ဦးဂင္ႀကီး: 7/1/08

Tuesday, July 29, 2008

ရွစ္ေလးလံုးအေမြေတြကို ကာကြယ္ၾကရမယ္။(ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း)

နအဖရဲ႕လမ္းျပေျမပံုဟာ (၇) ခ်က္လို႔ ဆိုေပမယ့္ ေရးမထားတဲ့ အခ်က္တခ်က္ရွိေနတာကို သတိ ထားမိၾကသလား မသိပါ။ အဲဒါကတ ျခားမဟုတ္ပါ၊ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို ဇီ၀ိန္ခ်ဳပ္ေစ ေရးျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ သူတို႔ရဲ႕ လက္ရာမေပၚဘဲ ဇီ၀ိန္ခ်ဳပ္ေစေရး ျဖစ္ပါတယ္။သူတို႔ရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒထဲက “ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား” ဆိုတဲ့ အခန္းမွာ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြကို အခ်ိန္မေရြး အေရးယူ ဖ်က္သိမ္းႏိုင္ ေအာင္ အခ်က္အလက္ေတြ ဖန္တီးထားပါတယ္။ အဲဒီမွာပါတဲ့ အင္မတန္ေ၀၀ါးတဲ့ စာပုိဒ္ေတြက ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြကို ေတာက္ေလွ်ာက္ ၿခိမ္းေျခာက္ေနမွာ မလြဲ ပါဘူး။ ဥပမာျပရရင္ “စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီကို လက္ခံက်င့္သံုးရမည္” ဆိုတာမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။တကယ္က ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒထဲမွာ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားရယ္လို႔ တခန္းပါေနတာကိုက အေတာ့္ကို ဆန္းေနတာပါ။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီအခန္းမွာပဲ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြဟာ “(က) လြတ္လပ္စြာ စည္း႐ံုးခြင့္ရွိသည္။ (ခ) ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ ရွိသည္” လို႔ ေရးထားပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးပါတီတရပ္ဟာ ဒါပဲလုပ္ႏိုင္သလားလို႔ ေမးစရာျဖစ္လာပါတယ္။
ကိုယ္ယံုတာကို ေဟာေျပာ၀ါဒျဖန္႔ခြင့္ မရွိဘူးလား။ သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္ ထုတ္ပိုင္ခြင့္ မရွိဘူးလား။ လွည့္လည္ဆႏၵျပဖို႔ စည္း႐ံုးလႈပ္ရွားခြင့္ မရွိဘူးလား။ ေမးစရာေတြ အမ်ားႀကီးျဖစ္ေနပါတယ္။ နအဖ လိုလားတဲ့ ပါတီအဖြဲ႕အစည္းဆိုတာ တစညလို “စစ္သားကဲ့သို႔ စည္းကမ္းရွိ၍ စစ္သားကဲ့သို႔ နာခံ” တဲ့ ပါတီမ်ိဳးသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေန႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ လုပ္ေနတာေတြဟာ သူတို႔ ဖြဲ႕စည္းပံုဥပေဒနဲ႔ မညီၫြတ္ဘူးလို႔ အခ်ိန္မေရြး အျပစ္ရွာႏိုင္တယ္ဆိုတာ ေမ့လို႔မျဖစ္ပါဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို တားဆီးပိတ္ ပင္ဖို႔ တိုက္႐ိုက္ရည္ရြယ္ၿပီး သတ္မွတ္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲဆိုတဲ့ အ ခန္းလိုဟာကေတာ့ ေျပာေနစရာေတာင္ မလိုပါဘူး။ ကေလးဆန္လိုက္ေလလို႔သာ မွတ္ခ်က္ခ်ရမယ့္ဟာမ်ိဳးပါ။

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္>>>

Wednesday, July 23, 2008

ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္...(ၿငိမ္းေဝ)

(၁၉၆၄ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၂၃ ရက္ေန႔တြင္ အသက္ ၈၉ ႏွစ္အရြယ္၌ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္ခဲ့သည့္အတြက္ ၄၄ ႏွစ္ေျမာက္ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း ေအာက္ေမ့ဖြယ္ အခါသမယတြင္ ဂုဏ္ျပဳသည့္ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါသည္။)

သခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္ကို ေလ့လာတဲ့အခါ ဆရာႀကီးသခင္ ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရတဲ့ သမိုင္းေရးေခတ္ကာလ အမ်ဳိးမ်ဳိးကို အေျခခံထားၿပီး ေလ့လာသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္္း ျဖတ္သန္းႀကီးျပင္းလာခဲ့ရတဲ့ သမိုင္းေရးေခတ္ကာလေတြကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။

(က) ၁၉၀၀ ျပည့္ႏွစ္လြန္ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ ႏိုးၾကားစကာလ

(ခ) ၁၉၂၀ ခုႏွစ္ ၀န္းက်င္ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္မ်ား အႏိုးၾကားဆံုးကာလ

(ဂ) ၁၉၄၀ - ျပည့္ႏွစ္၀န္းက်င္ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈကာလ

(ဃ) ၁၉၄၈ ခုႏွစ္အလြန္ လြတ္လပ္စ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ဒီမိုကေရး ႀကိဳးပမ္းမႈကာလ

ကဗ်ာဆရာ၊ စာေရးဆရာ၊ သတင္းစာဆရာေတြဟာ သူတို႕ျဖတ္သန္းရတဲ့ ေခတ္ကာလအသီးသီးနဲ႕ တနည္း မဟုတ္တနည္း ပါ၀င္ပါတ္သက္ေနမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းဟာလည္း ကဗ်ာဆရာ၊ သတင္းစာဆရာ၊ စာေရးဆရာတဦးျဖစ္တာမို႔ အထက္က က်ေနာ္တင္ျပခဲ့တဲ့ ေခတ္ကာလ ၄ ခုအတြင္း မလြဲမေသြ ပါ၀င္ပတ္သက္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ အဲဒီေခတ္ကာလ ၄ ခုအတြင္း ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈိင္း ဘယ္လို ရပ္တည္ခဲ့သလဲ။ ဘယ္လိုပါ၀င္ပါတ္သက္ခဲ့သလဲ။

(က) ၁၉၀၀ ျပည့္ႏွစ္၀န္းက်င္ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ ႏိုးၾကားစကာလ

၁၉၀၀ ျပည့္၀န္းက်င္ကာလဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံ၊ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕လက္ေအာက္ တႏိုင္ငံလံုး အၿပီးအပိုင္ ေရာက္ရွိခဲ့ရတဲ့ ၁၈၈၅ - ခုႏွစ္ကစၿပီးတြက္ရင္ ကၽြန္္သက္ ၁၅ ႏွစ္ၾကာ ကာလျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ဘ၀ကိုစၿပီး ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ကစလို႔ ျမန္မာတမ်ဳိးသားလံုးရဲ႕ ခုခံေရးစစ္ပြဲေတြကို ၁၀ ႏွစ္တာကာလအတြင္း အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕ေတြဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၃ ဦး ကြပ္ကဲတဲ့ စစ္အင္အား ၃၅၀၀၀ ကို အသံုးျပဳၿပီးမွ ႏွိမ္နင္းခဲ့ရပါတယ္။

ကၽြန္ဘ၀ကိုေရာက္ရွိၿပီး ၁၀ ႏွစ္၊ ၁၅ ႏွစ္အထိ ခုခံေရးတိုက္ပြဲေတြ အရွိန္မေသ

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္>>>

Wednesday, July 16, 2008

သတင္းေထာက္တဦးရဲ႕ ရင္ဖြင့္သံ … လပြတၱာျမင္ကြင္း

ေအာင္သက္ဝိုင္း/ လပြတၱာ(ဧရာဝတီမဂၢဇင္းမွ)

