိုကိစၥကိုေခါင္းေဆာင္ရန္ ကိုလွေမာင္ ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ သခင္ျမကို ခ်ဥ္းကပ္ရာ သခင္ျမက ေပ်ာ့ညံ့ညံ့ျဖစ္ေနသည္၊၊ ဂ်ပန္ကို သူမေျပာရဲသလို ျဖစ္ေနသည္၊၊ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ သခင္နုထံေျပးၾကရ သည္၊၊ သခင္နုက ဤကိစၥမ်ိဳးတြင္ ရဲေဘာ္စိတ္အျပည့္ရွိသည္၊၊ တက္ၾကြမွဳအျပည့္ျဖင့္ ကၽြန္ ေတာ္တို ့ႏွစ္ေယာက္ကို ခ်က္ခ်င္း ေဒါက္တာဗေမာ္ထံ ေခၚသြား၍ ကိုဗေဆြအတြက္ ဂ်ပန္ကို ေျပာေပးရန္ ပူဆာသည္၊၊ေဒါက္တာဗေမာ္သေဘာတူသည္၊၊ ] - တဲ့၊၊

ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ ့မွတ္စုအရ ဆိုရင္- (၂၃)ရက္ေန ့ဂ်ပန္ေတြ ရန္ကုန္က ဆုတ္ခြါအၿပီး တရက္ ႏွစ္ရက္ေလာက္အတြင္း ဦးဗေဆြ လြတ္လာခဲ့တဲ့အတြက္ ဧၿပီ(၂၄)ဝန္းက်င္ခန္႔မွာ ဦးဗေဆြ လြတ္လာခဲ့တယ္လို ့ယူဆနိုင္ပါတယ္၊၊ အဲဒီေတာ့ ဦးဗေဆြ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ရန္ကုန္ မွာေနခဲ့ရတယ္ဆိုတဲ့ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းဟာ ဦးဗေဆြအတြက္ ဘာေတြမ်ားလုပ္ေဆာင္ေပးေနခဲ့ရ လို ့ပါလဲ၊၊ ဦးဗေဆြအဖမ္းခံရတာက မတ္လ(၂၉)ရက္ေန ့မွ၊ အဲဒီမတ္လ(၂၉)ရက္ေန ့က ဧၿပီ (၂၂)အၾကား ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဘာေတြလုပ္ေနပါသလဲ၊၊ တကယ္က ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအ တြက္ ေနာက္ဆုံးရက္သတ္မွတ္လိုက္တာက မတ္လ(၂၇)ရက္၊၊ မတ္လ(၂၇)ရက္အၾကား တာဝန္က်တိုင္း(၆) ကိုသြားရမွာကဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၊၊ မသြားပဲ ပထမေတာ့သခင္ျမအတြက္ ဂ်ပန္ အလိုေတာ္ရိဟန္ေဆာင္ၿပီးေနခဲ့တယ္လို ့ဆိုတယ္၊၊ ဦးဗေဆြ (၂၉)ရက္ေန ့အဖမ္းခံရၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆုံးမွာ ဦးဗေဆြလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္လို႔ ျဖစ္လာခဲ့ရတယ္၊၊ အဲဒီမတ္လ (၂၉)နဲ ့ဧၿပီ လႀကားမွာ ဦးဗေဆြလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ မယ္မယ္ရရ ဘာမွလဲ လုပ္ခဲ့တာမေတြ႔ရပဲ၊ ဂ်ပန္ဆုတ္ခါနီးတရက္အလိုမွ သခင္နုအကူအညီ-ေဒါက္တာဗေမာ္အကူအညီ ယူခဲ့တာျဖစ္ ေၾကာင္းေတြ႔ေနရပါတယ္၊၊ ဒီၾကားထဲကပဲ သမိုင္းေၾကာင္းေရးသူ သခင္တင္ျမ၊ ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္- စတဲ့စတဲ့ပု၈ၢိဳလ္ေတြက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ ဦးဗေဆြလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ရန္ကုန္မွာေနခဲ့ရတယ္၊ တိုင္း(၆)ကိုမသြား၊ ရန္ကုန္မွာ ဦးဗေဆြနဲ ့တြဲဖက္တာဝန္ေပး- စသျဖင့္ စသျဖင့္ အတိုခ်ဳပ္ေရးသားေဖၚျပ မွတ္တမ္းတင္ေပးထားၾကတာေတြဟာ အျဖစ္မွန္နဲ႔ဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ျမွင့္တင္ေပးထားဘိသကဲ့သို႔ေတာင္ ျဖစ္ေနပါေသးတယ္၊၊ ထားပါေတာ့… က်ေနာ္က အဲဒီလိုအခ်က္အလက္ေတြအရ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို ဦးဗေဆြနဲ႔တြဲၿပီး ရန္ကုန္တာဝန္ခံ မ်ားျဖစ္ႀကတယ္လို ့ေရးခဲ့တာဟာ ဘာမ်ားမွားပါသလဲ၊၊ လုံးဝ လုံးဝကို မမွားပါ၊၊

အဲဒီလိုေတြႀကားထဲကပဲ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ မေက်နိုင္ မခ်မ္းနိုင္ ကပ္သပ္ေျပာေနတာဟာ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္ပါလဲ၊၊ ခရစ္တီကယ္ေတြးေခၚမွဳ ရွိခဲ့ရင္ေပါ့ - ဆိုၿပီး၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း-တိုင္း(၆) မသြားတာကို၊ သခင္ဗဟိန္း-တိုင္း(၁)မသြားတာနဲ႔ပါ ယွဥ္ထိုးၿပီး ညီမ်ွျခင္းခ်ျပသလို လုပ္လာ တာကေတာ့ ကမ္းကုန္ေအာင္ မသိသားဆိုးဝါးမွဳပါပဲ၊၊ ဦးပုညရဲ႕အဆိုမ်ိဳးနဲ႔ေျပာရရင္ - ‘မိုးႀကိဳးနဲ႔ အီးသံလို ခရီးမွန္ ကြာလြန္းလွေလး-’လို ့ပဲ ေျပာရေတာ့မွာပါ၊၊

ဒုတိယတခ်က္ျဖစ္တဲ့ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးတုန္းက စစ္တိုင္းနိုင္ငံေရးမွဴးေတြဟာ ကြန္ျမဴနစ္ ေတြခ်ည္းျဖစ္ႀကတယ္-ဆိုတဲ့ အတိုခ်ဳပ္ေရးသားခ်က္အေပၚ မေက်နိုင္မနပ္နိုင္ ျဖစ္ေနရတာက လဲ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ေတာ့ - သူ ့အေဖ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းအတြက္ အေသအလဲကာကြယ္ေနတဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ျပည္သူ ့အေရးေတာ္ပုံပါတီက ျဖစ္ေနေတာ့ တန္းတူထပ္မ်ွ လုပ္ခ်င္ေနတဲ့သေဘာပါပဲ၊၊ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက- ‘ထို႔ေၾကာင့္အခ်က္အလက္ အမွန္က ျပည္သူ႔ေရးေတာ္ပုံပါတီက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းသည္ တိုင္း(၆) နိုင္ငံေရးတာဝန္ခံ၊ ျပည္သူ ့ အေရးေတာ္ပုံပါတီက သခင္ခ်စ္က တိုင္း(၄)နိုင္ငံေရးတာဝန္ခံ၊ ျပည္သူ ့အေရးေတာ္ပုံပါတီက ဦးဗေဆြႀကီးက ရန္ကုန္နိုင္ငံေရးတာဝန္ခံ၊ ထို႔ေၾကာင့္ဝင္းတင့္ထြန္းေရးတဲ့ တိုင္းနိုင္ငံေရးမွဴး မ်ားမွာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွခ်ည္း ျဖစ္ၾကသည္ဆိုသည့္အခ်က္မမွန္၊ အဓိပၸါယ္မရွိပါ၊၊’ လို႔တြင္ တြင္ေအာ္ေနရွာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္၊၊ ‘ျပည္သူ ့အေရးေတာ္ပုံပါတီ’ ျပည္သူ ့အေရးေတာ္ပုံပါတီလို႔ တြင္တြင္ေအာ္ေနတဲ့အေပၚ က်ေနာ္ကထပ္ၿပီးေျပာလိုက္ပါဦးမယ္၊၊ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီ က ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ဘယ္မွမသြား၊ ဦးဗေဆြက မတ္လ(၂၉)ရက္က တည္းကဂ်ပန္အဖမ္းခံထားလိုက္ရတာေၾကာင့္ ဂ်ပန္ရန္ကုန္ကဆုတ္သြားမွသာ ျပန္လြတ္လာ၊ တျပည္လုံးအႀကီးအက်ယ္ခ်ေနၾကစဥ္တေလ်ာက္မပါနိုင္၊၊ ဒါေၾကာင့္ သခင္ခ်စ္ တေယာက္ပဲ ပါ၊၊ သခင္ခ်စ္တေယာက္ေတာင္ ‘ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီ’က ဆိုတာ ဆိုင္းဘုတ္သေဘာ မ်ွသာပါ၊၊အႏွစ္သာရက်က် ေျပာရလ်ွင္-ကြန္ျမဴနစ္ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီလို႔ေတာင္ဆိုနိုင္၊ ဒါေၾကာင့္ တ ကယ္တိုက္ေနႀကတဲ့ တကယ့္ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးအတြင္းမွာ စစ္တိုင္းနိုင္ငံေရးမွဴးေတြ ဟာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကခ်ည္းလို႔ အတိုခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ၿပီးေရးလိုက္တာဟာ အမွားလို႔မဆိုနိုင္၊၊ တကယ္ လို႔ေနာင္မွာ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္က သည့္ထက္သည္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းရွိေအာင္ျဖည့္စြက္ခ်င္ တယ္ဆိုပါက‘ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကခ်ည္းလိုလို ျဖစ္တယ္’ဆိုၿပီး ‘လိုလို’ ႏွစ္လုံးတည္းပဲထည့္ၿပီး ျပင္နိုင္ပါတယ္၊၊ က်ေနာ့္ရဲ႕စာအုပ္မွာ ‘ရည္စူးပန္ၾကား အမွာစကား’မွာ ေနာင္မွာပိုမိုျပည့္စုံ ေအာင္ျဖည့္ဆည္းသြားပါ့မယ္လို႔ ၾကဳိတင္ေဖၚျပထားၿပီးျဖစ္ပါတယ္၊၊

