ေတာေၾကာင္.....(ဂင္ႀကီး)

က်ေနာ္တုိ႔ငယ္ငယ္က အလယ္တန္းေလာက္အထိ သူငယ္ခ်င္းေတြ နံမည္ေျပာင္ဒါမွမဟုတ္ အေဖရဲ႕နံမည္ကို တေယာက္နဲ႕တေယာက္ လစ္ရင္လစ္သလို ေခၚ ၾကတာေလ။ က်ေနာ့္ဆိုရင္သူငယ္ခ်င္းေတြက ဆရာႀကီး ဒါမွမဟုတ္ အုန္းတင္တဲ့ ဆရာႀကီး လို႕ေခၚတာက ေဘာလံုးကစားရင္ အလိမ္အေခါက္မ်ားလို႕ေလ အုန္းတင္ဆိုတာ က်ေနာ့္ အေဖနံမည္ကိုေခၚတာ ႏိုင္ေအာင္ဆိုရင္ဂ်ပု တခါတေလသူ႕အေဖနံမည္ စိန္ထြန္းလို႕ေခၚ တယ္ ဖိုးေက်ာ္ဆိုရင္ ေစြႀကီး သူကမ်က္လံုးေလးနည္းနည္းေစြတယ္ေလ တခါတေလ တင္ေရႊ သူအေဖနံမည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကစားၾကတဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ နံမည္ေျပာင္ေတြပဲေခၚၾကတာ မ်ားတယ္ အတန္းထဲကရြယ္တူေကာင္မေလးေတြေရွ႕တို႕ တေယာက္နဲ႕တေယာက္စျခင္ တဲ့အခါတို႕ဆို အေဖေတြရဲ႕နံမည္ကိုေခၚၾကတယ္ေလ။ မ်ားေသာအားျဖင္လဲ စိတ္ဆိုးၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး ကိုယ့္အေဖနံမည္နဲ႕ကိုယ္ကိုေခၚလိုက္ရင္ သူ႕အေဖနံမည္ျပန္ေခၚလိုက္တာပဲ။ ဒီအထဲမွာ နည္းနည္းထူးျခားတာက ေတာေၾကာင္ ေပါ႕ သူ႕နံမည္အရင္းက ေမာင္စိန္လွ သူႈ႕ အေဖနံမည္က လွၿမိဳင္ ဒီေကာင္ကသိတ္လွ်င္တာ က်ေနာ္တို႕ငယ္ငယ္က တခါတေလ သူမ်ား အိမ္က မာလကာသီးေတြဘာေတြ သူမ်ားမသိေအာင္ခိုးစားရင္ ဒီေကာင္ကသိတ္လွ်င္တာ အိမ္ရွင္သိသြားလို႕ ထြက္ေအာ္ရင္ ေျပးတဲ့ေနရာလဲ ဒီေကာင္ကလွ်င္မွလွ်င္ ဒါေၾကာင့္သူ႕ကို ေတာေၾကာင္လို႕ေခၚၾကတာ။
တခါကဆို ဒီဇင္ဘာလ မနက္အေစာႀကီးလမ္းေလွ်ာက္ရေအာင္လို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဒီလိုပဲ လိုက္ႏိုးၾကရင္း က်ေနာ္႕အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ “ဆရာႀကီးေရ”တဲ့ အဲ့ဒီအခ်ိန္အေမကႏိုးေနၿပီ ေလ “ဟဲေကာင္ေလးထ ဟိုမွာနင့္ေကာင္ေတြလာေခၚေနၿပီတဲ့” အေမကက်ေနာ့္ကို သားလို႕ ေခၚတာမ်ားတယ္ စိတ္ထဲဘဝင္မက်ရင္ဟဲ့ေကာင္ေလးတဲ့ ဒီေကာင္ေတြဆရာႀကီးလို႕ေခၚတာ အေမကႀကိဳက္တာမဟုတ္ဘူး ဒါေပမဲ့က်ေနာ့္ကို ေခၚမွန္း အေမကသိေနတာေလ ဒီိေကာင္ ေတြလာေခၚတိုင္းဒီလိုပဲေခၚေနၾကကိုး ျဖစ္ျခင္ေတာ့ ႏိုင္ေအာင့္အိမ္ေရွလည္း ေရာက္ေရာ ေတာေၾကာင္ေပါ႕ အသံၿပဲနဲ႕ေလ “ေဟ့ေကာင္စိန္ထြန္းထ” တဲ့ တိုက္ဆိုင္ျခင္ေတာ့ အဲ့ဒီေန႕က ဦးေလး ဦးစိန္ထြန္းက ႏိုးေနတာေလ “ဘယ္ေကာင္ေတြလဲကြငါ႕နံမည္ေခၚတာ” “ဟိုက္္” သြားၿပီေပါ႕ ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႕ က်ေနာ္တို႕တအုပ္ ေနာက္ဆုတ္ေနာက္ဆုတ္ ပဲရွိေသးတယ္ လွည့္ၾကည္လိုက္ေတာ့ ေတာေၾကာင္မရွိေတာ့ဘူး သူကေတာ္ေတာ္ေဝးေဝးကို ေရာက္ေနၿပီေလ ဒီေကာင္ကအဲ့ဒီ႕လိုလွ်င္တာ။ တခါတုန္းကလဲ တျခားရက္ကြက္ကေကာင္ ေတြနဲ႕ ေဘာ္လံုးခ်ိန္းကန္ၾကတာ ခိ်န္းပြဲဆိုေတာ့ တဖက္နဲ႕တဖက္ လူခ်ၾကရင္းနဲ႕ ရန္ျဖစ္ၾက တာ ခဲ့ေတြနဲ႕ေပါက္ၾကတာေလ ေဘးကလူႀကီးေတြ က်ေနာ္တို႕ကိုထြက္တားမွရပ္သြားၾကတာ ေတာေၾကာင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဒီေကာင္မရွိေတာ့ဘူး ထံုစံအတိုင္းေျပးသြားၿပီေလ။ ဒီေကာင္ က အာနည္းနည္းက်ယ္တာကလြဲလိို႕ ျပသာနာရွိရင္ေရွာင္တတ္တဲ့အက်င့္ရွိတယ္။
က်ေနာ္ ၈ တန္းေအာင္တဲ့ႏွစ္မွာ အိမ္က ရန္ကုန္ေျပာင္းသြားရတယ္ေလ ဒီေတာ့ က်ေနာ္ တို႕ၿမိဳ႕ကသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ခြဲသြားခဲ့ရတာေပါ႕ ၁၀ တန္းႏွစ္ေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္နဲ႕အေဖနဲ႕ ကိစၥတခုနဲ႕ ၿမိဳ႕ကိုျပန္ေရာက္တုန္း ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕လဲျပန္ေတြ႕ရတာေပါ႕ တရက္္ ေတာေၾကာင္နဲ႕ေတြ႕ေတာ့ က်ေနာ္လဲပါးစပ္ကလြတ္ကနဲ “ေဟ့ေကာင္ေတာေၾကာင္” လို႕ေခၚ တာေပါ႕ ႏႈတ္ဆက္တာေလ ဒီေကာင္ျပန္ႏႈတ္ဆက္တာ ေအးတိေအးစက္ပဲ က်ေနာ့ အေဖလဲပါတယ္ေလ အေဖကကလဲသူ႕ကိုႏႈတ္္ဆက္တယ္ “ေမာင္စိန္လွေနေကာင္းလားကြ” ဆိုေတာ့ ဒီေကာင္ျပန္ေျပာတာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ပဲ။ ဒါနဲ႕အိမ္ေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္အေဖ့ ကို “ေတာေၾကာင္က ေသြးႀကီးသြားသလားမသိဘူး” လို႕ဆိုေတာ့ အေဖက “သူကလူပ်ိဳႀကီး ဖားဖားျဖစ္ေနၿပီကြ” “မင္းထက္ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ႀကီးတယ္ေလ” “မင္းကငယ္ငယ္တုန္းကလို နံမည္ေျပာင္ေခၚတာသူမႀကိဳက္လို႕ပါကြ” “ငါ႕သားေရ လူဆိုတာေျပာင္းလဲတတ္တယ္ကြ မင္းတို႕ငယ္ငယ္က တေယာက္ျခင္းစီရဲ႕ ေျပာစရာေလးေတြ ၊ ေျပာင္စရာေလးေတြ၊ အက်င့္ေလးေတြေပၚမွာ မင္းတို႕ နံမည္ေျပာင္ေတြျဖစ္လာတာမလား ဒါေပမဲ့ ႀကီးလာေတာ့ လူ႕သေဘာရွက္လာတာတို႕၊ ငယ္က်ိဳးငယ္နာေဖၚသလိုတို႕ျဖစ္တတ္တယ္ကြ ေျပာင္လဲသြား တဲ့သေဘာေပါ႕၊ မင္းလည္း ၁၆ ႏွစ္ရွိေနၿပီ အခတ္မသင့္ရင္ ရန္ျဖစ္တတ္တယ္” တဲ့ အင္းအေဖေျပာတာလည္းဟုတ္ပါတယ္ေလ…. ေနာက္တေန႕ႏိုင္ေအာင္နဲ႕ေတြ႕မွ “ဒီေကာင္ ကနံမည္ေျပာင္ေခၚရင္မႀကိဳက္ေတာ့ဘူးတဲ့” “သူကဖြန္ေၾကာင္ေနတာၾကာၿပီ” ႏိုင္ေအာင္ ေျပာ မွပဲသူ႕အေၾကာင္းသေဘာေပါက္ေတာ့တယ္။
ဟုတ္ပါတယ္ ေနာက္ဆို က်ေနာ္ ေတာေၾကာင္ကို ေတာေၾကာင္လို႕မေခၚမိေအာင္ က်ိဳးစားရ ပါေတာ့မယ္ ေတာေၾကာင္ေရ႕….။

ဂင္ႀကီး