က်ေနာ္အခု လပြတၱာကျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အင္တာနက္ဆိုင္ကိုတန္း၀င္လာတာပါ။ အေျခ အေနေတြက အစိုးရေျပာသလို လုံး၀မ ဟုတ္ဘူးဗ်။ ေတာ္ေတာ္ကိုဆိုးတယ္။ အရင္တုန္းက ဒုကၡသည္ေတြက စခန္းေတြမွာဒုကၡခံရတယ္။ အခု ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ျပန္ၿပီး ဒုကၡခံရ တယ္။ ကိုင္းေသာင္၊ ကညင္ကုန္း၊ ေရြး၊ ျပင္စလူ ရြာေတြေရာက္ခဲ့တယ္။ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအ တြက္္ဆိုၿပီး လုပ္အားဝင္ေပးခိုင္းတာ အႀကီးအက်ယ္ပဲ။
“မင္းတို႔ ရပ္ရြာေတြ ျပန္လည္ထူေထာင္ဖို႔ ငါတို႔စစ္သားေတြက ေရာက္လာတာ။ မင္းတို႔တေတြ ငါတို႔နဲ႔ ပူးေပါင္းလုပ္” ဆိုၿပီး လုပ္အားေပး ခိုင္းတာပဲ။ ႐ိုက္တာ၊ ႏွက္တာေတြလည္း ရွိတယ္။ ၃မိုင္၊ ၅မိုင္နဲ႔ ရတနာဒီပ ကစားကြင္းကေနရေသးတဲ့ ဒုကၡသည္ေ တြအမ်ားႀကီးလုပ္ အားေေပးအခိုင္းခံေနရတယ္။ သူတို႔က လုံး၀မျပန္ခ်င္ၾကဘူး။ လုပ္အားေပးမလိုက္ရင္ စခန္းက ေမာင္းထုတ္မယ္ဆိုလို႔သာ လုပ္အားေပး လုိက္ၾကရတာ။ စခန္းေတြကို ၾသဂုတ္ ၅ ရက္ေန႔ ေနာက္ဆံုးထားၿပီး ဖ်က္မယ္၊ မျပန္ရင္ အၾကမ္းဖက္မယ္လို႔သတိေပးထားတယ္။
ကုလသမဂၢကို သိပ္အထင္မႀကီးနဲ႔ဗ်ိဳ႕။ သူတို႔ေတြက လူထုနဲ႔တသားတည္းမျဖစ္ဘူး။ ေဒၚလာ ရလို႔အလုပ္လာလုပ္ေနၾကတာ။ ဒုကၡသည္ေတြ အရမ္းအခက္အခဲျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ သိတာေတာင္ သတင္းမထုတ္ျပန္ေပးၾကဘူး။ အစိုးရၿငိဳျငင္မွာ အရမ္း ေၾကာက္ေန ၾကတယ္။ သူတို႔ေတြက အေျခအေနကိုအၿမဲထိေတြ႕ေနရတာ။ သိတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ေဒၚလာရေနတဲ့ လုပ္ငန္းေေတြ ရပ္သြားမွာစိုးလို႔ သိရဲ႕ သားနဲ႔ မသိလုိက္ မသိဘာသာ မ်က္လုံးစုုံံ မွွိတ္ေနၾက တာ။

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္>>>

Tuesday, July 15, 2008

နအဖရဲ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအေပၚ သူတို႕ရဲ့အျမင္

ဦးေအးသာေအာင္ (အတြင္းေရးမွဴး၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳ ေကာ္မတီ - စီအာပီပီ)

ေမး။ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အန္ကယ္တို႔အေနနဲ႔ ဘယ္လို သေဘာထား ရွိပါသလဲ ခင္ဗ်။

ေျဖ။ ဒါေတြကို အန္ကယ္တို႔အေနနဲ႔ လက္မခံပါဘူး။ ဆႏၵခံယူပြဲေရာ၊ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲေရာကို လက္မခံႏိုင္ပါဘူး။
ေရြးေကာက္ပြဲကိုလည္း ဝင္မွာ မဟုတ္ဘူး။