တကယ္က ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီ-ဆိုကာက အခုခ်ိန္အထိ ရွဳပ္ေထြးမွဳေတြရွိေနပါတယ္၊၊ ဒါေၾကာင့္သခင္ျမနဲ႔အရင္းႏွီးဆုံးရဲေဘာ္လဲျဖစ္၊ အာဇာနည္ေန႔တိုင္းသခင္ျမအတြက္ အထိမ္းအ မွတ္အျဖစ္ နိုင္ငံေရးသမားေဟာင္းႀကီးေတြကိုဖိတ္ၾကားၿပီး ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း သူ႔အိမ္မွာဆြမ္း ေကၽြြးလုပ္ေလ့ရွိတဲ့ သခင္ခင္ေအာင္(သာယာဝတီ)ကိုယ္တိုင္က သခင္ျမရဲ႕ရာျပည့္အထိမ္း အမွတ္အျဖစ္ ၁၉၉၇ခုႏွစ္ေအာက္တိုဘာ(၇)ရက္ေန႔က်င္းပပြဲမွာ ‘ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီ ကို သခင္ျမက ဖြဲ႔ခဲ့တာလား’ဆိုတဲ့ တစုံတဦးရဲ ့အေမးကို ‘အဲဒီကိစၥက ရွဳပ္ေထြးေနတယ္၊ဘာမွ အတိအက်ေျပာလို႔မရဘူး၊ ဂ်ပန္ေခတ္တုန္းက ဘယ္သူမွဘာမွ ထင္ထင္ရွားရွားေျပာခြင့္ လုပ္ခြင့္ရတာမဟုတ္ဘူးဗ်’လို႔ ေျဖခဲ့ရဖူးတာရွိပါတယ္၊၊ ၁၉၉၇၊ဒီဇင္ဘာ၊မိုးဂ်ာနယ္-တကၠသိုလ္ စိန္တင္ရဲ႕အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးသခင္ျမ ႏွစ္တစ္ရာျပည့္ေဆာင္းပါးမွာ ပါပါတယ္၊၊ အဲဒီ့ သခင္ခင္ေအာင္ဟာ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းရဲ ့ေျမေအာက္သူပုန္အဖြဲ ့ဆိုင္ရာမွတ္စုထဲမွာ ပါတဲ့- သခင္ ခင္ေအာင္ပါပဲ၊၊ မတ္လ(၂ဝ)ရက္ေန႔ခန္႕မွာ သခင္ျမအိမ္မွာေနတဲ့၊ သခင္ျမရဲ႕အတြင္းဝန္က ေလးျဖစ္တဲ့ သခင္ခင္ေအာင္ဟာ သူ႔အေဖကာလဝမ္းေရာဂါဆန္ဆန္ျဖစ္ေနလို႔ သာယာဝတီ ကို ခ်က္ခ်င္းသြားရမယ္ဆိုၿပီး၊ သခင္သန္းထြန္းရဲ႕လွ်ဳိ႕ဝွက္တာဝန္ေပးထားခ်က္အရ၊ သာယာ ဝတီဖက္ကို ေလထီးဆင္းၾကမယ့္သူေတြအတြက္အစီအစဥ္လုပ္ဖို ့သခင္ျမေဘးကေန သခင္ျမ ကိုထားခဲ့ျပီး ေတာ္လွန္ေရးတာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို ့ေျပးသြားခဲ့တဲ့သူဟာ ဒီသခင္ခင္ေအာင္ ပါပဲ၊၊သခင္ခင္ေအာင္ဟာ ေခတ္တိုင္းေခတ္တိုင္း အဖမ္းမခံ၊ေထာင္မက်ခဲ့ရဖူးတာ မရွိခဲ့ပါဘူး၊၊ ကိုကိုးကၽြန္းလဲ အပို႔ခံခဲ့ရဖူးျပီး၊ နဝတ-နအဖေခတ္မွာလဲ ဝါရင့္နိုင္ငံေရးသမားႀကီးမ်ားအဖြဲ ့မွာ တဦးအပါအဝင္ျဖစ္ခဲ့ရင္း အသက္(၉ဝ)ေက်ာ္မွ ဆုံးသြားခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္၊၊ နဝတဗိုလ္ခင္ညြန္႔ က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကေတာ္ေဒၚခင္ႀကည္ထံ သခင္ဗသိန္းတင္ရဲ႕ေပးစာကို ပို႔ခဲ့သူလို႔လဲ အေျပာခံခဲ့ ရသူျဖစ္ပါတယ္၊၊ သခင္ျမေခါင္းေဆာင္တဲ့ေျမေအာက္လက္နက္ကိုင္အဖြဲ ့ ခရုိင္အဖြဲ ့ခြဲ(၂ဝ)မွာ သာယာဝတီခရုိင္ရဲ႕နံပတ္တစ္ေခါင္းေဆာင္တာဝန္ယူခဲ့သူလဲျဖစ္ပါတယ္၊၊ ဆိုလိုတာက.. ေျမ ေအာက္အဖြဲ ့မွာ ကိုယ္တိုင္ပါဝင္ခဲ့တဲ့ သခင္ခင္ေအာင္ကေတာင္ ျပည္သူ ့အေရးေတာ္ပုံပါတီ ေပၚေပါက္လာမွဳဟာ ရွဳပ္ေတြးမွဳေတြရွိေနတယ္လို႔ေျပာခဲ့ရပါတယ္၊၊ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဖက္က ေျပာမယ္ဆိုရင္ - လ်ွိဳ႕ဝွက္ရပ္တည္ေနရတဲ့ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔ တရားဝင္ရပ္တည္ေနတဲ့ တို႔ ဗမာအစည္းအရုံးႀကားမွာ ေတာ္လွန္တက္ႀကြတဲ့သူေတြကို စုစည္းဘို ့ ‘ျပည္သူ ့အေရးေတာ္ပုံ ပါတီ’ကို ဖြဲ႕လိုက္တာပဲ၊၊ ဒါေႀကာင့္-ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွာလဲ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး၊ တို ့ဗမာအစည္းအရုံးမွာလဲ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးလုပ္ေနတဲ့ သခင္ေအာင္ဆန္းဟာ ျပည္သူ႕ အေရးေတာ္ပုံပါတီမွာလဲ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ တာဝန္ယူလိုက္တာျဖစ္သလို၊ သခင္ဗဟိန္းတို႔၊အာအီးတီဦးေက်ာ္ၿငိမ္းတို႔လို ကြန္ျမဴနစ္ေတြလဲ စတင္ဖြဲ႕စည္းစဥ္က ပါေနတာ ျဖစ္တယ္၊၊ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီေခတ္က အိႏၵိယေရာ ဗမာျပည္မွာပါ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို ကိုယ့္ဟာ ကိုယ္ တရားဝင္ေထာင္လို႔မရဘူး၊၊ အဲဒီေခတ္က ဂရိတ္ၿဗိတိန္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (CPGB )ပါတီက ကမကထျပဳဖြဲ႕မွ တတိယကြန္ျမဴနစ္အင္တာေနရွင္နယ္ရဲ႕စည္းမ်ဥ္းအရ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီျဖစ္ နိုင္တယ္၊၊ အဲဒီေတာ့ (CPB) က တရားမဝင္ပါတီ၊၊ ဗမာျပည္မွာတရားဝင္ပါတီက တို႔ဗမာ အစည္းအရုံး၊ (CPB) နဲ႔တို ့ဗမာအစည္းအရုံးၾကားမွာ တက္ၾကြတဲ့သူေတြကိုစုစည္းဘို ့အေရး ေတာ္ပုံပါတီကို ဖြဲ႔လိုက္တဲ့အခါမွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြေရာ ကြန္ျမဴနစ္မဟုတ္သူေတြပါ ပါလာ တယ္၊၊ မာ့က္စ္ဝါဒသမားေရာ မာ့က္စ္ဝါဒဆန္႔က်င္သူေတြပါ ပါလာတယ္၊၊ ဆရာခ်စ္က မာ့က္စ္ ဝါဒယုံႀကည္သူအျဖစ္ပါလာတယ္၊ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက မာ့က္စ္ဝါဒဆန္႔က်င္သူအျဖစ္နဲ ့ပါလာတယ္၊၊ အေရးေတာ္ပုံပါတီကေတာ့ အေရးေတာ္ပုံပါတီပဲ၊၊ ၁၉၄၄ေအာက္တိုဘာလဆန္းထဲမွာ သခင္ ခ်စ္အပါ-ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕ဟာ ေဒးဒရဲနယ္မွာခိုေနတဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ သခင္စိုးဆီ သြားေတြ႕ၾကၿပီး၊ ၁၉၄၄ခုေအာက္တိုဘာ(၃)ရက္ေန႔ ေန႔စြဲနဲ႔‘ေတာ္လွန္ေရးတပ္ဦး’ ဆိုတာဖြဲ႕စည္းလိုက္ႀကတဲ့အခါ၊ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီဆိုတဲ့နာမည္ကိုေတာင္ ဖ်က္လိုက္ ၿပီး တပါတီတည္းအျဖစ္၊ ‘ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ဗမာျပည္)’ဆိုတဲ့နာမည္ကို ခံယူလိုက္ၾကေႀကာင္း ေက်ညာခ်က္ေတာင္ ထုတ္ခဲ့ၾကဖူးပါတယ္၊၊ အဲဒီအေခါက္မွာ ေခါင္းေဆာင္သြားခဲ့သူဟာ ဆရာ ခ်စ္(သခင္ခ်စ္)ပါပဲ၊၊ အဲဒီလိုတပါတီတည္းလုပ္ေရးကို သေဘာတူခဲ့ၾကတာအေပၚ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ေတာင္ တအံ့တႀသျဖစ္သြားခဲ့ရတယ္လို႔ဆိုတယ္၊၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ ့မွတ္စုထဲမွာ-စာမ်က္ႏွာ (၁၄)မွာ- ‘ကၽြန္ေတာ္တို ့သည္ သခင္ခ်စ္၊ ဗိုလ္ေမာင္၊ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးတို ့အုပ္စုက မိမိတို ့အဖြဲ႕ ႀကီး (ျပည္သူ ့အေရးေတာ္ပုံအဖြဲ႔)ကို ဖ်က္သိမ္းသည္အထိ သေဘာတူခဲ့သည္ကို အံ့ၾသမိ သည္၊၊ ’ လို႔ေတာင္ေရးထားပါတယ္၊၊ ေနာက္ပိုင္းမွ သခင္စိုးရဲ့မိုက္လုံးႀကီးမွဳနဲ ့ ဒီဇင္ဘာမွာ ဒီသေဘာတူညီခ်က္ကိုလဲဖ်က္သိမ္းပစ္ခဲ့တာဟာ ကိစၥတခုျဖစ္ပါတယ္၊၊ သခင္ခ်စ္ဟာ မာ့က္စ္ ဝါဒီလဲျဖစ္တာေႀကာင့္၊ အဲဒီကာလကတည္းက ဆိုင္းဘုတ္ကသာ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံနဲ႔ ဆက္က်န္ေနျပီး သူ ့အေသြးအသားက ကြန္ျမဴနစ္ျဖစ္ေနၿပီလို႔့ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ယူဆတယ္၊၊ ဒါေႀကာင့္လဲ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဆိုင္းဘုတ္တရားဝင္ထြက္ေပၚလာတာနဲ ့ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဖက္ကို လုံးဝေရာက္ရွိလာခဲ့တာျဖစ္တယ္၊၊ စာဖတ္သူမ်ား စဥ္းစားၾကည့္နိုင္ၾကဖို ့ျဖစ္ပါတယ္၊၊

ဘိုဘိုေက်ာ္ျငိမ္းက က်ားကုတ္က်ားခဲေျပာေနတဲ့ ေနာက္ဆုံးတခ်က္က သခင္ဗဟိန္းနဲ ့သခင္ တင္ျမကိစၥပါ၊၊ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက- ‘သခင္တင္ျမ ျပႆနာကို ၾကည့္ရင္လဲ က်ေနာ့္အယူအဆ ကေတာ့ တေယာက္ေယာက္က ဝင္းတင့္ထြန္းလို႔ အေစာႀကီးေျပာင္းေရးလိုက္တယ္လို႔ သံသယရွိတယ္’တဲ့၊၊ ၾကည့္စမ္း.. ဘယ့္ေလာက္ေအာက္တန္းက်လိုက္တဲ့ စြပ္စြဲခ်က္ပါလဲ၊၊ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕စြပ္စြဲခ်က္နဲ႔ တန္ေအာင္သာတံု႔ျပန္ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့၊ အဲဒီလိုေအာက္တန္း က်က်လုပ္တတ္တာ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းအေဖ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းပဲရွိလိမ့္မယ္-လို ့၊၊ သူ ့မ်ားဒိုင္ယာရီ ကို သူမ်ားေရခ်ိဳးသြားေနတုန္းခိုးဖတ္တာ၊ ဗိုလ္ေနဝင္းကိုကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးေပးဖို ့ ဦးနုကို မ်က္ရည္ထြက္ၿပီးငိုျပတာ၊ ဗိုလ္ေဇယ်နဲ႔ဗိုလ္ေနဝင္းၾကား တို႔မီးရွိဳ႕မီးလုပ္ၿပီး ‘ေအာင္ၿပီေအာင္ ၿပီ’ လို ့ေအာ္ၿပီး ဝမ္းသာအူျမဴးျဖစ္ခဲ့တာ- ဦးနုရဲ႕ တာေတစေနသားကိုပဲ ျပန္ဖတ္ၾကည့္ႀကပါ၊၊

ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက သူအတၱေနာမတိနဲ႔မကိုက္ေတာ့ က်ေနာ္ကိုးကားရွင္းလင္းျပခဲ့တဲ့ တို႔ဗမာ အစည္းအရုံးသမိုင္းစာအုပ္ႀကီးထဲက အခ်က္အလက္ေတြကိုေတာင္ ကေရာကမယ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခ်င္တယ္၊၊ သခင္ႀကီးေတြရာနဲ႔ခ်ီၿပီး ေရးသားျပဳစုထားတဲ့စာအုပ္ႀကီးကိုေတာင္ စာမ်က္ႏွာ (၅၇၇)ေနာက္ပိုင္းကစၿပီး- ‘စာစီစာကုံးဆန္ဆန္ ေရးသားျခင္းသာျဖစ္တယ္’ တို ့ ‘ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ေရး သားထားတဲ့ေလသံမရွိ’တို႔ဆိုၿပီးလုပ္ေတာ့တာပါပဲ၊၊ ၿပီးေတာ့က်ေနာ္ေရးတာကိုေတာင္ ေသခ်ာ ဖတ္ဟန္မတူပါ၊၊ ‘ဖတပလ’ဖြဲ႔ေတာ့ သခင္သိန္းေဖက အိႏၵိယမွာပါ၊၊ သခင္ႀကီးေတြေကာ ဒီအစည္းအေဝးမွာ ရွိလို႔လား’ တဲ့၊၊ လက္ရွိ ဝါရင့္နိုင္ငံေရးသမားႀကီးမ်ားအဖြဲ ့က သခင္သိန္းေဖ တို႔လဲပါတယ္ဆိုတာ၊ ေမးၾကည့္ခ်င္ေမးၾကည့္နိုင္ဖို႔ေျပာတာကို၊ ထိုးႏွက္ခ်င္ေဇာအားနဲ ့ဘာကို မွ ခြဲခြဲျခားျခားမသိနိုင္ေတာ့သလိုပါပဲ၊၊ ဦးျမဟန္ရဲ႕သမိုင္းအဘိဓါန္စာအုပ္ကိုပါ ပူးတြဲေဖၚျပ ေပးလိုက္ျပန္ေတာ့လဲ ‘ဦးျမဟန္ ရဲ ့သုေတသနျပဳမွဳ မည္မ်ွေသခ်ာတိက်တယ္ကို က်ေနာ္မသိ ပါ’လို႔လုပ္ခ်လိုက္ျပန္တယ္၊၊ စာေတြကို ေတာ္ေတာ္ကိုဖတ္သေယာင္ေယာင္ေျပာၿပီး အဲဒီအ ခ်က္အလက္ေတြကိုေတာင္ မသိဘူးျဖစ္ေနတာက ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းပါ၊၊ သခင္ႀကီးေတြ ယူထား တာက ‘သခင္တင္ျမ’ မပါခင္၊ အရင္ဆုံး ပထမဆုံးက်တဲ့ ‘ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႕အ ဖြဲ႕ခ်ဳပ္’ ဖြဲ ့စည္းတည္ေထာင္လိုက္တဲ့ အစည္းအေဝးပါစာရင္းပါ၊၊ ဒါေၾကာင့္ သခင္ႀကီးေတြက ပထမဆုံးလို ့ေျပာတာပါ၊၊ ၁၉၄၄ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္(၂၃)ရက္ေန ့၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အိမ္အစည္းအေဝးက ဖြဲ႕့စည္းတည္ေထာင္လိုက္တဲ့စာရင္းပါ၊၊ သခင္တင္ျမရဲ႕တိုင္းႀကီး(၁ဝ)တိုင္းပါစာရင္းက ေတာ္ ေတာ္ေနာက္က်ပါတယ္၊၊ ၁၉၄၅ မတ္လ (၁)ရက္ကေန (၃)ရက္ေန႔အထိက်င္းပတဲ့ ျပင္ဆင္ဖြဲ ့ စည္းလိုက္တဲ့ ‘ဦးစီးအဖြဲ႔’စာရင္းပါ၊၊ ေနရာကေတာ ဦးထြန္းျမတ္လမ္းေဒါင့္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္အိမ္မွာ ပါပဲ၊၊ ပထမဆုံးဟာ ၂၃-၈-၁၉၄၄အစည္းအေဝးစာရင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ သခင္ႀကီးေတြကလဲ အဲဒါကိုပဲ အဓိကပထမဆုံးအျဖစ္ ယူခဲ့တာျဖစ္သလို၊ သူ ့စာအုပ္ကို (၅)ႏွစ္ၾကာသုေတသန ျပဳၿပီးမွ ေရးသားထားတဲ့ ဦးျမဟန္ကလဲ အဲဒီအတိုင္းယူခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္၊၊ ဝင္းတင့္ထြန္းကလဲ အဲဒီအတိုင္း ယူခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္၊၊ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း- ထိကပါးရိကပါးျပဳၿပီး စြပ္စြဲေနသလို၊ မသိ သားဆိုးဝါးမိုက္မဲလြန္းလွစြာ တဖက္သတ္စြပ္စြဲေျပာဆိုေနသလို မဟုတ္ေႀကာင္း ရွင္းေလာက္ ၿပီလို႔ထင္ပါတယ္၊၊ အကိုးအကားအျဖစ္ ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္ဆိုရင္ေတာ့၊ ၂ဝဝ၄စာေပဗိမာန္က ထုတ္တဲ့ ‘ဖိုးေအာင္ေလး’ရဲ ့ “ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမွဳ ရက္စဥ္သမိုင္း” ဆိုတဲ့ စာအုပ္ထဲ မွာ ရွာၾကည့္လိုက္ပါ၊၊

က်မ္းကိုးဆိုတာဘယ္လို..
သူေတသနဆိုတာဘယ္လို..ဆိုၿပီး
ကိုယ့္ဆႏၵနဲ႔ကိုယ္ကိုယ့္ အတၱေနာမတိနဲ႔ကိုယ္-ေျပာခ်င္ရာေတြ ေျပာေနတာကိုလဲ စာေတြရွည္ ေနၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ စာဖတ္သူေတြကို အားနာလွၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ အေသးစိတ္မတုံ႔ျပန္လို ေတာ့ပါဘူး၊၊သမိုင္းေတြေရးတဲ့အခါမွာ အကယ္ဒမစ္ဆန္ဆန္ေရးမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ေအာက္ေျခ မွတ္စု (Foot Note)၊ က်မ္းဆုံးမွတ္စု (End Note)၊ နံေဘးမွတ္စု (Marginal Note)ေတြ ပါကို ပါရပါမယ္၊၊ က်မ္းေတြ-သမိုင္းေတြမွမဟုတ္၊ လိုအပ္တဲ့စာတမ္းေတြ ေဆာင္းပါးေတြမွာ အဲဒီ လိုမွတ္စုေတြပါသုံးနိုင္ရင္ေတာ့ေကာင္းတယ္ဆိုတာျငင္းစရာမလိုပါ၊၊ဒါေပမဲ့အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ အခက္အခဲမ်ိဳးစုံေၾကာင့္-အဲဒီလို ကိုးကားမွတ္စု(Note)ေတြကိုမထည့္နိုင္ပဲ အဆုံးက် မွ က်မ္းကိုးစာရင္း၊ ရည္ညႊန္းကိုးကားစာရင္းေတြပဲ ထည့္သြင္းျပဳစုထုတ္ေဝေနရတာ ေတြလဲ- ဗမာျပည္မွာအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္၊၊ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ရဲ႕ ကိုလိုနီေခတ္ျမန္မာနိုင္ငံသမိုင္း တို ့၊ ဦးျမဟန္ရဲ ့ ကိုလိုနီေခတ္ျမန္မာ့သမိုင္းအဘိဓါန္တို႔ဟာ ေနာက္ဆုံးမွ က်မ္းကိုးစာရင္း ထည့္ၿပီးထုတ္ေဝခဲ့ရတာေတြပါ၊၊ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းရမ္းရမ္းကားကားေျပာသလို ဘာအဓိပၸါယ္မွ မရွိဆိုတာမဟုတ္ပါဘူး၊၊

အဲဒီေတာ့ အခုေနာက္ဆုံး ေျပာပါေတာ့မယ္၊၊ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ ့ပတ္သက္ၿပီး၊ ‘အေရးထားတုံ႔ ျပန္မေနပါနဲ႔ဗ်ာ’ ‘သူကအခုလိုေျပာနိုင္ဖို႔တမင္စင္ရွာေနတာမွာ၊ သူ႕ရည္ရြယ္ခ်က္အထေျမာက္ ေအာင္၊ တန္းထားၿပီး တုံ႔ျပန္မေနပါနဲ ့’ လို႕ အသီးသီး ေျပာၾကဆိုၾက ေစတနာနဲ ့သတိေပး ၾကတာေတြလဲရွိပါတယ္၊၊ ထိုင္း၊ ဂ်ပန္၊ အေမရိကန္- စတဲ့စတဲ့ ျပည္ပေတြကေန ေျပာၾက တာလဲ ရွိသလို၊ အနီးအနားကေန ေျပာႀကတာေတြလဲ ရွိပါတယ္၊၊ အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို က်ေနာ္ ကတိေပးလိုက္ၿပီးသားျဖစ္သလို က်ေနာ္ကလဲ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ပကတိရုပ္ပုံမွန္ကို အတိုင္း သား ျမင္ေနရၿပီးသားျဖစ္တာေၾကာင့္ တေၾကာင္း၊ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ပထမတုံ႔ျပန္ခ်က္တုန္း ကတည္းက ေျပာထားၿပီးသား။ ဒီကေန႔လိုကာလႀကီးမွာ ‘အဓိက ေပ်ာက္’ ‘ဘုံရန္သူ ေပ်ာက္’ ျဖစ္ေစၿပီး ‘ပလုံစီ အျမွဳပ္ထရမယ့္ကိစၥေတြကို တကယ္ကို မလုပ္ခ်င္တာေၾကာင့္ပါ၊ က်ေနာ္ဟာ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းကို တန္းထားတုံ ့ျပန္ဖို ့သေဘာထားမရွိေတာ့ပါ၊၊အခု ေနာက္ဆုံးတုံ ့ျပန္ခ်က္ အျဖစ္ တုံ ့ျပန္လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္၊၊
စာရွဳသူမ်ားကိုလဲ ေတာ္ေတာ္ကို အားနာမိပါတယ္၊၊ ဒါဟာ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ ့အျပန္အလွန္ ေနာက္ဆုံးတုံ ့ျပန္ခ်က္ပါပဲ၊၊ အဲဒီေတာ့…

ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းကို ေနာက္ဆုံးေျပာခ်င္တာက ဒါေလာက္တတ္တယ္ သိတယ္ နားလည္တယ္ လုပ္ေနမယ့္အစား၊စာတအုပ္ ေပတအုပ္ျဖစ္ေအာင္ အရင္ဆုံး ေရးသားထုတ္ေဝၾကည့္ပါဦး၊၊ ပထမဆုံးအေနနဲ ့ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ ့အေဖ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ ့ ‘ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္း’ တို ့‘၁၉၃၆
-၁၉၄၅ ေျမေအာက္သူပုန္အဖြဲ႔ဆိုင္ရာမွတ္စု’တို႔ကိုပဲ စာအုပ္အျဖစ္၊ လူေတြၾကား က်ယ္က်ယ္ ျပန္ ့ျပန္ ့ခ်ထား ထုတ္ေဝလိုက္ပါလို႔လဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္၊၊ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက ေျပာထားတယ္- ‘ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို (မုန္း)လို႔ရပါတယ္၊၊ (မုန္း)ခြင့္ရွိပါတယ္၊၊ သို႔ေသာ္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို (မုန္း)တာနဲ႔ ရာဇဝင္ထဲက ဆြဲႏွဳတ္ဖို ့ မလုပ္ေကာင္းပါ ’ ဆိုတာကိုလဲ ေနာက္ဆုံးေျပာလိုက္ခ်င္ပါတယ္၊၊ စိတ္ခ် -စိတ္ခ်- ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း၊၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို ရာဇဝင္ထဲကဆြဲမႏွဳတ္ပါ၊၊ ရာဇဝင္ထဲကို ထားခဲ့မွာပါ၊၊ သမိုင္းဧည့္ခန္းေဆာင္ထဲမွာ ျဖစ္မလား၊ သမိုင္းျပတိုက္ထဲမွာျဖစ္မလား၊ သမိုင္း အမွိဳက္ျခင္းေတာင္းထဲမွာ ျဖစ္မလား-ဆိုတာကေတာ့၊ ျပည္သူလူထုႀကီးကပဲ ေရြးခ်ယ္သတ္ မွတ္ေပးၾကမွာပါ၊၊ သမိုင္းေၾကာင္းကို အမွန္အတိုင္းသိျမင္ၾကမယ့္ ေနာင္မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ ေတြကပဲ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ေနရာေရြးခ်ယ္ သတ္မွတ္ေပးၾကမွာပါ၊၊

ဒါ- ေနာက္ဆုံးတုံ ့ျပန္ခ်က္ပါပဲ၊၊
( ဝင္းတင့္ထြန္း )
၂၆-၁၂-၂ဝ ၁ဝ

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္>>>

ျပန္ေခါက္ထားခဲ့ပါ>>>

လူထုေခါင္းေဆာင္အား လက္ေတြ႕က်က် ၀န္းရံျခင္း

ႏိုင္ငံတခု၊ တိုင္းျပည္တခုမွာ ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕စနစ္၊ ဖက္ဆစ္စနစ္၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္၊ ေရြးေကာက္ခံ အာဏာရွင္ စတဲ့ စနစ္ဆိုးေတြ ေပၚထြက္လာခဲ့ရင္ ႏိုင္ငံအတြင္းမွာ မွီတင္းေနထိုင္ၾကတဲ့ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူေတြ ဒုကၡေရာက္ၾကရပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး မတည္ျငိမ္မွဳေတြ၊ စီးပြားေရးအေျခအေန ပ်က္ယြင္း ယိမ္းယိုင္မွဳေတြေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရး ေႏွာင့္ေႏွးသြားေလ့ ရွိပါတယ္။ အဲဒီလို အေျခအေနမ်ိဳးမွာ ေခတ္ပ်က္ကို အခြင့္ေကာင္းယူျပီး ႏိုင္ငံေရးအာဏာ၊ စီးပြားေရး ခ်ဳပ္ကိုင္ ျခယ္လွယ္ႏိုင္မွဳ စတဲ့ အခြင့္အလမ္းေတြကို ရယူေလ့ရွိတဲ့ မသူေတာ္လူတန္းစားေတြ ထြက္ေပၚ လာေလ့ရွိသလို၊ စနစ္ဆိုးကို တြန္းလွန္တဲ့ ေတာ္လွန္ေသာ လူတန္းစားတရပ္လဲ ေပၚထြက္လာ တတ္ပါတယ္။ ဒီေတာ္လွန္ေသာ လူတန္းစားထဲမွာလဲ ေဖာက္ျပန္ေသာ ကိုယ္က်ိဳးရွာသမားေတြ ေပၚလာတတ္သလို၊ ျပည္သူ႕အက်ိဳးစီးပြားကို အမွန္တကယ္ ေရွးရွဳတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြလဲ ေပၚထြက္လာပါတယ္။

ဒီေတာ္လွန္ေရးသမားေတြထဲမွာလဲ ေတာ္လွန္ေရးလွဳပ္ရွားမွဳေတြကို ေခါင္းေဆာင္ဖို႕ အမ်ားက ယံုၾကည္သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ေခါင္းေဆာင္စင္ျမင့္ေပၚကို တြန္းထိုးတိုက္ခိုက္ျပီး တက္ၾကတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ မည္သူမွ် ေခါင္းေဆာင္လို႕ သတ္မွတ္ထားျခင္းမရွိပဲ မိမိဘာသာ ေခါင္းေဆာင္လို႕ ထင္ေနၾကသူေတြပါ ရွိေနျပန္ပါတယ္။ ဒီလိုေခါင္းေဆာင္ေတြ အမ်ားၾကီးထဲမွာ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကေတာ့ လူထုေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ရွစ္ေလးလံုး ျပည္သူ႕အေရးေတာ္ပံုၾကီးက ေမြးဖြားေပးလိုက္တဲ့၊ လူထုတိုက္ပြဲထဲမွာ ေပၚထြက္လာခဲ့တဲ့ လူထုေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ပါတယ္။

ေတာ္လွန္ေရးတရပ္ကို ေအာင္ျမင္စြာ ဆင္ႏႊဲႏိုင္ဖို႕အေရးမွာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြ ေပၚထြက္လာႏိုင္မွဳက အေရးၾကီးသလို၊ ဒီေခါင္းေဆာင္ကို လက္ေတြ႕က်က် ၀န္းရံေပးႏိုင္မွဳကလဲ အေရးပါတဲ့ အခ်က္တရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ၀န္းရံေပးမွဳလို႕ ေျပာတဲ့အခါ အခ်ိဳ႕က ဒီေခါင္းေဆာင္ပါ၀င္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ ပါတီေတြမွာ အဖြဲ႕၀င္အျဖစ္ ၀င္ေရာက္တာ၊ ဒီေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ အနီးမွာေနတာလို႕ ယူဆတတ္ၾကပါတယ္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ မွန္သလိုလို ရွိေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာ ခဲယဥ္းပါတယ္။ ေျမေပၚလွဳပ္ရွား တက္ၾကြသူတဦးအေနနဲ႕ လူထုေခါင္းေဆာင္ ဦးေဆာင္ပါ၀င္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြမွာ အဖြဲ႕၀င္အျဖစ္ ၀င္ေရာက္ဖို႕ လြယ္ေပမယ့္ ေျမေအာက္လွဳပ္ရွား တက္ၾကြသူတဦးအေနနဲ႕ကေတာ့ ေျမေအာက္ယူဂ်ီ စည္းကမ္းကို တိတိက်က် လိုက္နာဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ မလိုအပ္ပဲ လိုင္းပူး၊ လိုင္းဆက္တာေတြ မလုပ္ရပါဘူး။