ေမး။ ဘာေၾကာင့္ လက္မခံႏိုင္တာလဲခင္ဗ်။

ေျဖ။ အဓိကကေတာ့ နအဖရဲ့ လမ္းျပေျမပံု ၇ ဆင့္မွာ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု ဥပေဒ ေရးဆြဲတာ၊ အေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲတဲ့ အႏွစ္သာရ၊ အဓိကအားျဖင့္ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ အားလံုးဟာ ၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီကို အဓိက မထားဘူး၊ အေလးအနက္ မထားဘူး။ နအဖက တဖက္သတ္လုပ္ေနတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒါ့အျပင္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒမွာ တပ္မေတာ္က ၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္းကို ယူထားတဲ့အျပင္ ႏုိင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈ အခန္းက႑မွာ ပါရမယ္ဆိုတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္၊ အဓိကအေနနဲ႔ (၁) ဒီဖြဲ႔စည္းပံုမွာ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံျဖစ္ဖို႔ ဦးတည္တာ မဟုတ္ဘူး။ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ အခြင့္အေရးကိုလည္း ေဖာ္ေဆာင္မယ့္ ဖြဲ႔စည္းပံု မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ လက္မခံဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ဒီ ဖြဲ႔စည္းပံုကို ျပည္သူလူထုနဲ႔ တြဲၿပီးေတာ့ ဆႏၵခံယူပြဲနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔လည္း လက္မခံဘူး၊။ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ လက္မခံႏိုင္ဘူး။ ဒါပဲ။

စီအာပီပီ က အစည္းအေဝး မေခၚတာ ၾကာၿပီ။ စီအာပီပီ ရဲ့ သေဘာထားကို ေျပာတာထက္ အန္ကယ္ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ သေဘာထားကို ေျပာတာ။ စီအာပီပီ က မူလ သေဘာထားကေတာ့ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရမယ္။ ျပည္သူလႊတ္ေတာ္ကို ေခၚေပးရမယ္။ ဒါေတြနဲ႔လည္း မကိုက္ညီဘူး။

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္>>>

Tuesday, July 8, 2008

ေဒါက္တာလြမ္းေဆြရဲ့...အိပ္ဖြင့္ေပးစာ

ျပည္တြင္းျပည္ပ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသို႔ အိတ္ဖြင့္အၾကံျပဳစာ (၈-၇-၀၈)
လက္ရွိဦးေဆာင္မႈေပးေနသည့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္မ်ားႏွင့္ ျပည္တြင္းျပည္ပအတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ မ်ားသို႔ အိတ္ဖြင့္အၾကံျပဳစာ (၈-ဇူလိုင္-၂၀၀၈)
ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ

ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္လ်က္ရွိသည့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားခင္ဗ်ား …

၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီ အေထြေထြေ႐ြးေကာက္ပြဲတြင္ ဆႏၵမဲေပးခဲ့သည့္ မဲဆႏၵရွင္တစ္ဦးအေနႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ ဒီမိုကေရစီေရးတိုက္ပြဲ၀င္ ျမန္မာျပည္သား တစ္ဦးအေနႏွင့္လည္းေကာင္း ဒီမိုကေရစီတိုက္ ပြဲအား လူႀကီးမင္းတို႔ ဦးေဆာင္ဦး႐ြက္ ျပဳေပးေနမႈမ်ားအေပၚ မေထာက္မညႇာ ေ၀ဖန္အၾကံျပဳစကား ေျပာၾကားလိုက္ရပါသည္။ တိုက္ပြဲအေနအထား က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲဲတြင္ ေရာက္ရွိေနၿပီး အဆံုးစြန္ေသာ ဒုကၡမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႕ေနရသည့္ ျမန္မာျပည္သူလူထုအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တစ္စံုတစ္ရာ ေပၚလာလို ေပၚလာျငား ဤသို႔မေထာက္မညႇာ အမုန္းခံ ေျပာၾကားရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

နအဖစစ္အုပ္စု အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည့္ လက္ရွိတိုင္းျပည္အေျခအေနသည္ ႏူရာ၀ဲစြဲ လဲရာသူခိုးေထာင္းအဆင့္ မကေတာ့ဘဲ ယင္တေလာင္းေလာင္း လင္းတ(လဒ)တ၀ဲ၀ဲ အေျခအေနသို႔ပင္ ဆိုက္ေရာက္ေနသည္ကို လူႀကီးမင္းတို႔အသိ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသို႔ အဆိုးဆံုး အေျခအေနကို ဆိုက္ေရာက္ရျခင္းတြင္ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲ မရွည္ၾကာသင့္ဘဲ ရွည္ၾကာခဲ့ရသည့္ အေၾကာင္းတရားသည္ အဓိက ျဖစ္ပါသည္။