ဒီလိုမဟုတ္ရင္ ေျမေအာက္ယူဂ်ီကလာပ္စည္းေတြကို ဒုကၡျဖစ္ေစရံုမက လူထုေခါင္းေဆာင္ကိုပါ ဒုကၡေရာက္ေစတတ္ပါတယ္။ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးသမား၊ ႏိုင္ငံတကာ ကင္ပိန္းလွဳပ္ရွားမွဳ ေတြမွာလဲ ဒီအတိုင္းပါပဲ။ မလိုအပ္တဲ့ လိုင္းပူး၊ လိုင္းဆက္မွဳေတြဟာ ေျမေအာက္ယူဂ်ီသမား ေတြေလာက္ေတာ့ မိမိအေပၚမွာ အႏၱရာယ္မမ်ားေပမယ့္၊ လူထုေခါင္းေဆာင္နဲ႕ ေျမေပၚ အဖြဲ႕အစည္းေတြမွာ မလိုလားအပ္တဲ့ အႏၱရာယ္ေတြ က်ေရာက္ေစႏိုင္ပါတယ္။ တာ၀န္ယူမွဳဟာ တာ၀န္သိတတ္မွဳနဲ႕ ဒြန္တြဲေနပါတယ္။ မိမိရဲ႕ တက္ၾကြမွဳ၊ တာ၀န္ယူလိုမွဳေတြကို အခ်ိန္အခါ၊ အေျခအေနနဲ႕ ကိုက္ညီတဲ့ သတိတရား၊ တာ၀န္သိတတ္မွဳတို႕နဲ႕ ထိန္းညွိႏိုင္ဖို႕ လိုအပ္လွပါတယ္။ လူထုေခါင္းေဆာင္ကို ၀န္းရံမွဳဆိုတာဟာ ေခါင္းေဆာင္နဲ႕ ထိေတြ႕ဆက္ဆံမွဳေတြလုပ္တာ၊ အနီးကပ္ေတြ႕ဆံု ဆက္သြယ္တာေတြကိုတင္ ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေခါင္းေဆာင္ ကိုင္စြဲထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးလမ္းစဥ္နဲ႕ ဦးတည္ခ်က္ကို တိုင္းျပည္အတြက္ အမွန္တကယ္ လိုအပ္တဲ့ လမ္းစဥ္၊ ဦးတည္ခ်က္၊ မိမိတို႕ ယံုၾကည္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးလမ္းစဥ္၊ ဦးတည္ခ်က္တို႕နဲ႕ ခ်ိန္ထိုးေလ့လာမွဳေတြ ျပဳလုပ္ျပီး တူညီတဲ့ ဘံုလုပ္ငန္းစဥ္၊ ကြဲျပားတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို ခြဲျခားျပီးမွ လုပ္သင့္တာေတြကို လုပ္ေဆာင္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာမွ လိုအပ္ခ်က္အရ ခ်ိတ္ဆက္ထိစပ္မွဳ၊ တာ၀န္ခြဲေ၀မွဳ၊ ေတြ႕ဆံုမွဳဆိုတာေတြက ပါ၀င္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။

စာေရးသူရဲ႕ ေလ့လာခ်က္အရ လူထုေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္အေရး ဦးတည္ခ်က္ေတြမွာ အေတြးအေခၚ သံုးရပ္ကို အေျခခံထားပါတယ္။ ပထမတခုက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ထြန္းကားေရး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ သူမ ကိုင္စြဲထားတဲ့ လမ္းစဥ္က အၾကမ္းမဖက္ေရး လမ္းစဥ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယတခုက အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး (၀ါ) အမ်ိဳးသား ရင္ၾကားေစ့ေရး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ သူမကိုင္စြဲတဲ့ လမ္းစဥ္က ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးအေျဖရွာေရး (၀ါ) ဒိုင္ယာေလာ့ခ္ ျဖစ္ပါတယ္။ တတိယဦးတည္ခ်က္က ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရး ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္တခု ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရးနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ဘက္ေပါင္းစံုက လမ္းစဥ္ေတြ၊ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ အမ်ားအျပား ရွိပါတယ္။ တႏိုင္တပိုင္ ကိုယ္စိတ္ပါ၀င္စားတဲ့၊ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္တဲ့ တာ၀န္ေတြ ထမ္းေဆာင္ၾကရမွာပါ။ လူထုေခါင္းေဆာင္ စိတ္ပါ၀င္စားတဲ့ နယ္ပယ္ကေတာ့ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးနဲ႕ လူငယ္ထု စြမ္းအား တိုးတက္ျမင့္မားေရး ျဖစ္မယ္လို႕ ယူဆရပါတယ္။

ဒီအခ်က္ေတြကို ေလ့လာၾကည့္မယ္ဆိုရင္ လူထုေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္အေရး ဦးတည္ခ်က္ေတြဟာ အနာဂတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႕ တသားတည္း ကိုက္ညီေနတာကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလို သန္းငါးဆယ္ေက်ာ္ လူဦးေရရွိေနတဲ့ တိုင္းျပည္တခုအတြက္ လိုအပ္ေနတဲ့ ဦးတည္ခ်က္ေတြကို ေခါင္းေဆာင္ တေယာက္တည္းက အေကာင္ အထည္ မေဖာ္ႏိုင္ပါဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ထြန္းကားေရးကို လူထု ေခါင္းေဆာင္က မလုပ္ေပးႏိုင္ပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ထြန္းကားလာေအာင္ လူထုေခါင္းေဆာင္နဲ႕အတူ လက္တြဲျပီး ျပည္သူတရပ္လံုးက ၀ိုင္း၀န္းတည္ေဆာက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကို လူထုေခါင္းေဆာင္က မလုပ္ေပးႏိုင္ပါဘူး။ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ျဖစ္လာဖို႕ လူထုေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ဦးေဆာင္မွဳနဲ႕အတူ ျမန္မာ တမ်ိဳးသားလံုးက ၾကိဳးပမ္းၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္မွာ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္လာဖို႕ တဦး၊ တေယာက္၊ တဖြဲ႕တည္းက မလုပ္ႏိုင္ပါဘူး။ ျမန္မာတမ်ိဳးသားလံုးရဲ႕ ရင္ထဲမွာ တို႕ႏိုင္ငံ၊ တို႕တိုင္းျပည္ၾကီး ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္လာေစရမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ကို အရင္းတည္ျပီးမွ က်ရာက႑ကေန ၀ိုင္း၀န္း ေဆာင္ရြက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို တိုင္းျပည္ရဲ႕ လက္ေတြ႕က်တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ အေရး ဦးတည္ခ်က္ေတြကို ကိုင္စြဲထားတဲ့ လူထု ေခါင္းေဆာင္ကို ၀န္းရံၾကရာမွာလဲ လက္ေတြ႕က်က် ၀န္းရံႏိုင္ၾကဖို႔ အလြန္အေရးၾကီးပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီစနစ္ ထြန္းကားေရး
ဒီမိုကေရစီဆိုတာ စနစ္တခုပါ။ စနစ္တခု ထြန္းကားလာဖို႕ တည္ေဆာက္ယူရပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး (Democratization) ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကရပါတယ္။ ဒီလို အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကရာမွာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ အဆင့္ႏွစ္ဆင့္ ရွိပါတယ္။ ပထမတဆင့္က ကနဦး ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းမွဳ (Initial Democratization) (သို႕မဟုတ္) political liberalization အဆင့္ျဖစ္ျပီး၊ ဒုတိယအဆင့္က ဒီမိုကေရစီစနစ္ အျမစ္တြယ္ ခိုင္မာလာေအာင္ တည္ေဆာက္ျခင္း (Democratic consolidation) ျဖစ္ပါတယ္။

တတိယလွိဳင္း ဒီမိုကေရစီ လွိဳင္းလံုးၾကီးနဲ႕ အတူ ကမၻာ့ႏိုင္ငံအမ်ားအျပားမွာ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးေတြ စတင္ခဲ့ေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကေတာ့ အာဏာရွင္စနစ္က်င့္သံုးဆဲ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံအေနနဲ႕ ကမၻာ့အလယ္မွာ က်န္ရစ္ေနဆဲပါ။ စစ္အုပ္စုတို႕က ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပျပီး ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးကို ေဖာ္ေဆာင္မယ္လို႕ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာ အာဏာရွင္ေရြးေကာက္ပြဲ (authoritarian election) ကိုသာ က်င္းပခဲ့တာေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းမွဳရဲ႕ ပထမအဆင့္ကို ေဖာ္ေဆာင္ျခင္း မဟုတ္ပဲ ေရြးေကာက္ခံ အာဏာရွင္စနစ္ (electoral authoritarianism) ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္မွဳသာ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။

ဒါေတြကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ထြန္းကားေရးဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရးဦးတည္ခ်က္ကို စနစ္တက် ေဖာ္ေဆာင္ဖို႕အတြက္ ကနဦး ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းမွဳကို ပထမအဆင့္အေနနဲ႕ ျဖတ္သန္းျပီးမွ ဒုတိယအဆင့္ျဖစ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ အျမစ္တြယ္ခိုင္မာလာေအာင္ တည္ေဆာက္မွဳ ကို ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မယ္ဆိုတာ ထင္ရွားလာပါတယ္။ ဒီလိုကနဦး ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းမွဳ ျဖစ္ထြန္းလာေရးအတြက္ အတိုက္အခံဦးေဆာင္တဲ့ ၾကားျဖတ္အစိုးရ (opposition-led provisional government)၊ ပါ၀ါခြဲေ၀ယူေသာ ၾကားျဖတ္အစိုးရ (power-sharing interim government) ႏိုင္ငံတကာၾကားျဖတ္အစိုးရ (international interim government) နဲ႕ အာဏာရွင္ဦးေဆာင္ အိမ္ေစာင့္အစိုးရ (incumbent-led caretaker government) စတဲ့ အသြင္ကူးေျပာင္းကာလ ၾကားျဖတ္အစိုးရ အသြင္တမ်ိဳးမ်ိဳး ေပၚထြက္လာေရးဟာလဲ လိုအပ္ခ်က္တရပ္ ျဖစ္လာပါတယ္။

ဒီလို အသြင္ကူးေျပာင္းကာလ ၾကားျဖတ္အစိုးရ အသြင္တမ်ိဳးမ်ိဳး ေပၚထြက္လာေရးအတြက္ လမ္းစဥ္ေတြ၊ တြန္းအား (leverage) ေတြ အမ်ားအျပား လိုအပ္ပါတယ္။ အညင္သာဆံုး ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းမွဳလို႕ ကမၻာက သတ္မွတ္ခဲ့ရတဲ့ ေတာင္အာဖရိက ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းမွဳ ျဖစ္စဥ္မွာေတာင္ normative leverage နဲ႕ coercive leverage ေတြကို အတိုက္အခံေတြဘက္က သံုးစြဲခဲ့ရပါတယ္။ normative leverage ကေန ေပၚထြက္လာတဲ့ ႏိုင္ငံတကာဖိအား တမ်ိဳးတည္းနဲ႕ မရပါဘူး။ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးလမ္းစဥ္၊ လူထုတိုက္ပြဲလမ္းစဥ္တို႕ ေပါင္းစပ္ပါ၀င္တဲ့ mass rolling actions ေတြကို အသံုးျပဳျပီး coercive leverage ျဖစ္ထြန္းလာေအာင္ ေဖာ္ေဆာင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေျမေပၚအဖြဲ႕အစည္း ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ရပ္တည္တိုက္ပြဲ၀င္ေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႕ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ စားပြဲေပၚေရာက္ေနတဲ့ လူထု ေခါင္းေဆာင္ေတြအေနနဲ႕ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း coercive leverage ကို အသံုးျပဳႏိုင္ဖို႕က ခဲယဥ္းေကာင္း ခဲယဥ္းႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာ coercive leverage ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရမယ့္ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြအေနနဲ႕ လူထုေခါင္းေဆာင္ကို တိုက္ရိုက္၀န္းရံေပးမွဳ မဟုတ္တဲ့ သြယ္၀ိုက္၀န္းရံေပးမွဳကို ျပဳလုပ္တတ္ဖို႕လိုပါတယ္။

ႏိုင္ငံတကာၾကားျဖတ္အစိုးရကေတာ့ တရုတ္နဲ႕ အေနာက္အုပ္စုေတြအၾကား တတိယကမၻာစစ္ မျဖစ္လာမခ်င္း ျဖစ္ႏိုင္ေခ် မရွိပါဘူး။ တရုတ္ျပည္သူ႕သမၼတႏိုင္ငံရဲ႕ မဟာဗ်ဴဟာအခ်က္အခ်ာက်ေနရာ ျဖစ္ေနတဲ့ ျမန္မာ့ေျမေပၚမွာ ကုလသမဂၢ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ လူသားခ်င္းစာနာမွဳႏွင့္ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္း (Humanitarian Intervention) ျဖစ္လာခဲ့ရင္ေတာင္ တရုတ္တပ္၊ အိႏၵိယတပ္၊ ျပင္သစ္တပ္၊ အေမရိကန္တပ္၊ ယူေကတပ္ေပါင္းစံု ၀င္လာျပီး၊ ေရနံနဲ႕ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ အခ်က္အခ်ာ ေဒသေတြကို လုၾကရင္း ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ ေၾကသြားပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုမဟုတ္ခဲ့ရင္လဲ ကိုးရီးယားလို proxy war ျဖစ္ျပီး၊ ေျမာက္ျမန္မာနဲ႕ ေတာင္ျမန္မာ ကြဲထြက္သြားပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ Iraq Dilemma လို႕ ေခၚဆိုႏိုင္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အေမရိကန္တပ္ေတြ အီရတ္ကို ၀င္လာသလို ၀င္လာျပီး ဒီမိုကေရစီရေအာင္ လုပ္ေပးေတာ့မေယာင္ေယာင္ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ေတြကို အျမစ္ကလွန္ျပီး ဖယ္ရွားပစ္ဖို႕ မလြဲမေသြ လိုအပ္လွပါတယ္။