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္>>>

Monday, July 7, 2008

ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္...။ တာရာမင္းေဝ...(သို႕) ေရႊဘုန္းလူ

ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္
(၁)
ငါတို႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရဲ႕
ေမာ္ကြန္းထိန္းသိမ္းေရးအခန္းမွာ
ဟစ္တလာရုပ္ထုကို
လူတစုထုဆစ္ေနၾကတယ္။
သူတို႕ဟာ …
ရုပ္တုရဲ႕ေရွ႕မွာ က်ိန္စာေတြရြတ္ဖတ္
ပ်ားရည္စက္ေတြကို မီးရိႈ႕ပူေဇာ္
ဆိုင္ရာႏုိက္ျဖဴေလ်ာ္ေလ်ာ္ေတြ သြန္းၾကဲပက္ခ်
ဟစ္တလာပါးစပ္ထဲက
က်ည္ဆန္တေတာင့္ ထြက္အံက်လာတယ္။
သူတို႕ဟာ …
ေက်ာက္သင္ပုန္းေပၚမွာ အဲဒီက်ည္ဆံနဲ႕
“ေက်ာင္းဖြင့္ျပီ” ဆိုတဲ့ စာကိုေရး
ေသြးစြန္းလက္ေတြနဲ႕ ပ်ဴငွာစြာ
ဖိတ္ေခၚၾကပါၿပီ။

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္>>>

Sunday, July 6, 2008

က်ဆံုးသြားေသာ ရဲေဘာ္ဆန္းလင္းေအာင္အမွတ္တရ......

တခ်ိဳ႕လည္းဖတ္ၿပီးၾကမွာပါ..ဒါေပမဲ့..ရဲေဘာ္ႀကီးအတြက္အမွတ္တရ ျပန္ေဖၚျပလိုက္တာပါ။

ကြ်န္ေတာ္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားျဖင့္ ၿငိမ္ သက္စြာေငးေမာေနသည္။ အမိုးေျပာ ေနသည့္ စကားလံုးတိုင္းက ရင္ကို စူးစိုက္ေနသည္အလား။ “မိုးဦးအက် ေစာမယ္ဆိုတာကလည္း တကယ္ ေတာ့ ေလာကဓံေတြပါလား အေမ ရယ္” ဆရာေခ်ာႏြယ္၏ ကဗ်ာ စာသားမ်ားက ရင္ကို နာနာက်င္က်င္ တို႔ထိ လ်က္ရိွသည္၊ ဟုတ္ပါသည္။ အမိုးေျပာေနသည့္ အေၾကာင္းအရာ မ်ားက အေႂကြေစာသည့္ ပန္းငုဝါေလးေတြ အ ေၾကာင္း။
[၁]
အမိုး၏စကားသံမ်ားက ေလာကဓံႏွင့္ အရင္းႏီွးႀကီး ရင္းႏီွးေနသူ၏ ေလသံ မ်ားအတိုင္း တည္ၿငိမ္ျခင္းႏွင့္အတူ ေလးပင္ ျပတ္သားျခင္း တို႔ ရိွေနသည္။ ကံၾကမၼာကို ရိုးမယ္ဖဲြ႔ေနတာလား၊ ဘုရားသခင္ရဲ့ အလိုေတာ္အတိုင္းလို႔ ေျဖသိမ့္ေနတာလား၊ ဒါမွ မဟုတ္ ဘာဆိုဘာမွ စဥ္းစားမေနခ်င္ေတာ့တာလား၊ သူမက ဘယ္လိုခံစားေနရသလဲ ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္က ခဲြျခမ္းစိတ္ျဖာၾကည့္ေန ျဖစ္သည္။

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္>>>

Saturday, July 5, 2008

က်ဆံုးခန္း....ကိုဆက္

သမီးေပါ့အိုင္းရဲ့ ပန္းခ်ီေလးပါ....

(မာယာေကာ့စကီး… သို႕)
သူေရးခဲ့ေသာသီခ်င္းမ်ားကို
သူ႕ဖာသာသိမ္းဆည္းထားခဲ့၊
ထိုသီခ်င္းမ်ားသည္
သူ႕အဖို႕ ၀န္ထုတ္၀န္ပိုးျဖစ္ခဲ့…
သူ၏လွဳံ႕ေဆာ္ကဗ်ာမ်ားသည္
အတင္းအဖ်င္းေျပာခံခဲ့ရ။

အျပည့္အစံုဖတ္ခ်င္ရင္>>>

အက်ဥ္းက်ခံေဇယ်ာေသာ္ရဲ့ကဗ်ာတပုဒ္....

Tuesday, July 1, 2008

ဂ်ီႏိုဆိုက္ဒ္...(ဂါမဏိ)

ေမ (၂)ရက္ႏွင့္ (၃)ရက္က အင္အားျပင္းထန္မႈအဆင့္ ၾကယ္ ၄ ပြင့္ရွိ၍ တနာရီ မိုင္ ၁၂ဝ ႏႈန္းျဖင့္ နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္း တိုက္ခတ္ ခဲ့ရာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူ (၂)သိန္းခန္႔ ေသသည္ဟု ကုလသမဂၢႏွင့္ အန္ဂ်ီအိုမ်ားက ခန္႔မွန္းၾကသည္။ နအဖက ၁၃၃၆၅၅ ေယာက္ေသ ဆံုး ေပ်ာက္ဆံုးေနသည္ဟု ဆိုသည္။ အမည္မေဖာ္လိုသည့္ နအဖအစိုးရ အရာရွိႀကီးတဦးကမူ ေသဆံုးသူ အေရအတြက္ ၆ သိန္းေက်ာ္ သည္ဟု တရားမဝင္ ေျပာျပသည္။ ဤသို႔ မုန္တိုင္းႀကီးမ်ား တုိက္ခတ္မႈဒဏ္ခ်က္ကို အျခားဘဝတူ တတိယကမၻာ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ ္္ၾကည့္ေသာအခါ ယခုလို ေတြ႔ရသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ၁၇ ႏွစ္ျဖစ္ေသာ ၁၉၉၁ ခုက ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္း (ၾကယ္ ၅ ပြင့္၊ တနာရီ မိုင္ ၁၆ဝ) တြင္ လူ ၁၃၅ဝဝဝ (တ သိန္းသံုးေသာင္းခြဲ) ေသခဲ့့သည္။ သို႔ေသာ္ ၂ဝဝ၇ ႏိုဝင္ဘာလက ဆီဒါဆုိင္ကလုန္း (ၾကယ္ ၅ ပြင့္၊ တနာရီ မိုင္ ၁၆ဝ)ေၾကာင့္ ဘဂၤလား ေဒ့ရွ္တြင္ လူ ၁ဝဝဝဝ (တေသာင္း) ခန္႔သာေသခဲ့သည္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံတြင္လည္း ၁၉၉၉ ႏိုဝင္ဘာလက ၾသရစ္သ ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္း (ၾကယ္ ၅ ပြင့္၊ တနာရီ မိုင္ ၁၆ဝ) တိုက္ရာ လူ ၁ဝဝဝဝ (တေသာင္း) ေသခဲ့သည္။ ၂ဝဝ၆ ႏိုဝင္ဘာလက ဒူးရင္းတိုင္ဖြန္းမုန္တိုင္း (ၾကယ္ ၄ ပြင့္၊ တနာရီ မိုင္ ၁၄ဝ) တိုက္၍ ဖိလစ္ပိုင္ႏွင့္ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံတို႔တြင္ လူ ၁၅ဝဝ ေသခဲ့သည္။ ၂ဝဝ၄ မတ္လမွာ ဂါဖီလို ဆိုင္ကလုန္မုန္ တိုင္း (ၾကယ္ ၅ ပြင့္၊ တနာရီ မိုင္ ၁၆ဝ) တုိက္၍ အာဖရိကတိုက္ မာဒါဂါစကာႏိုင္ငံတြင္ လူ ၄ဝဝ နီးပါး ေသခဲ့သည္။