အတိုက္အခံ ဦးေဆာင္တဲ့ ၾကားျဖတ္အစိုးရနဲ႕ ပါ၀ါရွယ္ယာ ၾကားျဖတ္အစိုးရတို႕ဟာ coercive leverage နဲ႕ normative leverage ကို ဟန္ခ်က္ညီ ေပါင္းစပ္အသံုးမျပဳပဲ ေပၚထြက္လာႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုး ေတာင္အာဖရိကမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္ဦးေဆာင္ေသာ အိမ္ေစာင့္အစိုးရ (incumbent-led caretaker government) ကေနတဆင့္ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းမွဳမွာေတာင္ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ Sharpeville Massacre၊ မင္ဒဲလားဖြဲ႕စည္းခဲ့တဲ့ military wing ျဖစ္တဲ့ Umkhonto we Sizwe (in Zulu means “Spear of the Nation”) ၊ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ The Soweto uprising၊ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ Mass Democratic Movement (MDM) စတဲ့ coercive leverage ေတြက အခန္းက႑တခုကေန ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေနဆဲကာလမွာေတာင္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရး စားပြဲေပၚမွာ de Klerk တို႕ဘက္က သေဘာထား ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့ ေရြးခ်ယ္မွဳေတြကို ေရြးလာေစဖို႕ တြန္းအားအေနနဲ႕ လူထုတိုက္ပြဲေတြ ဆက္တိုက္ ေပၚထြက္ျပီး coercive leverage ကို အသံုးျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ လူထုေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးဦးတည္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ထြန္းကားေရးကို ေျမေပၚပါတီအျဖစ္ ရပ္တည္ေရး၊ အၾကမ္းမဖက္လွဳပ္ရွားမွဳ၊ ေျမေအာက္ယူဂ်ီလွဳပ္ရွားမွဳ၊ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး၊ လူထုတိုက္ပြဲေဖာ္ေဆာင္မွဳ စတဲ့ မိမိတို႕အားသန္ရာ လမ္းစဥ္မ်ား၊ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ေဖာ္ေဆာင္ျပီး လက္ေတြ႕က်က် ၀န္းရံၾကဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။

အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး....
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေရးတည္ျငိမ္မွဳ မရွိတာေၾကာင့္ စီးပြားေရး၊ လူမွဳေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးစတဲ့ က႑မ်ိဳးစံုမွာ ေႏွာင့္ေႏွးမွဳေတြ ျဖစ္ပြားေနပါတယ္။ ဒီအေျခအေနဆိုးေတြကို ႏိုင္ငံေရးတည္ျငိမ္မွဳဆိုတဲ့ ကယ္တင္ရွင္ကသာ ကယ္တင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေရးတည္ျငိမ္မွဳ ရွိလာဖို႕အတြက္ အေရးၾကီးဆံုးအခ်က္ကေတာ့ အမ်ိဳးသားညီညြတ္ေရး (National Unity) ပါပဲ။ ဒီ အမ်ိဳးသားညီညြတ္ေရးကိုလဲ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး (National Reconciliation) ကိုေဖာ္ေဆာင္ျပီးမွ တည္ေဆာက္ယူလို႕ ရပါတယ္။ အဲဒီအမ်ိဳးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကိုလဲ ဒိုင္ယာေလာ့ခ္နည္းလမ္းကို အသံုးျပဳျပီး ေဖာ္ေဆာင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုေတြ၊ ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရး အင္အားစုေတြနဲ႕ စစ္တပ္ အၾကားမွာ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပြဲေလးေတြကအစ ညီလာခံၾကီးေတြအထိ အဆင့္ဆင့္ကို ျဖတ္သန္းၾကရဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ျဖစ္စဥ္ (National Reconciliation Process) ထဲမွာ ၾကိဳးပမ္းမွဳ အဆင့္ဆင့္ေတြ ကေနတဆင့္ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးကို အုတ္ျမစ္ခ်ႏိုင္တဲ့ Highly Inclusive Dialogue ျဖစ္လာေအာင္ ဦးတည္ေဆာင္ရြက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ဒိုင္ယာေလာ့ခ္မ်ိဳး ျဖစ္ေပၚလာဖို႕ ဆိုတာက အသြင္ကူးေျပာင္းကာလ ၾကားျဖတ္အစိုးရ (Interim Government) အသြင္တမ်ိဳးမ်ိဳး မေပၚထြက္လာပဲနဲ႕ ျဖစ္ႏိုင္ေခ် မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အသြင္ကူးေျပာင္းကာလ ၾကားျဖတ္အစိုးရ အသြင္တမ်ိဳးမ်ိဳး ေပၚထြက္လာေရးဟာ ဒီမိုကေရစီထြန္းကားေရးအတြက္သာမက အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ပါ အေရးၾကီးပါတယ္။

လူထုေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး (၀ါ) အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရး ၾကိဳးပမ္းမွဳေတြကို ၀န္းရံေပးမွဳမွာ အသြင္ကူးေျပာင္းကာလ ၾကားျဖတ္အစိုးရ ေပၚထြက္ေရး ၾကိဳးပမ္းမွဳေတြအျပင္ အသြင္ကူးေျပာင္းကာလ တရားမွ်တမွဳ (transitional justice) ကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မွဳအတြက္ ၾကိဳတင္ေလ့လာ ျပင္ဆင္ခ်က္ေတြ၊ အမ်ိဳးသားညီညြတ္ေရးႏွင့္ ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ေကာ္မရွင္ (National Unity and Reconciliation Commission) အဆင့္ဆင့္ ဖြဲ႕စည္းရာမွာ လိုအပ္မယ့္ လူ႕စြမ္းအား အရင္းအျမစ္အတြက္ capacity building လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ၊ ပဋိပကၡေႏွာင္းပိုင္းကာလ အေျခအေန (post- conflict situations) မွာ ၾကံဳရႏိုင္တဲ့ အခက္အခဲ စတာေတြကို ၾကိဳတင္ေလ့လာခ်က္ေတြ ျပဳလုပ္ဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။

ေခါင္းေဆာင္ေတြအၾကားမွာ ျပဳလုပ္တဲ့ Highly Inclusive Dialogue ဆိုတာ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ အုတ္ျမစ္တခုပဲ ျဖစ္ျပီး၊ ပဋိပကၡေတြ ရဲ႕ ဂယက္ေတြကို ခါးစီးခံခဲ့ၾကရတဲ့ ျပည္သူလူထုတရပ္လံုး အၾကားမွာ အမ်ိဳးသား ရင္ၾကားေစ့ေရးကို ဆက္လက္တည္ေဆာက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအေျခအေနေတြမွာ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္းမ်ားရဲ႕ အခန္းက႑၊ တက္ၾကြလွဳပ္ရွားသူမ်ားရဲ႕ အခန္းက႑၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားရဲ႕ အခန္းက႑၊ ဥပေဒ၀န္ထမ္းမ်ားရဲ႕ အခန္းက႑၊ ပညာရွင္မ်ားရဲ႕ အခန္းက႑ စျပီး လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိတာေၾကာင့္ ျပင္ဆင္ထားဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ အေျခခံသေဘာတရားေတြကို လူထုအၾကားမွာ ပညာေပးျဖန္႕ျဖဴးမွဳေတြ ၾကိဳတင္ျပဳလုပ္ထားဖို႕လဲ လိုအပ္ပါတယ္။

ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရး...
ဖြံ ့ျဖိဳးတိုးတက္ေရးဆိုတာကို ေကာင္းမြန္ေသာ ေျပာင္းလဲမွဳလို႕ ပညာရွင္ ခ်ိန္ဘာစ္ ဆိုသူက အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လူ႕အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ လူေနမွဳအဆင့္အတန္းေတြ ျမင့္မား လာတာ၊ က်န္းမာေရး တိုးတက္ ေကာင္းမြန္လာတာ၊ ပညာေရးတိုးတက္ျမင့္မားလာတာ၊ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း တခုလံုးအတြက္ အက်ိဳးရွိမယ့္ ေအာင္ျမင္မွဳေတြ ရရွိလာတာ စတာေတြ အားလံုးကို ဖြံ႕ျဖိဳး တိုးတက္မႈေတြလို႕ ေခၚဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလို ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရးဆိုတာမွာ ပညာရွင္ေတြက အပိုင္းႏွစ္ပိုင္း ထပ္ခြဲျပီး ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။

ပထမအပိုင္းက ေခတ္မွီဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မွဳ ျဖစ္ျပီး၊ ဒုတိယပိုင္းက လူသားေတြရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြအေပၚမွာ အေျခတည္တဲ့ တိုးတက္မွဳ ျဖစ္ပါတယ္။ ေခတ္မီွဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္လာမွဳ ဆိုတာက ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ထုတ္လုပ္မွဳ နည္းပညာက႑ေတြမွာ သမရိုးက် နည္းပညာေတြကေန သိပၸံနည္းက် နည္းပညာေတြကို အသံုးျပဳလာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး က႑မွာ ဘိုးဘြားအစဥ္အလာအတိုင္း စိုက္ပ်ိဳးမွဳေတြကေန ေစ်းကြက္ရွိတဲ့ လယ္ယာထြက္ကုန္ ပစၥည္းေတြကို ေျပာင္းလဲ စိုက္ပ်ိဳးလာျခင္း၊ လူနဲ႕တိရစာၦန္ကို အသံုးျပဳထုတ္လုပ္မွဳေတြကေန စက္မွဳနည္းပညာကို ေျပာင္းလဲအသံုးျပဳလာျခင္း၊ ျမိဳ႕ျပလူေနမွဳ အေဆာက္အအံုကို ေရႊ႕ေျပာင္းလာျခင္း စတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

လူသားေတြရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြအေပၚမွာ အေျခတည္တဲ့ တိုးတက္မွဳဆိုတာကေတာ့ ဒီလိုထုတ္လုပ္မွဳျဖစ္စဥ္ကေန အစပ်ိဳး စဥ္းစားတာ မဟုတ္ပဲ လူေတြနဲ႕ လူေတြရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို စတင္စဥ္းစားတာျဖစ္ပါတယ္။ လူသားလိုအပ္ခ်က္ကို အေျချပဳတဲ့ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရးဆိုင္ရာ ပညာရွင္ေတြက ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရးဆိုတာကို ထုတ္လုပ္မွဳ တိုးတက္တာ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ စီးပြားေရးတိုးတက္မွဳ ရာခိုင္ႏွဳန္း ျမင့္မားလာတာေတြေလာက္နဲ႕ပဲ တိုင္းတာလို႕ မရပဲ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း အတြင္းမွာရွိတဲ့ လူသားအားလံုးကို ကိုယ္စားျပဳသင့္ေၾကာင္း ေထာက္ျပေျပာဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။

ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံတခုမွာ လူအမ်ားစုဟာ စားေသာက္ေနထိုင္ေရး လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ဖို႕ စြမ္းအားေတြ ရွိျပီး အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းမ်ား ရွိဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ အလုပ္လက္မဲ့ ရာခိုင္ႏွဳန္းေတြ နည္းႏိုင္သမွ် နည္းျပီး လူသားတိုင္းမွာ တန္းတူညီမွ်မွဳရွိရပါမယ္။ ႏိုင္ငံရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးဆုိရာမွာလဲ ႏိုင္ငံေရးအရေရာ၊ စီးပြားေရးအရေရာ ကိုယ့္ၾကမၼာ၊ ကိုယ္ဖန္တီးႏိုင္တဲ့ လြတ္လပ္ေရးျဖစ္ဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ ပညာေရးအဆင့္အတန္းေတြလဲ တိုးတက္ျမင့္မားျပီး အၾကမ္းဖက္မွဳနဲ႕ စစ္ပြဲေတြရဲ႕ ေဘးဒဏ္ကေန ကင္းေ၀းတဲ့ လူ႕ေဘာင္သစ္ကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ရပါမယ္။ ဒီလို ေခတ္မွီဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ျပီး၊ လူသားမ်ားရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္အေပၚမွာ အေျခတည္တဲ့ တိုးတက္မွဳေတြ ရွိလာဖို႕အတြက္ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူငယ္ထုစြမ္းအား တိုးတက္ျမင့္မားေရး၊ လူ႕အခြင့္အေရး၊ ႏိုင္ငံေတာ္လံုျခံဳေရး၊ စာေပ၊ ဂီတအႏုပညာ၊ အမ်ိဳးသမီးအေရး စတဲ့ က႑မ်ိဳးစံုမွာ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ အမ်ားအျပားရွိပါတယ္။ ဒီလုပ္ငန္းစဥ္ေတြမွာ တႏိုင္တပိုင္ ကၽြမ္းက်င္ရာ ေဆာင္ရြက္ျခင္းအားျဖင့္လဲ လူထုေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ဦးတည္ခ်က္ ေတြကို ၀န္းရံေပးရာ ေရာက္ပါတယ္။

နိဂံုး...
နိဂံုးခ်ဳပ္ဆိုရရင္ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အနာဂတ္ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ဦးတည္ခ်က္ေတြလို႕ ေလ့လာေတြ႕ရွိရတဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ထြန္းကားေရး၊ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႕ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရးတို႕ဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္နဲ႕ လက္ေတြ႕က်က် ကိုက္ညီတဲ့ ဦးတည္ခ်က္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဦးတည္ခ်က္ေတြကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ေရးအတြက္ တူညီေသာ ဘံုလုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ခ်မွတ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္း၊ မတူညီေသာ္လည္း လိုအပ္ေသာ လမ္းစဥ္မ်ားျဖင့္ အားျဖည့္ျခင္း၊ တိုင္းႏိုင္ငံ တည္ေဆာက္ေရးဆိုင္ရာ ၾကိဳတင္ေလ့လာ ျပင္ဆင္မွဳမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္း၊ အသိဥာဏ္ဗဟုသုတ ျဖန္႕ေ၀ ပညာေပးျခင္း၊ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ျခင္းတို႕ျဖင့္ လူထုေခါင္းေဆာင္အား ၀န္းရံၾကပါစို႕ဟု ေရးသား တိုက္တြန္းအပ္ပါတယ္။

ခင္မမမ်ိဳး (၁၄၊ ၁၂၊ ၂၀၁၀)

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္>>>

ျပန္ေခါက္ထားခဲ့ပါ>>>

ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းသို႕တုန္႕ျပန္ခ်က္.......။

၂ဝ၁ဝ ဒီဇင္ဘာ ၁၁၊ စေနေန ့ “မဇၩိမ” ထဲမွာ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ “ဘာေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္းတို႔ေခတ္က ေအာင္ပြဲခံႏိုင္ခဲ့ၾကတာလဲ” ဆိုတဲ့ေဆာင္းပါးကို ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ ဘိုဘို ေက်ာ္ၿငိမ္းကသာၾကာေန႔၊ဒီဇင္ဘာ(၁ဝရက္ေန႔ ေန႔စြဲနဲ႔ေရးထားတာပါ။

“က်ေနာ္တို႔ဗမာလူမ်ဳိးေတြဟာ သူရဲေကာင္းကိုးကြယ္ခ်င္စိတ္ရွိၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူရဲ ေကာင္းေမွ်ာ္တဲ့ (မင္း) ေလာင္းေမွ်ာ္တဲ့အက်င့္ကေလးဟာလဲ တြယ္ကပ္ပါလာၾက ျပန္တယ္။ ဒီ (စိတ္) ဒီအက်င့္စ႐ိုက္ေတြေၾကာင့္ လူအမ်ားဟာ ကိုယ့္အားကိုယ့္ကိုးခ်င္ တဲ့စိတ္ေတြ နည္းပါး လာၾကၿပီး၊ စၾကာဝေတးမင္း ျမင္းပ်ံစီးၿပီးလာကယ္မယ့္ေန႔ကိုပဲ စိတ္ကူးယဥ္ေနၾကတယ္လို႔ ခံစားရပါတယ္။
……………………………….

စစ္အာဏာရွင္စနစ္က လြတ္ေျမာက္ေအာင္ (ငါ) တို႔ ဘာလုပ္ရမယ္၊ ဘာေတြလိုအပ္တယ္၊ ဘာေတြ ျပင္ဆင္ရမယ္၊ ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ရမယ္၊ ဘယ္လိုဗ်ဴဟာနဲ႔ အႏိုင္တိုက္မယ္ဆိုတာ ေတြကို စိတ္မဝင္စားၾကဘူး။”လို႔ အစခ်ီၿပီး ေရးထားရင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ေခတ္က မ်ဳိးခ်စ္ေတာ္ လွန္ေရးသမားေတြ ဘာ့ေၾကာင့္လြတ္လပ္ေရးကို အႏိုင္တိုက္ႏိုင္ခဲ့ၾကသလဲ ဆိုတာကို သုံးသပ္ ျပရင္း “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ ႐ိုးသားျဖဴစင္မႈ” တို႔ “ေက်ာင္းသားသမဂၢ”၊ “စုေပါင္းေခါင္းေဆာင္မႈ” ၊ “မွတ္သားစရာနဲ ့သုံးသပ္မႈ” - စတဲ့စတဲ့ ေခါင္းစဥ္ငယ္ေတြနဲ႔ ေရးသားေဖၚျပသြားရာမွာ၊ ဒီ ေဆာင္းပါးထဲမွာ “ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း” ရဲ႕ အခန္းက႑ေတြကိုလဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဦးႏု၊ ဦးရာ ရွစ္၊ သခင္သန္းထြန္း၊ ဂိုရွယ္-စတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ အလ်ဥ္း သင့္သလို တြဲဆက္ယွဥ္စပ္ျပသြားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

“ဦးေပၚဦးေလွ်ာက္ထုံး” ေတြထဲက ဘိုးေတာ္ဘုရားနန္းေတာ္တည္ဖို႔မွာ “ကၽြန္းသစ္”ကိုပါ ေစခ်င္တဲ့ ဦးေပၚဦးက၊ ဘိုးေတာ္ဘုရားရဲ ့ “ပိေတာက္နဲ ့မေကာင္းဘူးလား” “ပ်ဥ္းကတိုးနဲ႔ မ ေကာင္းဘူးလား” ဆိုတဲ့ အေမးေတြကို “ပိေတာက္နဲ႔လဲ ေကာင္းပါတယ္၊ ကၽြန္းလဲ ေကာင္းပါ တယ္” “ပ်ဥ္းကတိုးလဲ ေကာင္းပါတယ္၊ ကၽြန္းလဲေကာင္းပါတယ္” လို႔၊ အျမဲလိုလို သူပါေစ ခ်င္တဲ့ “ကၽြန္း” ကို တြဲတြဲေျပာသြားေလ့ရွိတဲ့ ဦးေပၚဦးေလွ်ာက္ထုံးကို သြားၿပီးအမွတ္ရမိခ်င္ စရာပါပဲ။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာလဲ ေခသူမဟုတ္ဆိုတာ၊ မူကိုအေလးထားတတ္ မိမိကိုယ္ကိုမိမိ ေလးစားတတ္၊ စာအင္မတန္ဖတ္၊ အသိဥာဏ္အား ျမင့္မားသူတ ေယာက္ဆိုတာကို ေပၚလြင္ ေအာင္ေရးသားျပသြားတာလက္ကနဲလက္ကနေတြ႔လိုကရပါတယ္။

သူ႔ေဆာင္းပါးအေပၚ လက္ခံႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့လူလဲ ရွိမယ္။ မႀကိဳက္တဲ့သူ လက္မခံတဲ့ လူလဲ ရွိမယ္။ ဒါ သဘာဝပါပဲ။ လြတ္လပ္စြာ ခံယူႏွစ္သက္ပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ လြတ္လပ္စြာ သေဘာကြဲ လြဲပိုင္ခြင့္အရ ၊ ဘာမွမေျပာလိုပါဘူး။ သူ႔သေဘာသူေဆာင္လိမ့္မယ္လို႔ပဲ သေဘာထားပါ တယ္။ အထူးသျဖင့္ ကေန႔လိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ ့အျပန္အလွန္ေျပာဆိုေနရမွာမ်ဳိး မလုပ္ခ်င္ပါဘူး။ “အဓိက ေပ်ာက္” “ပစ္ကြင္းေပ်ာက္” ၿပီး “အျမႇဳပ္ထပလုံစီရမယ့္ကိစၥမ်ဳိးေတြြ” မလုပ္ခ်င္ပါဘူး။ဒါေပမဲ…

သူ႔ေဆာင္းပါးထဲမွာ က်ေနာ္နဲ႔တိုက္႐ိုက္ပတ္သက္ေနတဲ့အခ်က္ေတြ ပါဝင္ေနေလေတာ့၊ ျပန္ လည္ရွင္းလင္းျပမႈမလုပ္ရင္ အဓိပၸါယ္တမ်ဳိးေပါက္ေစႏိုင္တဲ့အတြက္ လိုအပ္သေလာက္ပဲ က် ေနာ္ျပန္လည္ရွင္းလင္းခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ တိုက္႐ိုက္ပတ္သက္ေနတဲ့အခ်က္ေတြကိုပဲ ေဖၚ ျပရွင္းလင္းသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စာဖတ္သူမ်ားအေနနဲ႔ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သလို လက္ခံသုံးသပ္ သြားၾကမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္နဲ ့ပတ္သက္ေနတဲ့အခ်က္ေတြကေတာ့၊ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက သူ႔ေဆာင္းပါးထဲမွာ ေဟာဒီလိုေဖၚျပထားပါတယ္…
ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ လူထုေဒၚအမာႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ ဆန္႔က်င္ဖက္ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လဲ ရာဇဝင္အခ်က္ အလက္ကိုေရးရာမွာ အာဃာတမရွိ အမွန္အတိုင္းေရးျပခဲ့တယ္။ (မူ) principle ကို အေလး ထားတာကတေၾကာင္း၊ self-respect ဟုေခၚေသာ မိမိကိုယ္ကိုမိမိ ေလးစားတာေၾကာင့္လဲ ျဖစ္ပါတယ္။

သို႔ေသာ္ အသိဥာဏ္စြမ္းအားနဲေသာ လက္ဝဲတယူသန္အခ်ဳိ႕သည္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို မုန္း တာနဲ ့ ရာဇဝင္အခ်က္ေတြကိုပါျပင္ခ်င္ၾကတယ္။

ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးမွာ တိုင္းေတြခြဲၾကေတာ့၊ တိုင္း (၆) မွာ ဗိုလ္ရဲထြတ္က စစ္တိုင္းမွဴး၊ ဦးေက်ာ္ ၿငိမ္းက ႏိုင္ငံေရးမွဴးအျဖစ္ တာဝန္ခြဲေဝခဲ့ၾကပါတယ္။ ( သခင္တင္ျမ ၏ ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရး ဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္တိုင္း(၁ဝ)တိုင္း-စာမ်က္ႏွာ၄၄)

သို႔ေသာ္ ဝင္းတင့္ထြန္းရဲ႕ “အေမွာင္ၾကားက ဗမာျပည္” စာအုပ္မွာ “ဦးဗေဆြ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း သည္ ရန္ကုန္တာဝန္ခံျဖစ္သည္” လို႔ သမိုင္းကို လိမ္ညာေရးခဲ့တယ္၊ (စာမ်က္ႏွာ ၃၅)။ က်ေနာ္ မွတ္မိသေလာက္ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ျပဳစုထုတ္ေဝတဲ့ (လြတ္လပ္ေရးေရႊရတုသဘင္) စာအုပ္ မွာလည္းဤနည္းတူေရးသားခဲ့ၾကတယ္။

ပိုဆိုးတာက ဝင္းတင့္ထြန္းက (စာမ်က္ႏွာ ၃၅ မွာပဲ) “စစ္တိုင္းမ်ား၏ ႏိုင္ငံေရးမွဴးမ်ားမွာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွခ်ည္း ျဖစ္သည္” လို႔လိုရာဆြဲေကာက္ခ်က္ခ်ျပန္တယ္။ ဒီတုန္းက သခင္ခ်စ္ ဟာ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တယ္။ စစ္ၿပီးေနာက္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီေထာင္မွ ကြန္ျမဴနစ္ဘက္ ပါသြားသူျဖစ္တယ္။ ဒီလို ရာဇဝင္အခ်က္အလက္ကို လိမ္ၿပီး ကိုယ္လိုရာဆြဲ ေကာက္ခ်က္ခ်တာတာဝန္မဲ့ေရးသားခ်က္သာျဖစ္တယ္။

ဝင္းတင့္ထြန္းက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းတေယာက္ကိုသာ ကြန္ျမဴနစ္အမ်က္၊ကြန္ျမဴနစ္အၿငိဳးနဲ႔ ရာဇ ဝင္အခ်က္အလက္ကို ျပင္ဆင္တင္ျပခဲ့တာမဟုတ္။ ဖတပလ (ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔ လြတ္လပ္ေရး) အဖြဲ႔ႀကီးကိုဖြဲ႔ၾကေတာ့ အဓိကအင္အားျဖစ္တဲ့၊ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၊ ျပည္သူ႔အေရး ေတာ္ပုံပါတီနဲ႔ ဗမာ့တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေခါင္းေဆာင္ (၃) ဦးစီ၊ ေပါင္း (၉) ဦးပါၿပီး ဗဟိုဦး စီးအဖြဲ႔နဲ႔စတင္ဖြဲ ့စည္းခဲ့တာပါ။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္တင္ျမ၊ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီမွ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ဦးဗေဆြ၊ သခင္ခ်စ္ ၊ တပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း၊ ဗိုလ္လက္်ာ ၊ ဗိုလ္ေနဝင္း တို႔ျဖစ္ၾကပါ တယ္။ ( သခင္တင္ျမ ရဲ႕ ဖက္ဆစ္ေတာ္ လွန္ေရးဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္တိုင္း(၁ဝ)တိုင္း-စာမ်က္ႏွာ၄ဝ)၊

ဤအခ်က္ကို ရာဇဝင္စိတ္ဝင္စားသူတိုင္း သိၾကပါသည္။ သိသင့္ပါသည္။ စာအုပ္ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာတြင္လည္း ေဖၚျပထားၿပီးျဖစ္ပါသည္။ အေရးပါေသာ ရာဇဝင္အခ်က္တ ခ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။

ဒါေပမဲ့ ဝင္းတင့္ထြန္းဟာ သခင္တင္ျမကို ၾကည့္မရ၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သခင္ဗဟိန္း ကို ၾကည္ညိဳစိတ္ေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သခင္တင္ျမအစား သခင္ဗဟိန္းကို ကြန္ျမဴနစ္ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေျပာင္းပစ္ခဲ့ပါတယ္။ (ဝင္းတင့္ထြန္း စာအုပ္စာမ်က္ႏွာ ၃၂ ကိုၾကည့္ပါ) ဒီလို ရာဇဝင္ကိုေရးရာမွာ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္ရာကို တကယ့္အျဖစ္မွန္နဲ ့အစားထိုး လို႔မရသလို၊ လိုရာကိုျဖစ္သလိုမေရးေကာင္းပါ။

အထက္ပါကြင္းစကြင္းပိတ္ထဲကပါအတိုင္းေရးသားထားပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ က်ေနာ့္စာအုပ္ “အေမွာင္ၾကားကဗမာျပည္” စာအုပ္ကိုေဖၚျပၿပီး က်ေနာ့္အေပၚ ေရးသားထားခ်က္ဟာ အဓိကအားျဖင့္ အခ်က္ (၃) ခ်က္ရွိ ပါတယ္။

ပထမအခ်က္က ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ စစ္တိုင္းေတြခြဲေဝၿပီး စစ္တိုင္းမွဴး ႏိုင္ငံ ေရးမွဴးေတြခြဲေဝတာဝန္ခ်ထားသတ္မွတ္ရာမွာ၊ တိုင္း (၆) မွာ ဗိုလ္ရဲထြတ္က စစ္တိုင္း မွဴး၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ႏိုင္ငံေရးမွဴး ဆိုတာ သခင္တင္ျမရဲ႕ စာအုပ္ႀကီးထဲမွာ ပါပါလ်က္နဲ႔ “ဦးဗေဆြ၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းသည္ရန္ကုန္တာဝန္ခံျဖစ္သည္”လို႔ေဖၚျပထားခ်က္။

ဒုတိယအခ်က္က - “စစ္တိုင္းမ်ားရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးမွဴးမ်ား ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွခ်ည္း ျဖစ္သည္” လို႔ လိုရာဆြဲေကာက္ခ်က္ခ်ထားခ်က္။

တတိယအခ်က္က - ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရးအတြက္ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ (၉) ဦးဖြဲ႔ရာမွာ သခင္ တင္ျမအစားသခင္ဗဟိန္းကိုေျပာင္းလဲထည့္သြင္းေရးသားထားခ်က္။

သခင္တင္ျမကို ၾကည့္မရ၍ေသာ္လည္းေကာင္း သခင္ဗဟိန္းကို ၾကည္ညိဳစိတ္ေၾကာင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း ေျပာင္းပစ္ေရးသားတာဟာ လုိရာကို ျဖစ္သလိုေရးသားထားခ်က္။
တို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္ဘာလို႔ဒီလိုေရးသားထားခဲ့သလဲ။

ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း စြပ္စြဲထားသလို လိုရာဆြဲေကာက္ခ်က္နဲ ့အကိုးအကားမဲ့၊ အေထာက္အ ထားမဲ့ တာဝန္မဲ့ေရးသားထားတာလား။ တခ်က္ခ်င္း က်ေနာ္ ျပန္လည္တုန္ ့ျပန္သြားပါ့ မယ္။ အဲဒီလို မတုန္႔ျပန္ခင္မွာ “အေမွာင္ၾကားက ဗမာျပည္” စာအုပ္နဲ ့ပတ္သက္ၿပီး အနည္းငယ္ ေျပာမွျဖစ္မွာကေတာ့၊ “အေမွာင္ၾကားကဗမာျပည္” စာအုပ္ဟာ ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရး ေက် ညာႏိုင္တဲ့ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္မွ ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္အထိကို အတတ္ႏိုင္ဆုံး အက်ဥ္းရုံးေဖၚျပထား တဲ့စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ “အေမွာင္ၾကားက ဗမာျပည္” ဆိုတဲ့ အမည္ကို ေပးထားရုံမက၊ (အနီးေခတ္ ဗ မာျပည္ႏိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမႈသမိုင္းအက်ဥ္း ၁၉၄၈ - ၂ဝဝဝ ) လို႔လဲ ေဖၚျပထားခဲ့ပါတယ္။ ဆိုလိုတာက ၁၉၄၈ ကေန ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္အထိအတြင္း အနီးေခတ္ႏိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမႈ သမိုင္း ကိုပဲအက်ဥ္းရုံးေဖၚျပသြားႏိုင္ဖို႔ေဇာင္းေပးေရးသားထားတာျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီမွာ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ကို စၿပီးဖြင့္မယ္ဆိုရင္ကိုပဲ လြတ္လပ္ေရးနဲ ့ဖြားဖက္ေတာ္လိုျဖစ္ခဲ့ရ တဲ့ “ျပည္တြင္းစစ္” ကို ေဖၚက်ဴးေရးသားရပါေတာ့မယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ကို ဘယ္သူစသလဲ၊ ဘာ့ ေၾကာင့္ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ခဲ့ရသလဲ-ဆိုတာေတြကို ေဖၚျပရာမွာ၊ အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ ေရွာင္ တခင္ျဖစ္ေပၚလာၾကတာမဟုတ္၊ အေၾကာင္းရင္းခံေတြ ရွိၾကတယ္၊ အဲဒီ အေၾကာင္းရင္းခံ ေတြကိုလဲ သိျမင္ႏိုင္ဖို႔၊ သမိုင္းေနာက္ခံကားခ်ပ္ေတြနဲ႔ ယွဥ္တြဲ ဆက္ စပ္ၾကည့္ဖို႔လိုတယ္-ဆိုၿပီး၊ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္မတိုင္ခင္ (၁ဝ) ႏွစ္တာေလာက္အေၾကာင္းကို မလႊဲမေရွာင္သာ ေနာက္ခံ ကားခ်ပ္ကိုေဖၚျပခဲ့ရပါတယ္။

၁၉၄၈-၂ဝဝဝ ႏိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမႈ သမိုင္းတခုလုံးကိုေတာင္ အက်ဥ္းအျဖစ္ပဲ ေရးသားခဲ့ ရာမွာ၊ အဲဒီရဲ႕ အဦးအစျဖစ္တဲ့ ေနာက္ခံကားခ်ပ္ (၁ဝ) ႏွစ္တာဟာ အက်ဥ္းရဲ႕အက်ဥ္း သဖြယ္ပဲခ်ဳပ္ ၿပီးေရးသားခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခု ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းရဲ႕ က်ေနာ္နဲ႔ပတ္ သက္ၿပီး ေရးသားထား ခ်က္မ်ားဟာ အဲဒီအက်ဥ္းထဲကမွ “ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး” နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့အခန္းက႑ထဲက အခ်က္ (၃) ခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အက်ဥ္းရဲ႕ အက်ဥ္းထဲ ကမွ တခန္းတ႑ပါ အခ်က္ (၃) ခ်က္ ပဲျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ အက်ဥ္းဆုံး အက်ဥ္းရုံး ေဖၚျပထားခ်က္ေတြထဲက အတိုခ်ဳပ္ၿပီးေရးထား တာျဖစ္ေပမဲ့၊တခ်က္ခ်င္းက်ေနာ္ျပန္လည္ရွင္းလင္းသြားပါ့မယ္။

ပထမဆုံးအခ်က္၊ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ တိုင္း(၆) မွာ ဗိုလ္ရဲထြတ္က စစ္တိုင္း မွဴး၊ ႏိုင္ငံေရးမွဴးက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း-လို႔ သခင္တင္ျမရဲ ့ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးဌာနခ်ဳပ္ ႏွင့္ တိုင္း (၁ဝ)တိုင္းမွာ ေဖၚျပထားပါလ်က္နဲ႔ က်ေနာ္က “ဦးဗေဆြနဲ႔႔ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ရန္ကုန္ တာဝန္ခံ ျဖစ္ပါတယ္”လို႔ဘာ့ေၾကာင့္ေရးသားေဖၚျပခဲ့တာလဲ။

က်ေနာ္က အမွန္ကိုပဲ ေဖၚျပခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ စာရင္းထဲသာပါခဲ့ၿပီး၊ အမွန္က ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြင္း ဘယ္စစ္တိုင္းကိုမွ သြားေရာက္ခဲ့ျခင္းမရွိလို႔ပါပဲ။ ဘိုဘိုေက်ာ္ ၿငိမ္းက သခင္တင္ျမရဲ႕ စာအုပ္ထဲကကို ကိုးကားျပခဲ့ၿပီး၊ က်ေနာ္က သခင္တင္ျမစာအုပ္ကို ကိုးကားခဲ့ျခင္းမရွိပါဘူး။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ေရွ႕တန္းက ပါဝင္တိုက္ခိုက္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဗိုလ္မွဴး ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာရဲ႕ေရးသားေဖၚျပခ်က္ေတြကိုအဓိကထားကိုးကားခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာက…
“ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းမွာ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ဘယ္စစ္တိုင္း ဘယ္ေနရာကိုမွ တာဝန္မ ယူခဲ့၊ ပထမတိုင္း (၄) ႏိုင္ငံေရးမွဴးတာဝန္လ်ာထားရာကိုလဲ မသြား၊ ေနာက္ တိုင္း (၆) ႏိုင္ငံေရး မွဴးတာဝန္ကိုလဲ သြားမယူဘဲ၊ တေနရာ လုံျခဳံရာတြင္ မိမိဘာသာ ပုန္းခိုေနၿပီး၊ ရန္ကုန္မွ ဂ်ပန္ တပ္မ်ားဆုတ္ခြါၿပီးေတာ့မွ ရန္ကုန္တိုင္း ကိုဗေဆြထံ သြားပူးေပါင္း ေနခဲ့သည္။” လို႔ေဖၚျပခဲ့ တာရွိပါတယ္။

မွတ္ခ်က္ (၂) ဆိုၿပီးေဖၚျပရာမွာ၊ တိုင္း (၆) တာဝန္က်ေသာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို တိုင္း (၆) မပို႔ေတာ့ပဲ၊ ရန္ကုန္တြင္ ကိုဗေဆြႏွင့္ တြဲဖက္တာဝန္ေပးသည္။ လို႔လဲ ေရးသားထားတာ ရွိပါတယ္။ (ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္းေက်ာ္ေဇာရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ေရးအတၱဳပၸတၱိ - စာမ်က္ႏွာ ၈ဝ) ကို ၾကည့္႐ႈ႕ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလို အခ်က္အလက္ေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္က “ဦးဗေဆြနဲ႔ ဦး ေက်ာ္ၿငိမ္း ကရန္ကုန္တာဝန္ခံျဖစ္ပါတယ္လို႔ေရးသားတာပါ။

ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာရဲ႕ ေဖၚျပထားခ်က္၊ မွတ္ခ်က္ (၄) ဆိုတာမွာဆိုလ်ွင္- ၁၉၅၂ ခုႏွစ္ က အဂၤလန္ လန္ဒန္ၿမိဳ႕မွာ လွည့္လည္ေလ့လာေရးအဖြဲ႔အျဖစ္နဲ႔ အတူခရီးသြားရစဥ္ က်ေနာ္ (ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ) ဦးစီးတဲ့ တိုင္း (၄) ကို ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ပထမႏိုင္ငံေရးမွဴးတာဝန္ က်တာကို ဘာ့ ေၾကာင့္မလာသလဲလို ့ေမးၾကည့္ရာမွာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ခင္ဗ်ားႀကီးကိုေၾကာက္လို႔ မလာတာ လို႔ခပ္ေျပာင္ေျပာင္ပဲေျဖခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတာေတာင္ေရးသားထားပါတယ္။

“အဓိပၸါယ္မွာ က်ေနာ္တို႔က ဂ်ပန္ကို ဖိတိုက္ရင္ ဂ်ပန္က က်ေနာ္တို႔ကို ျပန္တိုက္မည္။ ထိုဒဏ္ကို သူမခံႏိုင္လို႔မလာသည့္သေဘာ ျဖစ္သည္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းမွာ အနာမခံလိုေသာ ႏိုင္ငံေရးအေခ်ာင္သမားႀကီးျဖစ္သည္ကိုသိႏိုင္ေပသည္။” လို႔ေတာင္ ရွင္းရွင္း လင္းလင္းေဖၚျပ ထားတာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္းေက်ာ္ေဇာရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ေရးအတၱဳပၸတၱိ-စာမ်က္ႏွာ-၈၁) ထဲမွာပဲတဆက္တစပ္တည္းဖတ္႐ႈ႕ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ အမုန္းကိုသာ အဓိက ထား ေရးရမယ္ဆိုရင္-အဲဒီလိုအခ်က္အလက္ေတြကိုပါ က်ေနာ္ ရွာေဖြေရးထည့္လိုက္မွာ ျဖစ္ ပါတယ္။အခုက်ေနာ္အတိုခ်ဳပ္ပဲေရးျပခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

ဒုတိယအခ်က္၊ “စစ္တိုင္းမ်ားရဲ ့ႏိုင္ငံေရးမွဴးမ်ားက ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွခ်ည္းျဖစ္သည္” လို႔ ေရးသားခ်က္၊ လိုရာဆြဲ ေကာက္ခ်က္ခ်ထားခ်က္ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးလဲ က်ေနာ္ရွင္းျပႏိုင္ ပါတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္ေရးခဲ့တဲ့ အတိုခ်ဳပ္ၿပီး ေရးခဲ့ တာအမွန္ကအဲဒီစာမ်က္ႏွာ(၃၅)မွာ…

“စစ္တိုင္းမ်ားရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကခ်ည္းျဖစ္ၿပီး၊ စစ္ ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဗမာ့တပ္မေတာ္ကခ်ည္းျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းအလိုက္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္း ေဆာင္ေတြဟာ သခင္စိုး၊ သခင္ဗဟိန္း၊ သခင္ခ်စ္၊ သခင္ဗသိန္းတင္၊ သခင္ တင္ထြန္း၊ သခင္ တင္ျမ၊ ကိုစံညြန္႔တို႔ျဖစ္ၾကၿပီး စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဗိုလ္ေမာင္ ေမာင္၊ ဗိုလ္ေစာၾကာဒိုး၊ ဗိုလ္ေနဝင္း၊ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ၊ ဗိုလ္တင္ထြန္း။ ဗိုလ္ရဲထြတ္၊ ဗိုလ္မွဴး ေအာင္၊ ဗိုလ္မွဴးဗထူး၊ ဗိုလ္ခင္ညိဳ တို႔ျဖစ္ၿပီး တိုင္း(၂) တိုင္း (၄)ဆက္သြယ္ေရးတာဝန္ခံ က ဗိုလ္လက္်ာျဖစ္ပါတယ္လို႔ေရးခဲ့တာပါ။အဲဒီေတာ့…

အဲဒီႏိုင္ငံေရးမွဴးေတြကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ပါ။ အကုန္လုံးဟာ သခင္ခ်စ္ကလြဲၿပီး အဲဒီတုန္းက ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကခ်ည္းမဟုတ္လား။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက ကပ္လုံးေထာက္လုံးအျဖစ္ေထာက္ျပ ခ်င္တဲ့ သခင္ခ်စ္ ကိုယ္တိုင္ပင္လွ်င္ ျပန္ၾကည့္ပါ။ အဲဒီလို တာဝန္ခြဲၾကတဲ့ မတ္လဆန္းက အထိပဲ “ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီ” ဆိုင္းဘုတ္နဲ႔ျဖစ္ေနၿပီး၊ ေမလဆန္း ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဌာန ခ်ဳပ္ ဗားကရာမွာ ဖြင့္လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဝင္အျဖစ္ အတိအလင္း ေျပာင္း လဲေဖၚျပလိုက္တယ္ မဟုတ္လား။ ေသတဲ့အထိလဲ ကြန္ျမဴနစ္ႀကီးအျဖစ္ ျပတ္ျပတ္သားသား ေဖၚျပသြားခဲ့ၿပီး တပါတီလုံးရဲ႕ အတြင္းေရးမွဴးႀကီးအျဖစ္ နဲ႔ေတာင္ ရပ္တည္ေဖၚျပသြားခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္ အတိုခ်ဳပ္အျဖစ္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီကခ်ည္းလို႔ေဖၚျပခဲ့မိတာဟာ ဘိုဘို ေက်ာ္ၿငိမ္းေျပာသလို ႀကီးက်ယ္တဲ့ လိုရာဆြဲ ေကာက္ခ်က္ႀကီးပါလား။ ႏိုင္ငံေရးမွဴးေတြထဲမွာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ဘယ္မွမသြား၊ သခင္ခ်စ္ကလြဲလို႔ က်န္ႏိုင္ငံေရးမွဴးေတြအားလုံးဟာ ကြန္ျမဴနစ္ ေတြခ်ည္းျဖစ္ေနေတာ့ (သခင္ ခ်စ္ေတာင္ မၾကာမတင္အတြင္း ကြန္ျမဴနစ္အျဖစ္တိတိလင္း လင္းခံယူလိုက္ေတာ့)၊ ဒါ အေတာ္ႀကီးက်ယ္တဲ့ လိုရာဆြဲ ေကာက္ခ်က္ႀကီးဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့ မလား။

တတိယအခ်က္၊ ဖတပလ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ (၉) ဦးမွာ သခင္တင္ျမအစား သခင္ဗဟိန္းကို ကြန္ျမဴနစ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေျပာင္းပစ္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္၊ ဝင္းတင့္ထြန္းဟာ သခင္ တင္ျမကို ၾကည့္မရ၍ေသာ္၎၊ သခင္ဗဟိန္းကို ၾကည္ညိဳစိတ္ေၾကာင့္ေသာ္၎၊ သခင္ တင္ျမ အစား သခင္ဗဟိန္းကို အစားထိုးေျပာင္းပစ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ကိစၥအေပၚမွာလဲ က်ေနာ္ ရွင္းလင္းျပ ႏိုင္ပါတယ္။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းက သူ႔အတၱေနာ္မတိနဲ႔ ကိုက္ညီေနတဲ့ သခင္တင္ျမရဲ႕ “တိုင္းႀကီး (၁ဝ)တိုင္း”ကိုပဲကိုင္ၿပီးတဖက္သတ္ေျပာဆိုေနတာျဖစ္တယ္။

ဟုတ္ပါတယ္ … က်ေနာ္ သခင္ဗဟိန္းကို ၾကည္ညိဳတယ္ဆိုတာ၊ သခင္တင္ျမကို ၾကည့္ မရဘူး မႀကိဳက္ဘူးဆိုတာ အမွန္ပါပဲ။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကိုလဲ က်ေနာ္ မႀကိဳက္တာ အမွန္ပါ ပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီလိုေၾကာင့္ အဲဒီအခ်က္ေတြကိုကိုင္စြဲၿပီး ေရးခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ သခင္တင္ ျမစာအုပ္ကိုလဲ က်ေနာ္ မကိုးကားခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေရးသားခ်က္အတြက္ က်ေနာ္ကိုး ကားခဲ့တဲ့ “က်မ္းကိုးစာရင္း”ကိုလဲ စာအုပ္ထဲမွာ ထည့္သြင္းေဖၚျပထားရာမွာ၊ သခင္တင္
ျမရဲ႕ အဲဒီတိုင္းႀကီး (၁ဝ) တိုင္း မပါပါဘူး။ အဲဒီ အခ်က္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္ကိုးကား ခဲ့တာက သခင္ႀကီးေတြစုစုေပါင္း ရာဂဏန္းေလာက္ပါဝင္ၿပီး အဆင့္ဆင့္ေသာ ေကာ္မီ တီေတြဖြဲ႔ၿပီး အထပ္ထပ္ေရးသားခဲ့ၾကတဲ့ “တို႔ဗမာအစည္းအရုံးသမိုင္းျပဳစုေရးအဖြဲ႔” က ျပဳစုထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ “တို႔ဗမာအစည္းအရုံးသမိုင္း”ပါအခ်က္အလက္အရေရးခဲ့တာပါ။

အဲဒီ တို႔ဗမာအစည္းအရုံးသမိုင္းႀကီးဟာ ပထမတြဲ၊ ဒုတိယတြဲ ႏွစ္တြဲရွိပါတယ္။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္က ထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းလဲ မေသေသးဘူးလို႔ထင္ပါတယ္။ ဦးသိန္းေဖ ျမင့္လဲ ရွိေနေသးရုံမက အဲဒီသမိုင္း ျပဳစုေရးအဖြဲ႔ထဲက တေနရာမွာ ပါဝင္ေနပါတယ္။ အခု လက္ရွိ ဝါရင့္ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီးမ်ားအဖြဲ႔က သခင္သိန္းေဖ၊ သခင္ သိန္းေမာင္ႀကီးတို႔သာမက ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ပါဝင္ခဲ့ၾကတဲ့ သခင္ႀကီးေတြလဲ ေတာ္ေတာ္ပါပါတယ္။ အဲဒီ “ဒို႔ဗမာ အစည္းအရုံးသမိုင္း” ဒုတိယတြဲ စာမ်က္ႏွာ (၅၈ဝ) မွာ “ေျမေအာက္ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး တပ္ေပါင္းစုႀကီးဖြဲ႔စည္းျခင္း”ဆိုတဲ့အခန္းမွာေဟာဒီလိုေရးထားပါတယ္။…

“ပထမဆုံး လွ်ဳိ႕ဝွက္တပ္ေပါင္းစုအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႀကီးတြင္ ဗမာ့တပ္မေတာ္၊ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္ ျပည္သူ ့ အေရးေတာ္ပုံပါတီတို႔မွ ကိုယ္စားလွယ္သုံးဦးစီ ပါဝင္ၾကသည္။ ပထမဆုံး ဖက္ ဆစ္တိုက္ ဖ်က္ေရးျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ-
၁။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ၂။ ဗိုလ္လက္်ာ၊ ၃။ ဗိုလ္ေနဝင္း၊ ၄။ သခင္စိုး၊ ၅။ သခင္ဗဟိန္း၊ ၆။ သခင္သန္းထြန္း၊ ၇။ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ၈။ ကိုဗေဆြ၊ ၉။ သခင္ခ်စ္-တို ့ျဖစ္ၾကသည္။”
တဲ့။

အဲဒီတုန္းက သခင္တင္ျမတို႔လဲ မဆလမွာလား ဘယ္မွာလဲမသိ၊ ေနရာေကာင္းေကာင္း ရၿပီး အျပင္မွာ ရွိေနေသးတဲ့အခ်ိန္လို႔ေျပာရမွာပါ။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ ပထမအႀကိမ္ ေသာင္းနဲ႔ ခ်ီထုတ္ ေဝထြက္ေပၚလာခဲ့ရာမွာ အခ်က္အလက္မွားေနတယ္လို႔လဲ ေျပာသံထြက္လာတာ မၾကားခဲ့ရ ဖူးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သခင္တင္ျမတေယာက္တည္းေရးတာထက္၊ သခင္ေတြ ရာနဲ႔ခ်ီေရးထား တဲ့ အဲဒီစာအုပ္ပါအခ်က္အလက္ကို က်ေနာ္ကိုးကားေရးသားခဲ့တာ ျဖစ္သလို၊ အဲဒီအခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေနာက္ထပ္ကိုးကားမိခဲ့တဲ့ အေထာက္အထား စာ အုပ္တအုပ္လဲ ရွိပါေသးတယ္။

တကၠသိုလ္မ်ားသမိုင္းသုေတသနဌာနက ဒုတိယညႊန္ၾကားေရးမွဴး ဦးျမဟန္ ရဲ႕ “ကိုလိုနီ ေခတ္ ျမန္မာ့သမိုင္းအဘိဓါန္” စာအုပ္ပါ။ ၁၉၈၁ က ပထမအႀကိမ္အျဖစ္ ထုတ္ေဝခဲ့ၿပီး၊ ၁၉၉၉ မွာ တတိယအႀကိမ္ ထပ္ထုတ္ပါတယ္။ ေဒါက္တာသန္းထြန္းတို႔အမွာ ေရးသား ထားၾကတဲ့ စာအုပ္ပါ။ အဲဒီ “ျမဟန္” ရဲ႕ “ကိုလိုနီေခတ္ ျမန္မာ့သမိုင္းအဘိဓါန္” ထဲမွာလဲ စာမ်က္ႏွာ(၁ဝ၄) မွာ၊ “ဖတပလ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ဝင္မ်ား” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစည္းနဲ႔ သီးသန္႔ ေဖၚျပထားရာမွာ ေဟာဒီလို ေရးသားထားပါတယ္။

ဖတပလဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ဝင္(၉)ဦး…..
၁။ သခင္စိုး၊ ၂။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ၃။ သခင္သန္းထြန္း၊ ၄။ ကိုဗဟိန္း၊ ၅။ဗိုလ္လက္်ာ၊ ၆။ ဗိုလ္ေနဝင္း၊၇။သခင္ခ်စ္၊၈။ကိုဗေဆြ၊၉။ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းဆိုၿပီးျဖစ္ပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ အဲဒီစာအုပ္ ႏွစ္အုပ္ပါ အခ်က္အလက္ကို အေထာက္အထားျပဳၿပီး၊ က်ေနာ့္ရဲ႕ “အေမွာင္ၾကားက ဗမာျပည္” စာအုပ္မွာ အဲဒီအခ်က္အလက္ကို ေရးသားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္းထင္သလိုသခင္တင္ျမကိုၾကည့္မရလို႔ မလိုတမာေျပာင္းလဲေရးသားခဲ့ျခင္း မ ဟုတ္ပါ။ အဲဒီစာအုပ္ (၂) အုပ္ကိုလဲ ဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း ရွာေဖြတိုက္ဆိုင္ ဖတ္႐ႈ႕ၾကည့္ဖို႔ လိုပါလိမ့္ မယ္။

သမိုင္းကိုေရးၾကတဲ့အခါမွာ၊ သမိုင္းမွာ ျဖစ္ခဲ့ပ်က္ခဲ့တဲ့အရာကိစၥေတြဟာ မ်ားေသာအား ျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ မမီ မေတြ႔လိုက္ရဖူးတဲ့ကိစၥေတြက အမ်ားစုႀကီးျဖစ္တဲ့အတြက္၊ အကိုးအ ကားျပဳ ေရးသားၾကတဲ့အခါမွာ ကြဲလြဲမႈေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ က်ေနာ့္စာအုပ္မွာ က်ေနာ္ မွီျငမ္းကိုး ကားခဲ့တဲ့ “က်မ္းကိုး” စာရင္းကိုလဲ ေဖၚျပထားၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ အမွာစာမွာလဲ “ခၽြတ္ယြင္းမႈ၊ တိမ္းေစာင္းမႈ၊ လစ္ဟာလိုအပ္မႈမ်ားအေပၚေဝဖန္အၾကံေပးၾကမႈမွန္သမွ်ေလးစားစြာႀကိဳဆိုရင္း၊ ေနာင္ ပိုမိုျပည့္စုံေအာင္ ႀကိဳးပမ္းျဖည့္ဆည္းသြားပါ့မယ္၊” လို႔ ႐ိုး ႐ိုးသားသား ပန္ၾကားထားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။

သမိုင္းဆိုတာ ညာလို႔မရသလို၊ ညႇာလို႔လဲမရပါဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာ အဓိကပစ္ကြင္း ေမွးမွိန္သြား ေစႏိုင္မယ့္ အျငင္းအခုန္မ်ဳိးေတြ မလုပ္ခ်င္ပါဒါေလာက္ဆိုရင္ လုံေလာက္ၿပီလို႔ ထင္ပါတယ္။

(ဝင္းတင့္ထြန္း)
၁၂- ၁၂- ၂ဝ၁ဝ

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္>>>

ျပန္ေခါက္ထားခဲ့ပါ>>>